Joba 37
1 He dongah ka lungbuei lakueng tih a hmuen lamloh cungpet.
super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo
2 A ol dongkah khoponah te hnatun hnatun. A ka lamloh caitawknah thoeng.
audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem
3 Vaan boeih hmuiah a hlah tih a vangnah loh diklai hmoi duela pawk.
subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae
4 A hnukkah a kawk ol khaw a hoemdamnah ol neh hum tih a ol a yaak vaengah rhaek uelh sak boeh.
post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius
5 Pathen loh a ol neh khobaerhambae a saii khungdaeng tih hum dae m'ming uh moenih.
tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia
6 Vuelsong neh khotlan khonal te, 'Diklai ah om saeh,’ a ti vaengah khotlan khonal khaw a sarhi tak.
qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae
7 Amah kutngo hlang boeih ming sak ham hlang boeih kah kut te rhodaek a soei pah.
qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua
8 Te vaengah mulhing khaw a khui la kun tih a khuisaek ah kho a sak.
ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur
9 Cangpalam te imkhui lamloh, khosik te tlangpuei lamloh ha thoeng.
ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus
10 Pathen kah hiil lamloh rhaelnu khaw a khueh tih tui daang mangdaeng mangtok la om.
flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae
11 Khomai te cingtui loh a rhih sak tih cingmai loh amah kah vangnah te a taekyak.
frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum
12 Te khaw diklai kah lunglai hman ah a uen boeih te saii hamla a niing, a niing dongah kuluk la a hil.
quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum
13 Te te caitueng lam khaw, a khohmuen ham khaw, sitlohnah ham khaw a thoeng sak.
sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri
14 Job, he he hnakaeng lah. Pai lamtah Pathen kah khobaerhambae he yakming lah.
ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei
15 Te rhoek soah Pathen loh a khueh tih a cingmai kah vangnah a sae te na ming a?
numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius
16 Poeknah rhuemtuet, mangvawt khomai a haainah te na ming a?
numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias
17 Tuithim loh khohmuen a mong sak vaengah na himbai te aka bae sak,
nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro
18 Hmaidan a hlawn bangla khomong a thah la amah taengah na nulh thai aya?
tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt
19 Amah taengah metla n'thui ham khaw kaimih tueng lah. Hmaisuep hmai ah n'tawn uh thai pawt oe.
ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris
20 Hlang loh a dolh hamla thui cakhaw ka thui bangla amah taengah a tae pa aya?
quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur
21 Tahae ah khaw vangnah a hmuh uh moenih. A aa te khohli loh a yawn tih a caihcil hnukkah khomong dongah tueng.
at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas
22 Tlangpuei lamkah sui te mueithennah rhih om Pathen taengla pawk.
ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio
23 Tlungthang te thadueng a len dongah a tiktamnah m'hmuh lek moenih. Duengnah khaw a cungkuem dongah hlang a phaep moenih.
digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest
24 Hlang rhoek loh amah te a rhih uh tangloeng dongah lungbuei aka cueih rhoek takuem khaw a sawt moenih,” a ti.
ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes
