Joba 36
1 Elihu loh koep a cong tih,
Do tego przydał Elihu, i rzekł:
2 “Kamah taengah bet m'bulbo uh lamtah nangmih te olthui khaw Pathen yueng la koep kan thui eh.
Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
3 Ka poeknah he khohla lamloh kam phueih tih duengnah he kai aka saii ham ni ka khueh.
Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
4 Ka olthui he a honghi pawt dongah nang taengkah lungming khaw a cuemthuek ham tueng pai.
Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
5 Pathen tah khuet tih lungbuei thadueng a khuet te a sit moenih ne.
Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
6 Halang te hlun pawt tih mangdaeng te tiktamnah la a paek.
Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
7 A mik te hlangdueng taeng lamloh khap pawt tih manghai rhoek te ngolkhoel dongah a ngol sak. Te phoeiah amih a yoeyah la a thuung tih a sang sak.
Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
8 Tedae hmaipom neh pin uh tih phacip phabaem rhuihet neh a tuuk uh atah,
A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
9 Amih kah bisai neh a boekoeknah dongah a len uh te khaw amih taengah a thui pah.
Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
10 Thuituennah hamla amih hna te a vueh pah tih boethae lamloh mael hamla a thui pah.
I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
11 A hnatun uh tih tho a thueng koinih a khohnin then neh thok tih a kum te a naepnoi la boeih.
Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
12 Tedae a hnatun uh pawt atah pumcumnah neh a paan uh vetih mingnah aka tal bangla pal uh ni.
Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
13 Lungbuei lailak rhoek loh thintoek a khueh uh tih amih a khih vaengah pataeng bomnah bih pawh.
Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
14 Amih hinglu te camoe la, a hingnah khaw hlanghalh lakli ah duek.
Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
15 A phacip phabaem vaengah mangdaeng khaw a pumcum sak tih a hna te nennah neh a toeh.
Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
16 Rhal ka lamloh hmuenka la nang m'poh. Te lam te mangdaeng mangtok om pawt tih na caboei dongkah mongnah maehhloi ngang.
Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
17 Halang kah dumlai khaw na cung sak tih dumlai neh laitloeknah loh m'moep.
Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
18 Kosi loh nang te boeinah neh m'vuet ve ne. Te dongah tlansum cungkuem loh nang m'phaelh boel.
Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
19 Rhal khuiah pawt khaw, na bombihnah neh thadueng, thayung boeih loh m'khoembael aya?
Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
20 A hmuikah pilnam a khum sak ham khoyin khaw hloem aih boeh.
Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
21 Ngaithuen, boethae taengla mael boeh. Te te phacip phabaem lakah te na tuek coeng te.
Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
22 Pathen tah amah thadueng neh thaphoh uh coeng ke. Amah bangla unim aka saya?
Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
23 Anih ham a longpuei te u long nim a tae pah tih u long nim, 'Dumlai na saii,’ a ti nah.
Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
24 Amah kah bisai na rhoeng sak ham te poek. Te ni hlang rhoek loh a hlai uh.
Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
25 Hlang boeih loh te te a hmuh uh tih hlanghing loh khohla lamkah a paelki.
Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
26 Pathen tah a len dongah a kum tarhing te m'ming uh lek pawt tih khenah lek pawh.
Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
27 Tui dongkah aangpi a yoek tih khotlan te a tuihu lamloh a ciil.
Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
28 Khomong khaw cip tih hlang soah muep pha.
Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
29 Khomai maiyan neh a dungtlungim kah pang ol a yakming mai ngawn.
(Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
30 A vangnah loh a taengah a kah tih tuitunli yung duela a khuk.
Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
31 Te nen te pilnam taengah lai a tloek tih a yet taengah caak a paek.
Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
32 A kut dongkah vangnah loh a khuk tih phek a cuuk ham khaw te te a uen.
Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
33 A khohum loh amah kawng te a doek tih boiva pataeng thintoek neh cet.
Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.
