< Johan 17 >

1 Jesuh loh he rhoek he a thui phoeiah a mik te vaan la a dai hang tih, “Pa aw, a tue ha pawk coeng. Capa te na thangpom mako. Te daengah ni capa loh nang n'thangpom eh.
وقتی عیسی سخنان خود را به پایان رساند، به سوی آسمان نگاه کرد و گفت: «پدر، وقت موعود فرا رسیده است. بزرگی و جلال پسرت را آشکار کن تا او نیز جلال و بزرگی را به تو بازگرداند.
2 Pumsa boeih sokah saithainah te anih na paek. Te daengah ni anih na paek boeih te amih taengah dungyan hingnah la a paek eh. (aiōnios g166)
زیرا تو اختیار زندگی تمام مردم دنیا را به دست او سپرده‌ای؛ و او به آن عده‌ای که به او عطا کرده‌ای، زندگی جاوید می‌بخشد. (aiōnios g166)
3 Namah bueng te oltak Pathen neh Jesuh Khrih na tueih te a ming uh te tah dungyan hingnah ni. (aiōnios g166)
و حیات جاویدان این است که تو را که یگانه خدای راستین هستی، و عیسی مسیح را که فرستاده‌ای، بشناسند. (aiōnios g166)
4 Ka saii ham bibi kai nan paek te ka coeng tih kai loh diklai ah nang kan thangpom.
«بر روی زمین آنچه را که به من محول کرده بودی، انجام دادم تا باعث بزرگی و جلال تو شوم.
5 Pa aw namah loh kai n'thangpom laeh, namah taengkah thangpomnah ka khueh he Diklai om hlanah ni namah taengah a om coeng.
و حال، ای پدر، مرا در حضور خود جلال بده، با همان جلالی که پیش از آفرینش جهان نزد تو داشتم.
6 Diklai lamkah kai taengah nan paek hlang rhoek taengah na ming ka phoe coeng. Kai nan paek rhoek te namah kah la om uh tih na ol te a tuem uh.
«من تو را به کسانی که به من بخشیدی، شناساندم. ایشان در دنیا بودند و تو ایشان را به من بخشیدی. در واقع همیشه از آن تو بودند و تو ایشان را به من دادی؛ و هر چه به ایشان گفتم، اطاعت کردند.
7 Ka taengah nan paek boeih te namah lamkah ni tila boeih a ming uh coeng.
حال، می‌دانند که هر چه من دارم، هدیهٔ توست.
8 Kai taengah ol nan paek te amih ka paek. Amih loh a doe uh dongah nang lamkah ka lo tila rhep a ming uh tih nang loh kai nan tueih tila a tangnah uh.
هر دستوری به من دادی، به ایشان دادم و ایشان قبول کردند و دانستند که من از نزد تو به این جهان آمده‌ام و ایمان دارند که تو مرا فرستاده‌ای.
9 Kai loh amih ham kan bih. Namah koe la a om uh dongah Diklai ham kan bih pawt dae kai nan paek rhoek ham ni kan bih.
«من برای مردم دنیا دعا نمی‌کنم بلکه برای کسانی دعا می‌کنم که به من بخشیدی، چون از آن تو هستند.
10 Kai kah te khaw nang kah la boeih om tih nang kah te kai kah coeng dongah amih ah kai n'thangpom.
هر چه از آن من باشد متعلق به تو نیز هست، و هر چه از آن تو باشد متعلق به من هم می‌باشد. از این جهت، ایشان باعث افتخار و سربلندی منند.
11 Diklai ah khaw ka om mahpawh. Tedae amih tah Diklai ah om pueng. Kai tah nang taengla ka lo. A cim a Pa, amih he na ming neh khoembael lah. Te ni kai nan paek pai. Te daengah ni mamih rhoi bangla pakhat la a om eh.
به‌زودی من این جهان را گذاشته، نزد تو خواهم آمد، ولی ایشان در این جهان می‌مانند. پس ای پدر مقدّس، کسانی را که به من بخشیده‌ای، با توجهات پدرانه‌ات حفظ فرما تا مانند من و تو با هم یکی باشند.
12 Amih neh ka om vaengah kamah nam paek amih rhoek te namah ming neh ka khoem coeng. Ka khoem van coeng dongah pocinah capa pawt atah amih te poci mahpawh. Te daengah ni cacim tah a soep eh.
تا زمانی که با ایشان بودم، با قدرت نامی که به من دادی، از ایشان محافظت کردم. ایشان را طوری حفظ کردم که هیچ‌یک از دست نرفت، مگر آن کس که برای هلاکت مقرر شده بود، تا نوشتۀ کتب مقدّس به واقعیت بپیوندد.
13 Namah taengla ka pawk coeng tih hekah he Diklai ah ka thui. Te daengah ni amih khuiah aka soep ka omngaihnah te a dang uh eh.
