Joba 9

1 Job loh koep a doo tih,

آنگاه ایوب پاسخ داد:

2 A tueng te ka ming tangloeng dae hlanghing he Pathen taengah metlam a tang thai eh?

آنچه گفتی کاملاً درست است. اما انسان چگونه می‌تواند در نظر خدا بی‌گناه محسوب شود؟

3 Amah te oelh ham ngaih cakhaw, anih te thawngkhat ah pakhat long pataeng a doo thai moenih.

اگر بخواهد با او بحث کند نمی‌تواند حتی به یکی از هزار سؤالی که می‌کند پاسخ دهد؛

4 A thinko cueih tih a thadueng khaw len rhapsat. A thuung dongah anih taengah unim aka mangkhak?

زیرا خدا دانا و تواناست و کسی را یارای مقاومت با او نیست.

5 Tlang khaw haimo coeng tih a thintoek ah amih a maelh te khaw ming uh pawh.

ناگهان کوهها را به حرکت درمی‌آورد و با خشم آنها را واژگون می‌سازد،

6 Diklai he a hmuen lamloh tlai tih a tung khaw tuen coeng.

زمین را از جایش تکان می‌دهد و پایه‌های آن را می‌لرزاند.

7 Khomik te a uen tih thoeng pawh, aisi khaw catui tloep a hnah.

اگر او فرمان دهد آفتاب طلوع نمی‌کند و ستارگان نمی‌درخشند.

8 Vaan ke amah bueng loh a cueh tih tuitunli kah hmuensang dongah a cawt.

او بر دریاها حرکت می‌کند. او به تنهایی آسمانها را گسترانیده

9 Ning buhol neh airhitbom khaw, tuithim tlungkawt khaw a saii neh.

و دب اکبر، جبار، ثریا و ستارگان جنوبی را آفریده است.

10 Khenah tloel duela hno len a saii tih tae lek pawt hil ah khobaerhambae coeng.

او اعمال حیرت‌آور می‌کند و کارهای عجیب او را حد و مرزی نیست.

11 Kai taeng long a pah mai akhaw ka hmu pawt tih a tinghil akhaw anih te ka yakming moenih.

از کنار من می‌گذرد و او را نمی‌بینم، عبور می‌نماید و او را احساس نمی‌کنم.

12 Paco cakhaw ulong anih a mael sak? Ulong long anih te, “Balae na saii,” a ti nah?

هر که را بخواهد از این دنیا می‌برد و هیچ‌کس نمی‌تواند به او اعتراض کرده، بگوید که چه می‌کنی؟

13 Pathen tah a thintoek mael pawt tih Rahab aka bom rhoek khaw a hmui, a hmui ah ngam uh.

خدا خشم خود را فرو نمی‌نشاند. حتی هیولاهای دریا را زیر پا له می‌کند.

14 Te dongah anih aisat te kai loh ka doo thai vetih a taengah ka ol ka coelh thai aya?

پس من کیستم که پاسخ او را بدهم و یا با او مجادله کنم؟

15 Ka tang cakhaw kai lai aka tloek taengah ka doo thai pawt tih rhennah ni ka bih.

حتی اگر بی‌گناه هم می‌بودم کلامی به زبان نمی‌آوردم و تنها از او تقاضای رحمت می‌کردم.

16 Ka khue tih kai n'doo cakhaw ka ol a hnatun tila ka tangnah moenih.

حتی اگر او را بخوانم و او حاضر شود، می‌دانم که به حرفهایم گوش نخواهد داد.

17 Hlithae neh kai kai m'phop tih lunglilungla la ka tloh ping.

زیرا گردبادی می‌فرستد و مرا در هم می‌کوبد و بی‌جهت زخمهایم را زیاد می‌کند.

18 Ka mueihla he mael hamla kai m'pae pawt dae olkhaa ni kai n'kum sak.

نمی‌گذارد نفس بکشم؛ زندگی را بر من تلخ کرده است.

