< Joshua 11 >
1 Hazor manghai Jabin loh a yaak vaengah Madon manghai Jobab, Shimron manghai neh Akshaph manghai,
Het geschiedde daarna, als Jabin, de koning van Hazor, dit hoorde, zo zond hij tot Jobab, den koning van Madon, en tot den koning van Simron, en tot den koning van Achsaf,
2 tlangpuei tlang neh Kinnereth tuithim kolken kah manghai rhoek te khaw, kolrhawk neh khotlak Dore khamyai kah khaw a tah.
En tot de koningen, die tegen het noorden op het gebergte, en op het vlakke, tegen het zuiden van Cinneroth, en in de laagte, en in Nafoth-Dor, aan de zee waren;
3 Khocuk khotlak kah Kanaan neh Amori, Khitti, Perizzi khaw, tlang kah Jebusi neh Mizpah kho Hermon kungdak kah Khivee kah khaw, a tah.
Tot de Kanaanieten tegen het oosten en tegen het westen, en de Amorieten, en de Hethieten, en de Ferezieten; en de Jebusieten op het gebergte, en de Hevieten onder aan Hermon, in het land van Mizpa.
4 Te dongah amih te a lambong boeih neh pilnam loh tuipuei tuikaeng kah laivin bangla muep ha pawk uh tih a marhang khaw khawk, a leng khaw muep yet.
Dezen nu togen uit, en al hun heirlegers met hen; veel volks, als het zand, dat aan den oever der zee is, in veelheid; en zeer vele paarden en wagens.
5 Tekah manghai rhoek loh boeih tuentah uh thae tih ha suntla uh. Te phoeiah Israel tloek ham Merom kah tui taengah tun rhaeh uh.
Al deze koningen werden vergaderd, en kwamen en legerden zich samen aan de wateren van Merom, om tegen Israel te krijgen.
6 Tedae BOEIPA loh Joshua taengah, “Amih mikhmuh ah rhih uh boeh, thangvuen he vaeng tue ah amih boeih te Israel mikhmuh ah kai loh a rhok la ka tloeng vetih a marhang khaw na haih bitni, a leng khaw hmai neh na hoeh bitni,” a ti nah.
En de HEERE zeide tot Jozua: Vrees niet voor hun aangezichten; want morgen omtrent dezen tijd zal Ik hen altegader verslagen geven voor het aangezicht van Israel; hun paarden zult gij verlammen, en hun wagenen met vuur verbranden.
7 Te dongah Joshua amah neh caemtloek pilnam boeih loh Merom tui taengah thaeng cet tih amih te a tloek uh.
En Jozua, en al het krijgsvolk met hem, kwam snellijk over hen aan de wateren van Merom, en zij overvielen hen.
8 Te vaengah amih te BOEIPA loh Israel kut dongla a tloeng. Te dongah amih te a tloek uh tih Sidon puei, Misrephothmayim neh khocuk kah Mizpeh kolbawn due pataeng a hloem uh tih rhaengnaeng khaw a hlun mueh la a ngawn uh.
En de HEERE gaf hen in de hand van Israel, en zij sloegen hen, en joegen hen na tot groot Sidon toe, en tot Misrefoth-maim, en tot het dal Mizpa tegen het oosten; en zij sloegen hen, totdat zij geen overigen onder hen overlieten.
9 BOEIPA loh a uen vanbangla Joshua loh amih taengah a saii. A marhang khaw a haih pah tih a leng te khaw hmai neh a hoeh pah.
Jozua nu deed hun, gelijk hem de HEERE gezegd had; hun paarden verlamde hij, en hun wagenen verbrandde hij met vuur.
10 Tekah khohnin dongah Joshua loh ha bal tih Hazor neh Hazor manghai te a buem. Hazor tah a hmai ah ram takuem kah a lu la a om dongah cunghang neh a ngawn.
En Jozua keerde weder ter zelver tijd, en hij nam Hazor in, en haar koning sloeg hij met het zwaard; want Hazor was te voren het hoofd van al deze koninkrijken.
11 A khuikah hinglu boeih te khaw cunghang ha neh a ngawn tih hiil aka khueh boeih a hlun mueh la a thup phoeiah Hazor te hmai neh a hoeh.
En zij sloegen alle ziel, die daarin was, met de scherpte des zwaards, die verbannende; er bleef niets over, dat adem had; en Hazor verbrandde hij met vuur.
12 Te dongah BOEIPA kah sal Moses loh a uen vanbangla manghai khopuei boeih neh a manghai boeih te Joshua loh a buem vaengah cunghang ha neh a ngawn tih a thup.