«و حال، نزد تو می‌آیم. تا وقتی که با آنان بودم، چیزهای بسیار به ایشان گفتم تا از خوشی من لبریز باشند.
14 Nang kah olka te kai loh amih ka paek coeng. Tedae kai loh Diklai kah hut la ka om pawt bangla Diklai kah hut la a om uh pawt dongah amih te Diklai loh a hmuhuet.
من احکام تو را به ایشان داده‌ام. دنیا از آنان نفرت دارد، زیرا آنان به این دنیا تعلق ندارند، چنانکه من ندارم.
15 Amih te Diklai lamloh doek ham pawt tih a thae khui lamkah amih na khoembael ham ni kam bih.
نمی‌خواهم که ایشان را از دنیا ببری، بلکه می‌خواهم آنان را از قدرت شیطان حفظ کنی.
16 Kai loh Diklai kah hut la ka om pawt bangla Diklai kah hut la a om uh moenih.
ایشان نیز مانند من از این دنیا نیستند.
17 Amih te oltak neh ciim lah. Na olka tah oltak ni.
کلام راستی خود را به آنان بیاموز تا پاک و مقدّس شوند.
18 Diklai ah kai nan tueih bangla kai long khaw Diklai la amih ka tueih.
همان‌طور که تو مرا به این جهان فرستادی، من نیز ایشان را به میان مردم می‌فرستم.
19 Te dongah amih ham kai loh kamah ka ciim uh coeng. Te daengah ni amih khaw oltak dongah ciim la a om eh.
من خود را وقف آنان کرده‌ام تا در راستی و پاکی رشد کنند.
20 Tedae hekah rhoek bueng ham pawt tih amih kah olka dongah kai aka tangnah rhoek ham khaw kan bih.
«من فقط برای این شاگردان دعا نمی‌کنم؛ بلکه برای ایمانداران آینده نیز دعا می‌کنم که به‌وسیلهٔ شهادت ایشان به من ایمان خواهند آورد.
21 Pa aw, kai ah na om tih kai khaw nang ah ka om vanbangla amih khaw pakhat la boeih om saeh. Mamih rhoi khuiah amih khaw om van saeh. Te daengah ni nang loh kai nan tueih te Diklai loh a tangnah eh.
دعا می‌کنم تا همه یک باشند، همان‌طور که ای پدر، من و تو با هم یکی هستیم؛ تا همچنانکه تو در منی، و من در تو ایشان نیز با ما یک باشند، تا از این راه مردم جهان ایمان آورند که تو مرا فرستاده‌ای.
22 Thangpomnah kai nam paek te amih ka paek coeng. Te daengah ni mamih rhoi n'thikat bangla a thikat la a om uh eh.
«جلالی را که به من بخشیدی به ایشان داده‌ام، تا آنان نیز مانند ما یکی گردند.
23 Kai tah amih khuiah ka om tih nangmih khaw kai ah na om. Te daengah ni pakhat dongah rhuemtuet la a om uh eh. Te daengah ni namah loh kai nan tueih tih kai nan lungnah bangla amih ka lungnah te Diklai loh a ming eh.
من در ایشان و تو در من، تا به این ترتیب ایشان نیز به تمام معنا با هم یکی باشند، و مردم دنیا بدانند که تو مرا فرستاده‌ای و بفهمند که ایشان را دوست داری، به همان اندازه که مرا دوست داری.
24 A pa Diklai a tong hlanah ni kai nan lungnah coeng dongah te rhoek te kai nan paek coeng. Ka om nah ah amih khaw kamah taengah om saeh ka ngaih. Te daengah ni kamah kah thangpomnah kamah nam paek te a hmuh uh eh.
پدر، می‌خواهم همهٔ آنانی که به من ایمان می‌آورند، در آینده با من باشند تا از نزدیک بزرگی و جلال مرا ببینند. تو به من جلال دادی، چون حتی پیش از آفرینش جهان مرا دوست می‌داشتی.
25 Aka dueng a pa, Diklai loh nang m'ming ngawn pawt cakhaw kai loh nang kan ming tih nang loh kai nan tueih te he rhoek loh a ming uh.
«ای پدرِ عادل، مردم جهان تو را نمی‌شناسند ولی من تو را می‌شناسم و این شاگردان می‌دانند که تو مرا فرستاده‌ای.
26 Namah ming te amih taengah ka phoe coeng tih ka phoe pueng ni. Te daengah ni kai nan lungnah dongkah lungnah loh amih ah om vetih kai khaw amih ah ka om eh,” a ti.
من تو را به ایشان شناساندم و باز هم خواهم شناسانید تا آن محبت بی‌پایانی که تو نسبت به من داری در ایشان نیز به وجود آید و من هم در ایشان باشم.»

< Johan 17 >