Joba 29
1 Job loh amah kah a pom te a cong tih,
addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit
2 “Kai he hlamat kah hla bangla aka khueh tih Pathen kah khohnin bangla kai aka tuem te unim?
quis mihi tribuat ut sim iuxta menses pristinos secundum dies quibus Deus custodiebat me
3 Amah loh a hmaithoi te ka lu soah a thangthen tih amah kah vangnah nen ni a hmuep ah khaw ka caeh.
quando splendebat lucerna eius super caput meum et ad lumen eius ambulabam in tenebris
4 Ka cavaa tue vaengah khaw ka dap ah Pathen kah baecenol la ka om.
sicut fui in diebus adulescentiae meae quando secreto Deus erat in tabernaculo meo
5 Tlungthang te kai taengah om pueng tih, ka kaepvai ka ca rhoek om.
quando erat Omnipotens mecum et in circuitu meo pueri mei
6 Ka khokan te suknaeng neh a hluk tih lungpang loh kai ham situi sokca a long sak.
quando lavabam pedes meos butyro et petra fundebat mihi rivos olei
7 Vangpuei vongka ah ka thoeng tih toltung ah ka ngolhmuen cikngae sak.
quando procedebam ad portam civitatis et in platea parabant cathedram mihi
8 Kai m'hmuh uh vaengah cadong rhoek te thuh uh. Patong rhoek khaw thoo uh tih pai uh.
videbant me iuvenes et abscondebantur et senes adsurgentes stabant
9 Mangpa rhoek loh olthui te a phah uh tih a kut te a ka dongla a khueh uh.
principes cessabant loqui et digitum superponebant ori suo
10 Rhaengsang rhoek ol te a phah tih a lai khaw a dang dongla kap.
vocem suam cohibebant duces et lingua eorum gutturi suo adherebat
11 Hna loh a yaak vaengah kai n'uem tih mik loh a hmuh vaengah kai n'rhalrhing sak.
auris audiens beatificabat me et oculus videns testimonium reddebat mihi
12 Mangdaeng loh bomnah a bih tih cadah neh a taengah aka bom aka om pawt khaw ka loeih sak.
quod liberassem pauperem vociferantem et pupillum cui non esset adiutor
13 Hlang milh kah yoethennah te kai soah pai tih nuhmai kah lungbuei khaw ka tamhoe sak.
benedictio perituri super me veniebat et cor viduae consolatus sum
14 Duengnah te ka bai tih hnikul bangla kai n'khuk. Ka tiktamnah he ka sammuei nah ni.
iustitia indutus sum et vestivit me sicut vestimento et diademate iudicio meo
15 Mikdael taengah mik la, khokhaem taengah kho la ka om.
oculus fui caeco et pes claudo
16 Kai tah khodaeng taengah a napa la ka om tih ming pawt kah tuituknah te ka khe pah.
pater eram pauperum et causam quam nesciebam diligentissime investigabam
17 Boethae kah pumcu te ka thuk pah tih a no lamkah maeh te ka voeih pah.
conterebam molas iniqui et de dentibus illius auferebam praedam
18 Te dongah, “Ka bu ah ka pal mako,” ka ti tih laivin bangla khohnin ka puh.
dicebamque in nidulo meo moriar et sicut palma multiplicabo dies
19 Ka yung loh tui taengla a muk tih buemtui loh ka cangvuei dongah rhaeh.
radix mea aperta est secus aquas et ros morabitur in messione mea
20 Ka thangpomnah ka taengah thai tih ka lii ka kut dongah tinghil.
gloria mea semper innovabitur et arcus meus in manu mea instaurabitur
21 Kai taengah a hnatun uh tih a lamtawn uh dongah ka cilsuep ham kuemsuem uh.
qui me audiebant expectabant sententiam et intenti tacebant ad consilium meum
22 Ka ol hnukah talh uh voel pawt tih kai olthui he amih soah tla.
verbis meis addere nihil audebant et super illos stillabat eloquium meum
23 Kai ham tah khotlan bangla a lamtawn uh tih a ka loh tlankhol bangla a ang uh.
expectabant me sicut pluviam et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum
24 Amih taengah ka luem dae n'tangnah uh pawt tih ka maelhmai vangnah dongah khaw yalh uh pawh.
si quando ridebam ad eos non credebant et lux vultus mei non cadebat in terram
25 Amih kah longpuei te ka coelh tih boeilu la ka ngol. Caem lakli ah manghai bangla kho ka sak tih rhahdoe cangpoem akhaw a hloep.
si voluissem ire ad eos sedebam primus cumque sederem quasi rex circumstante exercitu eram tamen maerentium consolator
