< Johan 13 >

1 Yoom khotue hlanah he Diklai lamkah Pa taengla a thoeih ham tue te hampha coeng tila Jesuh loh a ming. Te dongah Diklai ah a lungnah rhoek te a bawt due a lungnah.
Antes de la fiesta de la Pascua, Jesús sabía que había llegado su hora para pasar de este mundo al Padre. Como había amado a los suyos que estaban en el mundo, los amó hasta el fin.
2 Hlaembuh a vael uh vaengah amah aka voei ham Simon capa Judas Iskariot loh a thinko ah rhaithae a khueh coeng.
Cuando celebraban una cena, el diablo ya había puesto en el corazón de Judas, [hijo] de Simón Iscariote, que lo entregara.
3 Pa loh Jesuh amah kut ah boeih a paek tih Pathen taeng lamkah aka thoeng te Pathen taengla cet tila a ming.
[Jesús] sabía que el Padre le dio todas las cosas en las manos, que salió de Dios y regresaba a Él.
4 Buhkung lamkah a thoh neh a himbai a dul. Te phoeiah rhawnawn a loh tih a vaep.
Se puso en pie, se quitó el manto, tomó una toalla y se [la] ató.
5 Baeldung dongah tui a loei tih hnukbang rhoek kah kho te koe a silh. Te phoeiah a vaep tangtae la aka om rhawnawn neh a huih pah.
Luego echó agua en una vasija, procedió a lavar los pies de los discípulos y a secarlos con la toalla.
6 Simon Peter taengah a pha vaengah amah te, “Boeipa, nang loh kai kho na sil aya?,” a ti nah.
Cuando llegó a Simón Pedro, éste le preguntó: Señor, ¿Tú me lavas los pies?
7 Jesuh loh anih te a doo tih, “Ka saii he nang loh tahae ah na ming pawt dae tahae lamkah phoeiah na ming bitni,” a ti nah.
Jesús respondió: Tú no entiendes ahora lo que Yo te hago. Lo entenderás después.
8 Peter loh, “Ka kho he a voelvai ah sil loengloeng boeh,” a ti nah. Jesuh loh, “Nang kan sil pawt koinih kai taengah benbo benpang la na om mahpawh,” a ti nah. (aiōn g165)
Pedro le dijo: ¡Que de ningún modo me laves los pies jamás! Jesús le respondió: Si no te lavo, no tienes parte conmigo. (aiōn g165)
9 Amah te Simon Peter loh, “Boeipa, ka kho bueng pawt tih ka kut neh ka lu khawm ta,” a ti nah.
Simón Pedro le respondió: ¡Señor, no solo mis pies, sino también las manos y la cabeza!
10 Jesuh loh anih taengah, “Tui aka hlu tah a caih la boeih om tih a kho silh ham bueng pawt atah a tloe silh ngoe pawh. Te phoeiah nangmih tah a caih na om uhuh dae boeih na cim uh moenih,” a ti nah.
Jesús le dijo: El que está bañado no necesita lavarse sino los pies, pues está todo limpio. Ustedes están limpios, aunque no todos.
11 Amah aka voei te a ming coeng. Te dongah, “A caih la boeih na om uh pawh,” a ti nah.
Por eso dijo: No todos están limpios, porque sabía quién lo traicionaría.
12 Amih kah kho te a silh phoeiah a himbai te a loh tih koep ngol. Te vaengah amih te, “Nangmih ham ka saii te na ming uh a?
Después de lavarles los pies, tomó su manto, [se] reclinó otra vez y les preguntó: ¿Entienden [lo] que les hice?
13 Nangmih loh kai he saya neh boeipa la nan khue uh dae ka om van dongah balh na thui uh.
Ustedes me llaman el Maestro y el Señor, y dicen bien porque [lo] soy.
14 Te dongah kai boeipa neh saya loh nangmih kah kho te ka silh atah nangmih khaw khat neh khat kah kho te na silh uh ham a kuek.
Pues si Yo, el Señor y el Maestro, les lavé los pies, ustedes también laven los pies los unos a los otros.
15 Kai loh nangmih taengah ka saii bangla nangmih long khaw saii uh tila moeiboe pakhat nangmih kan paek coeng.
Porque les di ejemplo, hagan también ustedes como Yo les hice.
16 Nangmih taengah rhep rhep ka thui, sal tah a boei lakah tanglue la, caeltueih khaw amah aka tueih lakah tanglue la a om moenih.
En verdad, en verdad les digo: Un esclavo no es mayor que su señor, ni un enviado mayor que el que lo envió.
17 He he na ming uh tih te rhoek te na vai uh atah yoethen la na om uh coeng.
Si saben esto, son inmensamente felices si lo practican.
18 Nangmih boeih ham ka thui moenih a? Kamah loh ka tuek te ka ming. Tedae cacim te tah soep mai saeh. Ka buh aka ca loh kai taengah a khodil a taloeh coeng.
No hablo de todos ustedes. Yo sé a quiénes me escogí, pero para que se cumpla la Escritura: El que come mi pan levantó contra Mí su talón.
19 A om hlanah nangmih kan ti nah coeng. Te daengah ni a om vaengah kai ni tila nan tangnah uh eh.
Esto les digo ahora antes que ocurra, para que cuando suceda, crean que Yo soy.
20 Nangmih taengah rhep rhep ka thui, khat khat ka tueih te aka doe long tah kai ni n'doe. Kai aka doe long khaw kai aka tueih te a doe,” a ti nah.
