< Joba 8 >
1 Shuhi Bildad loh a doo tih,
Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:
2 “He he me hil nim na thui ve? Na ka kah ol tah khohli bangla khuet coeng.
“Ne zamana dek böyle konuşacaksın? Sözlerin sert rüzgar gibi.
3 Pathen loh tiktamnah he a khun sak tih Tlungthang loh duengnah te a khun sak mai a?
Tanrı adaleti saptırır mı, Her Şeye Gücü Yeten doğru olanı çarpıtır mı?
4 Na ca rhoek te anih taengah a tholh vaengah amih te amamih kah boekoek kut dongla a tueih.
Oğulların ona karşı günah işlediyse, İsyanlarının cezasını vermiştir.
5 Namah loh Pathen te na toem tih Tlungthang te na hloep mak atah,
Ama sen gayretle Tanrı'yı arar, Her Şeye Gücü Yeten'e yalvarırsan,
6 Na cil tih na thuem koinih nang yueng la haenghang vetih na duengnah rhamtlim te n'thuung pataeng pawn ni.
Temiz ve doğruysan, O şimdi bile senin için kolları sıvayıp Seni hak ettiğin yere geri getirecektir.
7 Na tongnah te a yiit om cakhaw na hmailong te muep rhoeng ni.
Başlangıcın küçük olsa da, Sonun büyük olacak.
8 Lamhma kah cadil taengah dawt laeh lamtah a napa rhoek khenah te soepsoei laeh.
“Lütfen, önceki kuşaklara sor, Atalarının neler öğrendiğini iyice araştır.
9 Mamih loh n'hlaem paek kah long khaw m'ming uh moenih, mamih kah khohnin diklai dongkah mueihlip banghui ni.
Çünkü biz daha dün doğduk, bir şey bilmeyiz, Yeryüzündeki günlerimiz sadece bir gölge.
10 Amih te na thuinuet pawt tih a, nang taengah a thui vetih amih kah lungbuei lamloh olthui te a khueh eh?
Onlar sana anlatıp öğretmeyecek, İçlerindeki sözleri dile getirmeyecek mi?
11 Nongtui pawt ah talik thawn tih tui om mueh ah capu rhoeng a?
“Bataklık olmayan yerde kamış biter mi? Susuz yerde saz büyür mü?
12 Te te a duei pueng ah a hlaek pawt akhaw sulrham boeih hmai ah rhae coeng.
Henüz yeşilken, kesilmeden, Otlardan önce kururlar.
13 Pathen aka hnilh boeih kah caehlong neh lailak kah ngaiuepnah tah bing tangloeng.
Tanrı'yı unutan herkesin sonu böyledir, Tanrısız insanın umudu böyle yok olur.
14 A uepnah neh a pangtungnah bumba im te khaw bawtboeng.
Onun güvendiği şey kırılır, Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.
15 A im dongah hangdang dae pai thai pawh. Te te a kuel dae thoo pawh.
Örümcek ağına yaslanır, ama ağ çöker, Ona tutunur, ama ağ taşımaz.
16 Anih te khosae li ah thingsup tih a dum ah a dawn sai.
Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır, Dalları bahçenin üzerinden aşar;
17 A yung loh lungkuk dongah a ven tih lungto im te a hmuh.
Kökleri taş yığınına sarılır, Çakılların arasında yer aranır.
18 Te te a hmuen lamloh a phuk van vaengah, “Nang kam hmu moenih,” anih te a namnah.
Ama yerinden sökülürse, Yeri, ‘Seni hiç görmedim’ diyerek onu yadsır.
19 He he a longpuei kah omthennah coeng koinih laipi tloe lamloh a poe uh khaming.
İşte sevinci böyle son bulur, Yerinde başka bitkiler biter.
20 Pathen loh cuemthuek hnawt ngawn pawt tih thaehuet kut te a moem moenih.
“Tanrı kusursuz insanı reddetmez, Kötülük edenlerin elinden tutmaz.
21 Na ka dongah nueihbu neh na hmui dongah tamlung bae.
O senin ağzını yine gülüşle, Dudaklarını sevinç haykırışıyla dolduracaktır.
22 Na lunguet rhoek loh yahpohnah a bai uh vetih halang kah dap tah om mahpawh,” a ti.
Düşmanlarını utanç kaplayacak, Kötülerin çadırı yok olacaktır.”