Joba 9
1 Job loh koep a doo tih,
Et respondens Iob, ait:
2 A tueng te ka ming tangloeng dae hlanghing he Pathen taengah metlam a tang thai eh?
Vere scio quod ita sit, et quod non iustificetur homo compositus Deo.
3 Amah te oelh ham ngaih cakhaw, anih te thawngkhat ah pakhat long pataeng a doo thai moenih.
Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
4 A thinko cueih tih a thadueng khaw len rhapsat. A thuung dongah anih taengah unim aka mangkhak?
Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
5 Tlang khaw haimo coeng tih a thintoek ah amih a maelh te khaw ming uh pawh.
Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
6 Diklai he a hmuen lamloh tlai tih a tung khaw tuen coeng.
Qui commovet terram de loco suo, et columnae eius concutiuntur.
7 Khomik te a uen tih thoeng pawh, aisi khaw catui tloep a hnah.
Qui praecipit Soli, et non oritur: et stellas claudit quasi sub signaculo:
8 Vaan ke amah bueng loh a cueh tih tuitunli kah hmuensang dongah a cawt.
Qui extendit caelos solus, et graditur super fluctus maris.
9 Ning buhol neh airhitbom khaw, tuithim tlungkawt khaw a saii neh.
Qui facit Arcturum, et Oriona, et Hyadas, et interiora austri.
10 Khenah tloel duela hno len a saii tih tae lek pawt hil ah khobaerhambae coeng.
Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
11 Kai taeng long a pah mai akhaw ka hmu pawt tih a tinghil akhaw anih te ka yakming moenih.
Si venerit ad me, non videbo eum: si abierit, non intelligam.
12 Paco cakhaw ulong anih a mael sak? Ulong long anih te, “Balae na saii,” a ti nah?
Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
13 Pathen tah a thintoek mael pawt tih Rahab aka bom rhoek khaw a hmui, a hmui ah ngam uh.
Deus, cuius irae nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
14 Te dongah anih aisat te kai loh ka doo thai vetih a taengah ka ol ka coelh thai aya?
Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
15 Ka tang cakhaw kai lai aka tloek taengah ka doo thai pawt tih rhennah ni ka bih.
Qui etiam si habuero quippiam iustum, non respondebo, sed meum iudicem deprecabor.
16 Ka khue tih kai n'doo cakhaw ka ol a hnatun tila ka tangnah moenih.
Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
17 Hlithae neh kai kai m'phop tih lunglilungla la ka tloh ping.
In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
18 Ka mueihla he mael hamla kai m'pae pawt dae olkhaa ni kai n'kum sak.
Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
19 Thadueng dongah khaw len rhapsat tih laitloeknah dongah khaw unim kai aka tuentah he?
Si fortitudo quaeritur, robustissimus est: si aequitas iudicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
20 Ka ka neh ka tang akhaw ka boe hae ni, ka cuemthuek cakhaw ka kawn hae.
Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me: si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
21 Ka cuemthuek dae ka hinglu khaw ka ming pawt tih ka hingnah khaw ka kohnue.
Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et taedebit me vitae meae.
22 Te dongah pakhat la, “Cuemthuek neh halang khaw amah loh a khah,” a ti.
Unum est quod locutus sum, et innocentem et impium ipse consumit.
23 Rhuihet loh a duek sak buengrhuet kae vaengah ommongsitoe kah noemcainah te a tamdaeng.
Si flagellat, occidat semel, et non de poenis innocentum rideat.
24 Diklai he halang kut ah pae tih a laitloek kah maelhmai te a khuk. Te pawt koinih amah te unim?
Terra data est in manus impii, vultum iudicum eius operit: quod si non ille est, quis ergo est?
25 Ka khohnin khaw aka yong lakah bawn tih a yong dongah a then khaw hmuh uh pawh.
Dies mei velociores fuerunt cursore: fugerunt, et non viderunt bonum.
26 Sangpho canghlong bangla tinghil tih, atha bangla caak dongah cu.
Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.
27 “Kai he ka kohuetnah ka hnilh pawn eh, ka maelhmai ka hlam saeh lamtah ngaidip saeh,’ ka ti akhaw,
Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
28 Ka nganboh he boeih ka rhih tih kai nan hmil mahpawh tila ka ming.
Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
29 Kai ka boe coeng dae balae tih a honghi nen he ka kohnue eh?
Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
30 Vuelsong tui dongah ka hluk vetih ka kut lunghuem neh ka cil cakhaw,
Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserint velut mundissimae manus meae:
31 vaam khuila kai nan nuem hae vetih ka himbai neh kamah khaw n'tuei uh ni.
Tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
32 Hlang he kamah bangla a om pawt dongah anih te ka doo koinih laitloeknah la rhenten m'pawk uh ni.
Neque enim viro qui similis mei est, respondebo: nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri.
33 Mamih laklo ah oltloek tih mamih rhoi soah a kut aka tloeng om pawh.
Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
34 A cungkui te kai taeng lamloh a khoe mai vetih a mueirhih loh kai n'let sak pawt mako.
Auferat a me virgam suam, et pavor eius non me terreat.
35 Ka thui neh anih ka rhih pawt dae kai he kamah taengah te tlam te ka om moenih.
Loquar, et non timebo eum: neque enim possum metuens respondere.