En Jozua nam al de steden dezer koningen in, en al haar koningen, en hij sloeg hen met de scherpte des zwaards, hen verbannende, gelijk als Mozes, de knecht des HEEREN geboden had.
13 Tedae som kah aka pai khopuei boeih te Israel loh hoeh pawt tih Hazor amah bueng ni Joshua loh a hoeh.
Alleenlijk verbrandden de Israelieten geen steden, die op haar heuvelen stonden, behalve Hazor alleen; dat verbrandde Jozua.
14 Khopuei rhoek kah kutbuem boeih neh rhamsa te Israel ca rhoek loh amamih ham a poel a yoeuh. Tedae hlang boeih te cunghang ha neh a ngawn tih hiil aka khueh boeih tah a mit a moeng hilah hlun voel pawh.
En al den roof dezer steden, en het vee, roofden de kinderen Israels voor zich; alleenlijk sloegen zij al de mensen met de scherpte des zwaards, totdat zij hen verdelgden; zij lieten niet overblijven wat adem had.
15 BOEIPA loh a sal Moses a uen vanbangla Joshua te khaw Moses loh a uen. Te dongah BOEIPA loh Moses a uen olka boeih te a hmaii mueh la Joshua loh a saii.
Gelijk als de HEERE Mozes, Zijn knecht, geboden had, alzo gebood Mozes aan Jozua; en alzo deed Jozua; hij deed er niet een woord af van alles, wat de HEERE Mozes geboden had.
16 Te dongah Joshua loh tlang kah khohmuen tom neh Negev pum khaw, Goshen khohmuen pum neh kolrhawk Arabah khaw, Israel tlang neh kolrhawk khaw,
Alzo nam Jozua al dat land in, het gebergte, en al het zuiden, en al het land van Gosen, en de laagte, en het vlakke veld, en het gebergte Israels, en zijn laagte.
17 Seir la aka luei Halak tlang lamkah Lebanon kolbawn Baalgad khaw, Hermon tlang hmui khaw a loh. A manghai rhoek te khaw boeih a buem tih a ngawn phoeiah a duek sak.
Van den kalen berg, die opwaarts naar Seir gaat, tot Baal-Gad toe, in het dal van den Libanon, onder aan den berg Hermon; al hun koningen nam hij ook, en sloeg hen, en doodde hen.
18 Tekah manghai boeih te Joshua loh caemtloek neh a saii vaengah khohnin long khaw muep puh.
Vele dagen voerde Jozua krijg tegen al deze koningen.
19 Gibeon kah khosa Khivee pawt atah Israel ca rhoek taengah moi aka thuung a om pawt dongah khopuei te caem neh boeih a loh.
Er was geen stad, die vrede maakte met de kinderen Israels, behalve de Hevieten, inwoners van Gibeon; zij namen ze allen in door krijg.
20 Amih loh BOEIPA taengah a lungbuei aka pom la om tih Israel te caem neh a mah uh. Te dongah BOEIPA loh Moses a uen vanbangla amih te mitmoeng sak ham lungmacil om mueh la a thup sak.
Want het was van den HEERE, hun harten te verstokken, dat zij Israel met oorlog tegemoet gingen, opdat hij hen verbannen zoude, dat hun geen genade geschiedde, maar opdat hij hen verdelgen zoude, gelijk als de HEERE Mozes geboden had.
21 Te vaeng tue ah Joshua loh a paan bal tih Hebron, Debir, Anab tlang lamkah Anakim khaw, Judah tlang pum, Israel tlang boeih neh a khopuei rhoek te khaw a saii pah tih amih te Joshua amah loh a thup.
Te dier tijde nu kwam Jozua, en roeide de Enakieten uit, van het gebergte, van Hebron, van Debir, van Anab, en van het ganse gebergte van Juda, en van het ganse gebergte van Israel; Jozua verbande hen met hun steden.
22 Israel ca khohmuen ah Anakim tah hlun pawh. Gaza, Gath neh Ashdod kah bueng ni a sueng.
Er bleef niemand van de Enakieten over in het land der kinderen Israels; alleenlijk bleven zij over te Gaza, te Gath, en te Asdod.
23 Te dongah BOEIPA loh Moses boeih a uen vanbangla khohmuen pum te Joshua loh a loh. Te phoeiah Israel taengah amah koca kah boelnah bangla Joshua rho a paek tih khohmuen khaw caemtloek lamloh mong van.
Alzo nam Jozua al dat land in, naar alles, wat de HEERE tot Mozes gesproken had; en Jozua gaf het Israel ten erve, naar hun afdelingen, naar hun stammen. En het land rustte van den krijg.