19 Thadueng dongah khaw len rhapsat tih laitloeknah dongah khaw unim kai aka tuentah he?

چه کسی می‌تواند بر خدای قادر غالب شود؟ چه کسی می‌تواند خدای عادل را به دادگاه احضار کند؟

20 Ka ka neh ka tang akhaw ka boe hae ni, ka cuemthuek cakhaw ka kawn hae.

اگر بی‌گناه هم باشم حرفهایم مرا محکوم خواهد کرد؛ و اگر بی عیب هم باشم در نظر او شریر هستم.

21 Ka cuemthuek dae ka hinglu khaw ka ming pawt tih ka hingnah khaw ka kohnue.

هر چند بی‌گناه هستم، ولی این برای من اهمیتی ندارد، زیرا از زندگی خود بیزارم.

22 Te dongah pakhat la, “Cuemthuek neh halang khaw amah loh a khah,” a ti.

شریر و بی‌گناه در نظر خدا یکی است. او هر دو را هلاک می‌کند.

23 Rhuihet loh a duek sak buengrhuet kae vaengah ommongsitoe kah noemcainah te a tamdaeng.

وقتی بلایی دامنگیر بی‌گناهی شده، او را می‌کشد، خدا می‌خندد.

24 Diklai he halang kut ah pae tih a laitloek kah maelhmai te a khuk. Te pawt koinih amah te unim?

جهان به دست شریران سپرده شده و خدا چشمان قضات را کور کرده است. اگر این کار خدا نیست، پس کار کیست؟

25 Ka khohnin khaw aka yong lakah bawn tih a yong dongah a then khaw hmuh uh pawh.

زندگی مصیبت‌بارم مثل دونده‌ای تیزرو، به سرعت سپری می‌شود. روزهای زندگی‌ام می‌گریزد بدون اینکه روی خوشبختی را ببینم.

26 Sangpho canghlong bangla tinghil tih, atha bangla caak dongah cu.

سالهای عمرم چون زورقهای تندرو و مانند عقابی که بر صید خود فرود می‌آید، به تندی می‌گذرند.

27 “Kai he ka kohuetnah ka hnilh pawn eh, ka maelhmai ka hlam saeh lamtah ngaidip saeh,’ ka ti akhaw,

حتی اگر شکایاتم را فراموش کنم، صورت غمگینم را کنار گذاشته و شاد باشم،

28 Ka nganboh he boeih ka rhih tih kai nan hmil mahpawh tila ka ming.

باز هم از تمامی دردهای خویش به وحشت می‌افتم زیرا می‌دانم که تو، ای خدا، مرا بی‌گناه نخواهی شمرد.

29 Kai ka boe coeng dae balae tih a honghi nen he ka kohnue eh?

پس اگر در هر صورت گناهکارم تلاشم چه فایده دارد؟

30 Vuelsong tui dongah ka hluk vetih ka kut lunghuem neh ka cil cakhaw,

حتی اگر خود را با صابون بشویم و دستان خود را با اُشنان پاک کنم

31 vaam khuila kai nan nuem hae vetih ka himbai neh kamah khaw n'tuei uh ni.

تو مرا در گل و لجن فرو می‌بری، تا آنجا که حتی لباسهایم نیز از من کراهت داشته باشند.

32 Hlang he kamah bangla a om pawt dongah anih te ka doo koinih laitloeknah la rhenten m'pawk uh ni.

خدا مثل من فانی نیست که بتوانم به او جواب دهم و با او به محکمه روم.

33 Mamih laklo ah oltloek tih mamih rhoi soah a kut aka tloeng om pawh.

ای کاش بین ما شفیعی می‌بود تا ما را با هم آشتی می‌داد،

34 A cungkui te kai taeng lamloh a khoe mai vetih a mueirhih loh kai n'let sak pawt mako.

آنگاه تو از تنبیه کردن من دست می‌کشیدی و من از تو وحشتی نمی‌داشتم.

35 Ka thui neh anih ka rhih pawt dae kai he kamah taengah te tlam te ka om moenih.

آنگاه می‌توانستم بدون ترس با تو سخن بگویم؛ ولی افسوس که توان آن را ندارم.