Joba 6
1 Job loh a doo tih,
Då tok Job til ords og svara:
2 Ka konoinah ka thuek, ka thuek vetih ka talnah he cooi dongah ka tloeng rhenten koinih.
«Um dei mitt mismod vega vilde og få ulukka mi på vegti,
3 Tuitunli kah laivin lakah n'nan ngawn coeng. Te dongah ka ol he lawn coeng.
det tyngjer meir enn havsens sand; difor var ordi mine ville.
4 Tlungthang thaltang dongah a sue te ka khuiah ka mueihla loh a mam. Pathen kah hihhamnah loh kai taengah rhong a pai.
For Allvalds pilar sit i meg, mi ånd lyt suga deira gift; Guds rædslor reiser seg til åtak.
5 Kohong marhang khaw baelhing soah pang tih, vaito te a kamvuelh soah rhung bal nim?
Skrik asnet vel i grøne eng? Og rautar uksen ved sitt for?
6 Lungkaeh om kolla ankak a caak tih aiduei dakda dongah a hlihlim om aya?
Kven et det smerne utan salt? Kven finn vel smak i eggjekvite?
7 Amih te ka hinglu loh ben ham a aal tih ka buh khaw kolet la om.
Det byd meg mot å røra slikt, det er som min utskjemde mat.
8 Ka huithuinah he ulong m'paek vetih a thoeng eh? Tedae ka ngaiuepnah he Pathen long ni m'paek eh?
Å, fekk eg uppfyllt bøni mi! Gav Gud meg det eg vonar på!
9 Pathen he mulmet vetih kai he m'phop, a kut a hlam vetih kai m'mueluem mako.
Ja, vild’ han berre knusa meg, med hand si min livstråd slita!
10 Te vaengah kai ham hloephloeinah om dae lah sue. Te vaengah bungtloh khuiah ka uem mako. Hlangcim te ka phah pawt bangla n'lungma sak pawt mako.
Då hadde endå eg mi trøyst; trass pina skulde glad eg hoppa! - Den Heilage sitt ord eg held på.
11 Ka ngaiuep ham ka thadueng khaw menim? Ka hinglu ka hlawt ham ka hmailong khaw menim?
Kva er mi kraft, at eg skuld’ vona? Mi framtid, at eg skulde tola?
12 Ka thadueng he lungto thadueng nim? Ka saa he rhohumsen a?
Er krafti mi som steinen sterk? Er kanskje kroppen min av kopar?
13 Kai ham he kamah kah bomnah om ngawn pawt tih lungming cueihnah khaw kai lamloh a heh coeng.
Mi hjelp hev heilt forlate meg; all kvart stydjepunkt er frå meg teke.
14 Ngaidaeng loh tlungthang hinyahnah a hnoo vaengah pataeng a baerhoep taengkah sitlohnah a dang van.
Ein rådlaus treng av venen kjærleik, um enn han ottast Allvald ei.
15 Ka manuca rhoek khaw soklong bangla la hnukpoh tih sokca soklong bangla kak.
Som bekken brørne mine sveik, lik bekkjefar som turkar ut.
16 Amih te vueltling loh a nu sak tih vuelsong a yut pah.
Fyrst gruggast dei av bråna is, og snø som blandar seg uti,
17 Kho a awlh vaengah a bae neh huu tih amah hmuen lamloh kak uh.
men minkar so i sumarsoli, og kverv til slutt burt i sumarhiten.
18 A caehlong longpuei a hoi uh tih hinghong la a caeh dongah milh uh.
Vegfarande vik av til deim, men kjem til øydemark og døyr.
19 Tema caehlong kah rhoek loh a paelki uh tih, Sheba lambong amih ham a lamtawn uh.
Kjøpmenn frå Tema skoda dit, flokkar frå Saba vonar trygt;
20 A pangtung uh dongah yak uh tih a taengla a pawk uh akhaw a hmai tal.
men svikne vert dei i si von; dei narra vert når dei kjem fram.
21 A taengah a hong la na om uh van coeng dongah rhihkoi na hmuh vaengah na rhih uh.
So hev de vorte reint til inkjes, de rædsla såg, og rædde vart!
22 “Kai taengah m'pae uh lamtah na thadueng lamloh kai hamla kapbaih pae uh.
Hev eg då bede dykk um noko? Bad eg dykk løysa meg med gods?
23 Rhal kut lamloh kai n'loeih sak lamtah hlanghaeng kut lamloh kai n'lat uh,” ka ti noek a?
og frelsa meg frå fiendvald og kjøpa meg frå røvarar?
24 Kai n'thuinuet lamtah ka ngam bitni. Metla ka palang khaw kai he m'ming sakuh.
Gjev meg eit svar, so skal eg tegja; seg meg kva eg hev synda med!
25 Balae tih hlang dueng ol rhap rhap a cal? Nangmih lamloh a tluung ham khaw balae a tluung?
Eit rettvis ord er lækjebot; men last frå dykk er inkje verdt.
26 Olthui te tluung hamla na moeh uh nama? Ol khaw khohli bangla talsae mai pawn ni.
Du lastar meg for ordi mine; men vonlaus mann so mangt kann segja.
27 Cadah ham aisat hmulung na naan vetih na hui hamla na tael pah nim?
De kastar lut um farlaust barn, og handel driv um dykkar ven.
28 Tedae mulmet uh laeh, kai taengla mael uh. Nangmih maelhmai ah ka laithae nim?
Vilde de berre sjå på meg! Trur de eg lyg dykk upp i augo?
29 Mael uh laeh, dumlai la om uh boeh, mael uh laeh, koep mael uh laeh. Ka duengnah he a khuiah om.
Vend um, lat ikkje urett skje! Vend um, enn hev eg rett i dette.
30 Ka lai dongah dumlai om nim? Ka dang loh talnah yakming pawt maco.
Finst det vel fals på tunga mi? Kann ei min gom ulukka smaka?
