< Joba 3 >
1 Te phoeiah Job a ka te a ang tih a khohnin te a tap.
Bundan sonra Əyyub ağzını açıb öz doğulduğu günə lənət etdi.
2 Te vaengah Job loh a doo tih,
Dilə gəlib belə dedi:
3 Amah kah thang nah khohnin neh, “Tongpa a yom,” a ti hlaem khaw paltham mai saeh.
«Kaş ki mən doğulan gün yox olaydı, “Oğlun oldu!” deyilən gecə yox olaydı.
4 Te khohnin te a hmuep la om palueng vetih, Pathen loh a so la toem pawt mako. Te dongah vangnah loh te soah sae boel saeh.
O gün qara gələydi, Allah göydən o günün qayğısına qalmayaydı, O gün üçün sabah açılmayaydı.
5 Te te hmaisuep neh dueknah hlipkhup loh suk saeh. A soah khomai yaal saeh lamtah, hlamhop hnin bangla let saeh.
O günü zülmət, qatı qaranlıq bürüyəydi, Üzünü bulud tutaydı, Nurunu qaranlıq batıraydı.
6 Tekah hlaem te a hmuep loh lo saeh lamtah kum khat kah khohnin dongah a kohoe boel saeh, hla taenah dongah khaw kun boel saeh.
O gecəni zil qaranlıq udub yeyəydi, İlin günləri arasında fərəh tapmayaydı, Ayın günləri sırasına girməyəydi.
7 Tekah hlaem te pumhong la om saeh lamtah a khuiah omngaih laa cuen boel saeh ne.
Kaş o gecə qısır olaydı, Sevincsiz, səssiz qalaydı!
8 Khohnin thae aka phoei thil tih, a coekcoe la Leviathan aka haeng loh, te te tap saeh.
Günlərə lənət oxuyanlar, Livyatanı oyatmağa mahir olanlar Qoy o günə lənət yağdırsın.
9 Hlaemhmah aisi khaw hmuep saeh lamtah, khosae te lamtawn cakhaw sae boel saeh, mincang khosaeng te hmu boel saeh.
Dan ulduzları sönəydi, İşığa olan ümidləri boşa çıxaydı, Sübhün nuru görünməyəydi.
10 Ka bungko thohkhaih te a khaih mai vetih thakthaenah he ka mik lamloh a thuh mai kolla.
Əfsus ki O, anamın bətninin qapılarını bağlamadı, Gözlərimi əzabsız saxlamadı.
11 Balae tih bung khuiah ka duek pawh. Bungko lamloh ka thoeng tih ka pal hae.
Niyə doğulanda mən ölmədim, Bətndən çıxarkən nəfəsim kəsilmədi?
12 Balae tih khuklu loh kai n'doe, balae tih rhangsuk loh n'khut.
Niyə məni dizlərin arasından aldılar, Əmizdirmək üçün ağzıma döş saldılar?
13 Ka yalh to palueng koinih la ka ip mong vetih ka duem lah ni.
Belə olmasaydı, indi rahat uzanardım, Yatıb dincələrdim
14 Manghai rhoek neh a imrhong aka thoh diklai olrhoep rhoek taengla,
Özləri üçün viranə şəhərləri tikən Dünya padşahları və müşavirlərlə,
15 Amih taengkah sui mangpa rhoek neh a im ah tangka aka hawn rhoek taengah.
Evlərini gümüşə qərq edən Qızıl xəzinəsi olan rəhbərlərlə.
16 Rhumpu bangla n'thuh kanoek vetih vangnah aka hmuh noek pawh camoe rhoek bangla ka om pawt mako.
Niyə bətndən yarımçıq uşaq tək düşmədim? Niyə işıq üzü görməyən körpə kimi basdırılmadım?
17 Teah te halang rhoek loh khoponah a toeng uh tih thadueng aka bawt khaw pahoi duem.
Orada pis adamlar belə, kini atır, Yorğunlar rahatlıq tapır,
18 Thongtla rhoek te rhenten rhalthal uh tih, tueihno ol ya uh pawh.
Məhbuslar dinc yaşayır, Nəzarətçinin səsi çıxmır.
19 Tanoe neh kangham khaw amah la om pahoi tih sal khaw a boei taeng lamloh sayalh coeng.
Orada kiçik də, böyük də vardır, Qul ağasından da azaddır.
20 Balae tih thakthaekung taengah vangnah, hinglu khahing taengah hingnah a paek?
Niyə əzab çəkənlər işıq üzü görür, Əziyyət içində olanlar həyata gəlir?
21 Dueknah hamla aka rhingda long khaw dang hae pawt tih kawn lakah te te a too.
Ölüm arzulayırlar amma tapmırlar, Dəfinə axtarmaqdan da çox onu axtarırlar,
22 Phuel a hmuh uh vaengah omngaihnah neh a ngaingaih la a kohoe uh.
Onlar məzar tapanda fərəhlənər, Şadlanaraq sevinər.
23 A longpuei te hlang ham tah a thuh dae a taengah Pathen loh a mak pah.
Hara getdiyi bilinməyən insana, Ətrafına Allah sədd çəkdiyi adama niyə ömür verilir?
24 Ka buh hmai ah ka hueinah ha pawk tih ka kawknah he tui bangla pha.
Çörəkdən əvvəl ah-zar gəlir, Nalələrim sular kimi tökülür.
25 Birhihnah neh ka birhih akhaw kamah m'vuei tih ka rhih nawn te khaw kamah taengah thoeng.
Çəkindiyim şeylər üzərimə tökülür, Qorxduğum şeylər başıma gəlir.
26 Ka dingsuek pawt tih ka mong pawh, ka duem pawt vaengah khoponah ha thoeng,” a ti.
Rahatlığım, sakitliyim, dincliyim yoxdur, Ancaq sıxıntım vardır».