Joba 38
1 BOEIPA loh Job te hlipuei khui lamloh a doo tih,
Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
2 Mingnah aka tal olthui neh cilsuep aka hmuep sak te unim?
Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
3 Hlang bangla na pumpu yen lamtah nang kan dawt bangla kai he n'tueng laeh.
Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
4 Diklai ka suen vaengah melam na om? Yakmingnah na ming atah thui lah.
Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
5 U loh a khodang a khueh khaw na ming van nim? A soah rhilam aka yueng khaw unim?
Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
6 A buenhol te me dongah nim a buen tih, a bangkil lung te unim aka thuinuet?
Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
7 Mincang aisi rhoek rhenten tamhoe uh tih Pathen ca rhoek boeih yuhui uh.
Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
8 Tuitunli te a bung lamloh a poh tih a coe vaengah thohkhaih neh a tlaeng.
Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
9 Kai loh cingmai kah a pueinak neh anih kah yinnah hni khaw ka khueh pah.
Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
10 Ka oltlueh he anih ham ka tlueh pah tih thohkalh neh thohkhaih khaw ka khueh pah.
Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
11 He hil ka ti vaengah ha mop lamtah koei boeh. Na hoemdamnah tuiphu te he ah he khueh laeh.
I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
12 Namah tue vaengah mincang ke na uen a? Khothaih ke na ming tih amah hmuen ah khothaih a om khaw na ming.
Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
13 Te lamkah halang rhoek khoek ham neh diklai hmoi a tuuk sak ham khaw.
Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
14 Dikpo kutbuen bangla poehlip tih pueinak bangla pai.
Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
15 Halang rhoek te amamih kah vangnah a hloh pah tih ban a thueng khaw a tlawt sak.
I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
16 Tuitunli kah tuiput la na pawk tih tuidung kah khenah dongah na pongpa vai a?
Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
17 Nang taengah dueknah vongka rhoek ah uh tih dueknah hlipkhup vongka te na hmuh a?
Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
18 Diklai hmuenka duela na yakming nim? A cungkuem la na ming atah thui lah.
Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
19 Vangnah aka om longpuei he menim? Hmaisuep kah a hmuen he melae?
Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
20 Te te amah khorhi la na thak van tih a im kah a hawn khaw na yakming van nim?
Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
21 Nang n'sak tih na khohnin kah a tarhing a puh daengah ni na ming pueng.
Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
22 Vuelsong thakvoh khuila na kun tih rhaelnu thakvoh na hmuh a?
Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
23 Te te rhal tue vaengkah ham khaw, caemrhal neh caemtloek tue vaengkah ham khaw ka tuem pueng.
Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
24 Diklai ah kanghawn loh a taekyak tih, vangnah loh a tael longpuei te menim?
Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
25 Tuilong lungpook ham neh rhaek ol ham longpuei aka tael te unim?
Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
26 A khuiah tongpa aka om pawh khosoek neh hlang aka tal khohmuen ah khaw rhotui aka tlan sak la,
Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
27 khohli rhamrhael neh imrhong aka hah sak la, toitlim annoe aka poe sak la om coeng.
Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
28 Khotlan te a napa om a? Buemtui tuicip te ulong a sak?
Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
29 Rhaelnu he u kah bungko lamkah nim a thoeng tih, vaan vueltling te ulong a sak?
Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
30 Tui khaw lungto bangla thuh uh tih tuidung hman ah khal.
Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
31 Airhitbom kah omngaih omloe te na hlaengtang tih buhol phueihrhui khaw na hlawt thai aya?
Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
32 Mazzaroth aisi te amah tue vaengah na thoeng sak tih Ayish aisi te a ca rhoek neh na mawt a?
Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
33 Vaan kah khosing te na ming atah amah kah laithuithainah te diklai ah na khueh a?
I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
34 Na ol te khomai dongla na huel thai tih tuili tui te na khuk thai a?
Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
35 Rhaek na tueih vaengah cet uh tih nang taengah, “Kaimih la he,” a ti uh a?
Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
36 Kodang khuila cueihnah aka khueh te unim? Kopoek khuiah yakmingnah aka pae te unim?
Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
37 Cueihnah neh khomong aka tae te unim? Vaan tuitang aka thael te unim?
Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
38 Me vaengah lae Laipi a hlawn la a hlom tih dikmuh a man sak?
Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
39 sathuengnu hamla maeh na mae pah tih sathuengca kah hingnah na tom pah a?
Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
40 Me vaengah lae a khuisaek ah a ngam uh tih thingpuep khui ah a kol uh?
Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
41 A sakah te vangak ham aka tawn pah te unim? A camoe, a camoe uh vaengah tah Pathen taengah bomnah a bih uh dae caak mueh la kho a hmang uh.
Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
