Joba 34
1 Elihu loh koep a doo tih,
Og Elihu tok til ords og sagde:
2 Aka cueih rhoek ka ol hnatun uh lamtah aka ming rhoek loh kai taengla hnakaeng uh.
«Vismenner, høyr på ordi mine! Kunnige folk, lyd no på meg!
3 Hna loh olthui a nuemnai tih lai loh caak te a ten.
For ordi prøver ein med øyro, som ein med gomen maten smakar.
4 Tiktamnah te mamih ham coelh uh sih lamtah a then te mamih lakli ah ming uh sih.
So lat oss no det rette velja og saman finna ut det gode!
5 Job loh,'Ka tang lalah Pathen loh ka tiktamnah a hnawt.
For Job hev sagt: «Eg skuldfri er; min rett hev Gud ifrå meg teke;
6 Ka tiktamnah khaw ka laithae bang mai la boekoeknah pawt mai ah ka thaltang loh rhawp coeng,’ a ti.
tråss i min rett, stend eg som ljugar, uskuldig fekk eg ulivssår.»
7 Tui bangla tamdaengnah aka o Job bang hlang he om nim.
Finst det vel nokon mann som Job? som gløyper hædings ord som vatn,
8 Boethae aka saii neh rhoihui bangla yiin tih halang hlang rhoek taengah khaw pongpa.
som held med illgjerdsmenner lag, hev umgang med gudlause folk?
9 'Pathen taengah a ngaingaih vaengah hlang hmaiben pawh,’ a ti.
For han hev sagt: «Kva gagnar det ein mann å vera ven med Gud?»
10 Te dongah thinko aka khueh hlang rhoek loh kai taengah hnatun uh. Halangnah he Pathen lamloh savisava tih Tlungthang he dumlai neh savisava coeng.
Difor, de menn med vit, høyr meg! D’er langt frå Gud å vera gudlaus, frå Allvalds-Gud å gjera urett.
11 Hlang kah bisai he amah taengla a thuung tih hlang a caehlong bangla amah loh a hmuh.
Han løner mannen for hans gjerd, fer med han etter all hans ferd.
12 Pathen tah boe tueng pawt tih Tlungthang loh tiktamnah te a khun sak moenih.
Nei, urettferdig er’kje Gud, og Allvald krenkjer ikkje retten.
13 Amah loh diklai ah unim a khueh tih lunglai he a pum la u taengah nim a tloeng.
Kven let vel honom styra jordi? Og kven hev grunna jordheims-kringen?
14 Amah taengkah loh a khueh a lungbuei, a mueihla neh a hiil te amah taengla khoem koinih,
Um han på seg åleine tenkte og drog sin ande til seg att,
15 Pumsa boeih he rhenten pal vetih hlang he laipi la mael ni.
då gjekk alt livande til grunns, og menneskja vart atter mold.
16 Yakmingnah a om atah he he hnatun lamtah ka olthui ol he hnakaeng lah.
Um du er klok, so høyr på dette, og lyd på ljoden av mitt ord!
17 Tiktamnah aka thiinah aisat loh a ngoldoelh tih aka dueng khuet loh m'boe sak aya?
Kann ein som hatar retten, styra? Fordømer du den allrettvise?
18 Manghai te,'hlang muen,’ hlangcong te 'Halang,’ a ti nah nim?
Kann ein til kongen segja: «Niding!» Og til dei megtige: «Du brotsmann?»
19 Amah loh mangpa maelhmai dan pawt tih tattloel maelhmai lakah rhoeikhang kah a hmat tloe moenih. Amih boeih te amah kut dongah kutngo ni.
Til han som ei gjer skil på fyrstar, og ikkje vyrder rik mot fatig. Av di hans hand hev skapt deim alle?
20 Mikhaptok ah a duek dongah pilnam khoyin pathung ah tuen tih khum uh. Kut nen pawt akhaw aka lueng a khoe uh.
Dei andast brått og midt um natti, eit folk avjagast og kverv burt, stormenn forgjengst i hjelpeløysa.
21 A mik te hlang kah longpuei dongah a khueh tih a khokan boeih te a hmuh.
Hans augo ser til mannsens ferd, han skodar kvart eit stig han tek;
22 Boethae aka saii rhoek thuh hamla hmaisuep om pawt tih dueknah hlipkhup khaw a om moenih.
det finst’kje skugge eller myrker der illgjerdsmenn kann løyna seg.
23 Pathen taengkah laitloeknah dongla a pha ham coeng dongah hlang te koep a cae moenih.
Han tarv’kje lenge sjå på mannen fyrr han lyt møta Gud til doms.
24 Aka khuet khenah a om pawt ah a phaek tih amih yueng la a tloe a khueh.
Han utan forhøyr storfolk krasar og andre set i deira stad.
25 Amih kah khoboe te a hmat dongah khoyin ah a maelh tih pop uh.
Han kjennar heile deira verk og gjev um natti deim til tyning.
26 Halang rhoek ham tah hmuh nah hmuen ah amih te kut a paeng thil.
Han tuktar deim som illgjerdsmenner, ein stad der alle kann det sjå,
27 Te dongah ni a hnuk lamloh nong uh tangloeng tih a longpuei boeih te cangbam uh pawh.
dei som hev vike burt frå han og ikkje hev hans vegar fylgt -
28 tattloel kah pangngawlnah te a taengla pawk tih mangdaeng kah pangngawlnah a yaak.
so han kann høyra armods klaga og jammerskrik frå undertrykte.
29 Tedae amah te mong tih ulong a boe sak. Maelhmai a thuh vaengah ulong anih a mae? Tedae namtom so neh hlang khat soah khaw rhenten om ta.
Fær han det stilt, kven vil fordøma? Løyner han seg - kven kann då sjå han? - for folkemugen og for mannen,
30 Lailak hlang a manghai khaw pilnam ham hlaeh la poeh.
so ikkje gudlaus mann skal råda og vera snaror yver folket.
31 Pathen taengah tah,'Ka laikoi pawt khaw ka phueih.
For segjer ein vel so til Gud: «Ovmodigt hev eg bore meg; eg vil ikkje lenger vera vond.
32 Nang kam hmuh pawt ah kai nan thuinuet coeng. Dumlai ka saii mai cakhaw ka koei voel boel eh?,’ a ti nama thui coeng.
Vis du meg det eg ikkje ser! hev eg gjort synd, vil eg snu um?»
33 Na hnawt coeng dongah te kah te namah taeng lamloh na thuung aya? Namah loh na coelh coeng, kai long moenih. Te dongah na ming te thui to.
Skal han då straffa som du tykkjer? D’er du som er den misnøgde; so lyt du velja, ikkje eg; og du fær segja det du veit.
34 Thinko aka khueh hlang rhoek loh kai taengah thui uh lamtah hlang cueih loh kai taengkah he hnatun saeh.
Dei kloke folk vil segja til meg, og kvar ein vismann som meg høyrer:
35 Job he mingnah neh cal pawt tih a ol long a cangbam moenih.
«Job talar ikkje med forstand hans ord er utan ettertanke.»
36 A pa nae, boethae hlang kah taikhaih dongah Job loh a yoeyah la loepdak saeh.
Gjev Job må allstødt verta prøvd for sine svar på nidings vis!
37 A tholhnah te mamih laklo ah boekoek neh a koei uh tih kut a paeng dongah Pathen taengah a ol pung,” a ti.
For han legg brotsverk til si synd og ber seg vyrdlaust millom oss, og talar mange ord mot Gud.»