En verdad, en verdad les digo: El que recibe al que Yo envío, me recibe a Mí. El que me recibe a Mí, recibe al que me envió.
21 Hekah he Jesuh loh a thui vaengah mueihla hinghuen doela a phong tih, “Nangmih taengah rhep rhep ka thui nangmih khuikah pakhat loh kai m'voeih ni,” a ti.
Después de decir esto, Jesús se conmovió en espíritu y dijo: En verdad, en verdad les digo que uno de ustedes me traicionará.
22 U a thui khaw hnukbang rhoek tah ingang uh tih khat khat ah so uh thae.
Los discípulos se miraban unos a otros, y se preguntaban de quién hablaba.
23 A hnukbang rhoek khuikah pakhat tah Jesuh kah rhang dongah om tih a vael. Anih te Jesuh loh a lungnah.
Uno de sus discípulos, a quien Jesús amaba, estaba al lado de Jesús.
24 Anih te Simon Peter loh a mikhip tih, “A thui te u lam nim a pawk ve,” a ti nah.
Simón Pedro le hizo señas a éste para que le preguntara de quién hablaba.
25 Te phoeiah anih te Jesuh kah rhang dongah hangdang tangloeng tih, “Boeipa, unim?” a ti nah.
De esta manera, como estaba reclinado al lado de Jesús, le preguntó: Señor, ¿quién es?
26 Jesuh loh, “Anih tah kamat ka nuem vetih amah taengah ka paek ni,” a ti nah. Te dongah kamat te a nuem phoeiah a loh tih Simon capa Judas Iskariot te a paek.
Jesús [le] respondió: Es aquél a quien yo dé este bocado mojado. Después de mojar el bocado, [lo] dio a Judas, [hijo] de Simón Iscariote.
27 Kamat nen mah anih te Satan loh a kun thil coeng. Te dongah Jesuh loh anih te, “Na saii te hat saii to,” a ti nah.
En ese momento, con el bocado Satanás entró en él. Entonces Jesús le ordenó: Haz pronto lo que haces.
28 A taengah a thui te aka vael rhoek loh ming pawh.
Ninguno de los reclinados entendió por qué le dijo esto.
29 A ngen loh tangkacun te Judas loh a khoem dongah khotue ham a ngoe koi te lai ham neh khodaeng rhoek te khat khat paek ham te Jesuh loh anih a ti nah tila a poek uh.
Algunos pensaban que como Judas tenía la bolsa del dinero, Jesús le decía que comprara las cosas que necesitaban para la fiesta, o que diera algo a los pobres.
30 Te dongah anih loh vaidam kamat te a doe tih pahoi cet. Te vaengah khoyin la om.
Cuando él tomó el bocado, enseguida salió. Era de noche.
31 A caeh tangloeng vaengah Jesuh loh, “Tahae ah hlang capa tah a thangpom vetih Pathen tah anih ah a thangpom ni.
Cuando Judas salió, Jesús dijo: ¡Ahora es glorificado el Hijo del Hombre, y Dios es glorificado en Él!
32 Pathen te anih ah a thangpom atah Pathen long khaw amah dongah anih a thangpom ni. Te vaengah anih te tlek a thangpom ni.
Si Dios es glorificado en Él, Dios también lo glorificará en Él mismo. Y enseguida lo glorificará.
33 Oingaih rhoek, nangmih taengah kolkalh tah ka om pueng vetih kai nan toem uh ni. Tedae Judah rhoek taengah, 'Ka caeh nah te nam pha ham coeng thai pawh, ' ka ti nah vanbangla nangmih taengah khaw kan thui coeng.
Hijitos, aún estoy un poco con ustedes. Me buscarán, pero como dije a los judíos, lo digo también a ustedes ahora: Adonde Yo voy, ustedes no pueden ir.
34 Khat neh khat lung uh thae tila nangmih olpaek a thai la kam paek. Nangmih kan lungnah vanbangla nangmih khaw khat neh khat lung uh thae ham.
Un Mandamiento nuevo les doy: Que se amen unos a otros. Como los amé, ámense también unos a otros.
35 Khat neh khat taengah lungnah na khueh uh atah te nen ni kai kah hnukbang la na om uh te boeih a ming uh eh,” a ti nah.
Por esto sabrán todos que son mis discípulos, si se aman los unos a los otros.
36 Amah te Simon Peter loh, “Boeipa, melam na caeh eh?” a ti nah. Jesuh loh, “Kai ka caeh nah te tahae ah nam vai uh thai mahpawh tedae hmailong ah nam vai uh bitni,” a ti nah.
Simón Pedro le preguntó: Señor, ¿a dónde vas? Jesús respondió: Adonde voy no puedes seguirme ahora, pero [me] seguirás más tarde.
37 Peter loh, “Boeipa, balae tih tahae ah nang kam vai uh thai pawt eh? Nang ham ka hinglu te ka voeih ni,” a ti nah.
Pedro le preguntó: Señor, ¿por qué no puedo seguirte ahora? Mi vida daré por Ti.
38 Jesuh loh, “Kai ham na hinglu te na voeih mai ni? Nang taengah rhep rhep ka thui, kai voei thum nan hnoel hlan atah ai khong loengloeng mahpawh,” a ti nah.
Jesús le respondió: ¿Tu vida darás por Mí? En verdad, en verdad te digo: Que de ningún modo cante un gallo hasta que me niegues tres veces.

< Johan 13 >