< Joba 5 >

1 Khue laeh nang aka doo om nim? U hlangcim taengah na mael ve.
Wołaj więc, jeśli jest ktoś, kto by ci odpowiedział; i do którego ze świętych się zwrócisz?
2 Aka ang te konoinah loh a ngawn tih hloih loh thatlainah a duek sak.
Gniew bowiem zabija głupiego, a prostaka uśmierca zawiść.
3 Aka ang loh a yung a hlak ka hmuh vaengah a tolkhoeng buengrhuet ka tap.
Widziałem głupiego, jak zapuścił korzenie, lecz zaraz przekląłem jego mieszkanie.
4 A ca rhoek te khangnah lamloh lakhla tih vongka ah a phop uh vaengah aka huul om pawh.
Jego synowie są daleko od ratunku, zostają zdeptani w bramie, a nie [ma] nikogo, kto by [ich] ocalił.
5 A cangah te bungpong loh a caak pah tih hlinghang lamkah a loh dae a thadueng te tuihal loh a mam pah.
Jego żniwo głodny pożera, wydobywa je spośród [samych] cierni, a chciwy pochłania ich bogactwa.
6 Laipi lamloh boethae thoeng pawt tih diklai lamloh thakthaenah a poe bal moenih.
Utrapienie bowiem nie powstaje z prochu ani z ziemi nie wyrasta niedola;
7 Tedae hlang he thakthaenah khuiah a sak tih rhaek ca rhoek bangla ding hang.
Lecz człowiek rodzi się na niedolę, jak iskry z węgla wzlatują w górę.
8 Tedae kai tah Pathen te ka toem vetih Pathen taengah ni ka dumlai khaw ka hal eh.
Ja jednak szukałbym Boga i Bogu przedstawił swoją sprawę;
9 A len la a saii vaengah khobaerhambae te khenah lek pawh, tae lek pawh.
Który czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cudowne i niezliczone;
10 Diklai hman ah khotlan a paek tih lohma li ah tui a hlah.
Który zsyła deszcz na ziemię i spuszcza wody na pola;
11 Tlarhoel rhoek te hmuensang ah a khueh tih kopang rhoek te khangnah khuila a hoeptlang.
Który pokornych stawia wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
12 Aka thaai kah kopoek te a phae tih a kut loh lungming cueihnah saii thai pawh.
Który wniwecz obraca zamysły przebiegłych, tak że ich ręce nie wykonują ich zamiaru;
13 Aka cueih khaw amah kah rhaithinah neh a tuuk tih aka hlang hnuei kah cilsuep he hma paitok.
Który chwyta mądrych w ich przebiegłości, tak że rada przewrotnych szybko upada.
14 Khothaih ah a hmuep neh hum uh tih khothun ah khoyin bangla a phatuem uh.
Za dnia napotykają ciemność, a w południe idą po omacku jak w nocy.
15 Khodaeng te amih ka dongkah cunghang lamlong khaw tlungluen kut lamloh a khang.
On wybawia ubogiego od miecza, od ich ust, i z ręki mocarza.
16 Te dongah tattloel ham ngaiuepnah om dae dumlai loh amah ka a buem.
Tak to uciśniony ma nadzieję, a nieprawość zamyka swe usta.
17 Pathen loh a toel hlanghing he a yoethen tih Tlungthang kah thuituennah sit boeh.
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; nie gardź więc karceniem Wszechmocnego.
18 Amah loh a tloh sak dae a hma te a poi pah tih a kut dongah hoeih uh.
On bowiem rani, ale i opatruje, uderza, a jego ręce uzdrawiają.
19 Citcai parhuk lamloh nang n'huul vetih a parhih ah yoethae loh nang soah m'ben mahpawh.
Z sześciu nieszczęść cię wyrwie, a w siódmym nie dotknie cię zło.
20 Nang te khokha vaengah dueknah lamloh, caemtloek vaengah cunghang kut lamloh n'lat ni.
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie od mocy miecza.
21 Olka dongkah rhuihet lamloh n'thuh vetih rhoelrhanah a pai vaengah na rhih mahpawh.
Przed biczem języka będziesz zasłonięty i nie ulękniesz się spustoszenia, gdy nadejdzie.
22 Rhoelrhanah khui neh khokha rhamling khuiah na luem vetih diklai mulhing te na rhih mahpawh.
Będziesz się śmiał ze spustoszenia i głodu, nie będziesz się bał zwierząt ziemi.
23 Na paipi te khohmuen lungto taengah om vetih kohong mulhing loh nang taengah n'thuung ni.
Zawrzesz bowiem przymierze z kamieniami na polu, a okrutny zwierz polny będzie żyć z tobą w pokoju.
24 Na dap kah rhoepnah te na ming vetih na tolkhoeng na soep vaengah na hmaai mahpawh.
I poznasz, że twój przybytek [jest] spokojny; odwiedzisz swoje mieszkanie, a nie zgrzeszysz.
25 Na tiingan muep na ming vetih na cadil cahma te khohmuen baelhing bangla om ni.
Poznasz też, że twoje potomstwo się rozmnoży, a twoje dzieci [będą] jak trawa ziemi.
26 A tue vaengkah canghlom a coi bangla na hminkhah vaengah phuel te na paan ni.
W sędziwym wieku zejdziesz do grobu, jak snop zboża zbierany w swym czasie.
27 He tah amah la n'khe uh tangloeng he ne. He he hnatun lamtah namah loh namah dongah ming,” a ti nah.
Oto do tego doszliśmy i tak jest. Słuchaj tego i rozważ to sobie.

< Joba 5 >