Jonah 4
1 Tedae thaehuet he Jonah taengah muep a thae pah tih amah khaw sai.
約納因此很不高興，遂發起怒來。
2 Te dongah BOEIPA taengla thangthui tih, “Aw BOEIPA, ka hmuenlung ah ka om vaengah he he ka ol moenih a? Te dongah ni Tarshish la yong ham ka mah. Namah he lungvatnah neh thinphoei Pathen la kan ming ta. Thintoek na ueh tih sitlohnah loh a puh dongah boethae khui lamloh ko na hlawt.
他懇求天主說：「上主，當我還在故鄉時，我豈不是已想到這事﹖所以我預先要逃往塔爾史士去，因為我知道你是慈悲的，寬仁的天主；是緩於發怒，富於慈愛，憐憫而不願降災禍的天主。
3 BOEIPA aw, kai lamkah ka hinglu te lo mai laeh. Ka dueknah he ka hingnah lakah then,” a ti.
上主，現在，求你從我身上收去我的性命，因為，我死了比活著還好! 」
4 Tedae BOEIPA loh, “Nang taengah a sai te thuem a?” a ti nah.
上主說：「你的憤怒合理嗎﹖」
5 Te phoeiah Jonah te khopuei lamloh cet tih khopuei kah khothoeng ah kho a sak. Te vaengah amah hamla poca pahoi a sak tih khopuei ah metla a om khaw hmuh hamla hlipkhup kah a hmui ah ngol.
約納出了城，坐在城東，在那裏為自己搭了一個棚坐在棚蔭下，要看看那城究竟要發生什麼事。
6 Te vaengah Pathen BOEIPA loh tuikung a khueh pah tih Jonah soah a yam pah. A lu soah hlipkhup la a om pah dongah anih ham tah a yoethaenah khui lamloh huul uh. Te dongah Jonah tah tuikung dongah te kohoenah neh bahoeng a kohoe.
上主天主安排了一株篦麻，使長得高過約納，為他的頭遮蔭，消除自己尸煩惱。約納很喜愛這株篦麻。
7 Tedae a vuen mincang a pha vaengah Pathen loh phol a khueh pah tih tuikung te a ngawn pah dongah a koh pah.
但第二天曙升起時，天主安排了一個蟲咬死了篦麻，篦麻便枯萎了
8 Khomik a thoeng neh Pathen loh khothoeng yilh ling a paek. Te vaengah ah khomik loh Jonah lu te a do pah. Te dongah tawn coeng tih a hinglu te a duek ham ni a bih coeng. Te dongah, “Ka dueknah he ka hingnah lakah then,” a ti.
當太陽升起時，天主又安排了灸熱的東風，太陽射在約納頭上，使他無法忍受，遂要求死去，說：「我死了比活著還好! 」
9 Tedae Pathen loh Jonah te, “Tuikung dongah na sai te thuem a?” a ti nah vaengah, “Dueknah hil ka sai tueng ta,” a ti nah.
天主血約納說：「你為這株篦麻發怒合理嗎﹖」他回答說：「我發怒以致於死，是合理的! 」
10 Te dongah BOEIPA loh, “Nang loh tuikung te na rhen. Te ham te na thakthae pawt tih na rhoeng sak moenih. Te te hlaem khat ca ah poe tih hlaem khat ca ah ni a milh.
上主說：「你為這株篦麻，並沒有勞過力，也沒有使它生長，還憐惜它：它不過是一夜生，出一夜死去的植物；
11 Tedae kai loh Nineveh khopuei len ka rhen mahpawt nim? A khuiah a bantang laklo neh a banvoei laklo aka ming pawh hlang thawng ya pakul lakah a yet neh rhamsa khaw muep om ta,” a ti nah.
對尼尼微這座大城，其中有十二萬不能分辨自己左右手的人，且有許多牲畜，我就不該憐他們麼﹖」
