Joba 7
1 Diklai hman ah hlanghing hamla caempuei a om moenih a? A khohnin te kutloh kah khohnin banghui ni.
“Yeryüzünde insan yaşamı savaşı andırmıyor mu, Günleri gündelikçinin günlerinden farklı mı?
2 Sal bangla hlipkhup a hloep tih kutloh bangla a bisai a lamtawn.
Gölgeyi özleyen köle, Ücretini bekleyen gündelikçi gibi,
3 Ka taengah a poeyoek la a hla ka pang van tih thakthaenah hlaem he kai hamla a khueh.
Miras olarak bana boş aylar verildi, Payıma sıkıntılı geceler düştü.
4 Ka yalh tih, “Me vaengah nim ka thoh ve?” ka ti. Khoyin loh puh tih hlaemhmah duela yutnah khaw ka cung.
Yatarken, ‘Ne zaman kalkacağım’ diye düşünüyorum, Ama gece uzadıkça uzuyor, Gün doğana dek dönüp duruyorum.
5 Ka saa loh a rhit a bai, ka vin laipi tiknong khaw uet tih a tuei.
Bedenimi kurt, kabuk kaplamış, Çatlayan derimden irin akıyor.
6 Ka khohnin loh tampai lakah bawn tih lungli lungla la ngaiuepnah bawt.
“Günlerim dokumacının mekiğinden hızlı, Umutsuz tükenmekte.
7 Ka hingnah mueihla he poek lah. Hnothen hmuh ham khaw ka mik loh mael voel mahpawh.
Ey Tanrı, yaşamımın bir soluk olduğunu anımsa, Gözüm bir daha mutluluk yüzü görmeyecek.
8 Kai aka so mik loh kai m'mae voel mahpawh. Na mik te kai soah om dae kai ka om voel pawh.
Şu anda bana bakan gözler bir daha beni görmeyecek, Senin gözlerin üzerimde olacak, Ama ben yok olacağım.
Bir bulutun dağılıp gitmesi gibi, Ölüler diyarına inen bir daha çıkmaz. (Sheol h7585)
10 A im la koep mael pawt vetih a hmuen loh anih hmat voel mahpawh.
Bir daha evine dönmez, Bulunduğu yer artık onu tanımaz.
11 Te dongah kai khaw ka ka tuem mahpawh. Ka mueihla khobing doela ka thui vetih. Ka hinglu khahing doela ka lolmang pueng ni.
“Bu yüzden sessiz kalmayacak, İçimdeki sıkıntıyı dile getireceğim; Canımın acısıyla yakınacağım.
12 Kai he tuipuei tuihnam tih nim kai soah thongim na khueh.
Ben deniz ya da deniz canavarı mıyım ki, Başıma bekçi koydun?
13 Ka soengca kai n'hloep bitni, ka thingkong loh ka kohuetnah te a phueih bitni ka ti.
Yatağım beni rahatlatır, Döşeğim acılarımı dindirir diye düşündüğümde,
14 Mueimang neh kai nan rhihyawp sak tih olphong neh kai nan let sak.
Beni düşlerle korkutuyor, Görümlerle yıldırıyorsun.
15 Ka hinglu loh ka rhuhrhong lakah khaknah neh dueknah ni a coelh.
Öyle ki, boğulmayı, Ölmeyi şu yaşama yeğliyorum.
16 Ka kohnue coeng, kumhal duela ka hing mahpawh, kai he n'toeng laeh, ka khohnin khaw a honghi ni.
Yaşamımdan tiksiniyor, Sonsuza dek yaşamak istemiyorum; Çek elini benden, çünkü günlerimin anlamı kalmadı.
17 Mebang hlanghing lae amah na pantai sak tih a taengah na lungbuei na khueh te.
“İnsan ne ki, onu büyütesin, Üzerinde kafa yorasın,
18 Anih te mincang ah na cawh tih mikhaptok ah ni anih te na loepdak.
Her sabah onu yoklayasın, Her an onu sınayasın?
19 Balae tih kai lamloh na mangthong pawt eh? Ka timtui ka dolh hil kai nan rhael moenih.
Gözünü üzerimden hiç ayırmayacak mısın, Tükürüğümü yutacak kadar bile beni rahat bırakmayacak mısın?
20 Hlang aka kueinah nang taengah ka tholh tih balae ka saii? Balae tih kai he na kutnoek la nan khueh. Te dongah kai ham tah hnorhih la ka om coeng.
Günah işledimse, ne yaptım sana, Ey insan gözcüsü? Niçin beni kendine hedef seçtin? Sana yük mü oldum?
21 Te dongah ka boekoek he na phueih tih kai kathaesainah he nan khoe mai pawt lae? Laipi khuila ka yalh pawn ni. Kai na toem cakhaw ka om voel moenih,” a ti nah.
Niçin isyanımı bağışlamaz, Suçumu affetmezsin? Çünkü yakında toprağa gireceğim, Beni çok arayacaksın, ama ben artık olmayacağım.”
