Joba 28

1 Cak ham a khorhui om tih sui ham khaw a ciil nah hmuen om.

۱ «یقین برای نقره معدنی است، و به جهت طلا جایی است که آن را قال می‌گذارند.

2 Thicung khaw laipi lamloh a loh tih lungto te rhohum la a tlae.

۲ آهن از خاک گرفته می‌شود و مس ازسنگ گداخته می‌گردد.

3 A bawtnah te a hmuep neh a khuetnah a cungkuem hil a khueh. Anih loh lungto te a hmuep neh dueknah hlipkhup ah khaw a hoem.

۳ مردم برای تاریکی حدمی گذارند و تا نهایت تمام تفحص می‌نمایند، تابه سنگهای ظلمت غلیظ و سایه موت.

4 Soklong te aka bakuep taeng lamloh a yoe tih kho neh caeh khaw a hnilh uh. Hlanghing lamkah aka tlayae rhoek khaw hinghuen uh.

۴ کانی دور از ساکنان زمین می‌کنند، از راه گذریان فراموش می‌شوند و دور از مردمان آویخته شده، به هر طرف متحرک می‌گردند.

5 Diklai amah lamloh buh thoeng tih a hmui ah hmai bangla om.

۵ از زمین نان بیرون می‌آید، و ژرفیهایش مثل آتش سرنگون می‌شود.

6 A lungto te minhum hmuen tih a taengah sui laipi om.

۶ سنگهایش مکان یاقوت کبود است. وشمشهای طلا دارد.

7 A hawn te vatlung loh ming pawt tih maisi mik loh hmu pawh.

۷ آن راه را هیچ مرغ شکاری نمی داند، و چشم شاهین آن را ندیده است،

8 Te te sa ca rhoek loh cawt pawt tih te donglong te sathuengca long khaw pawn pawh.

۸ وجانوران درنده بر آن قدم نزده‌اند، و شیر غران برآن گذر نکرده.

9 Hmailung soah a kut a hlah tih tlang pataeng a yung ah a phil.

۹ دست خود را به سنگ خارا درازمی کنند، و کوهها را از بیخ برمی کنند.

10 Sokko lungpang dongah a khoel tih umponah cungkuem khaw a mik loh a hmuh.

۱۰ نهرها ازصخره‌ها می‌کنند و چشم ایشان هر چیز نفیس رامی بیند.

11 Tuiva tuilong khaw a kueng tih olhuep te khosae la a khuen.

۱۱ نهرها را از تراوش می‌بندند وچیزهای پنهان شده را به روشنایی بیرون می‌آورند.

12 Tedae me rhoek ah nim cueihnah a hmuh tih yakmingnah hmuen he menim?

۱۲ اما حکمت از کجا پیدا می‌شود؟ وجای فطانت کجا است؟

13 A phu te hlanghing loh ming pawt tih mulhing khohmuen ah a hmuh moenih.

۱۳ انسان قیمت آن رانمی داند و در زمین زندگان پیدا نمی شود.

14 Tuidung loh, “Te te kai ah moenih,” a ti tih tuitunli loh, “Kai taengah moenih,” a ti.

۱۴ لجه می‌گوید که در من نیست، و دریا می‌گوید که نزدمن نمی باشد.

15 Te ham te cui cilh khaw pae thai pawt tih cueihnah a phu te cak khaw a khiing pah.

۱۵ زر خالص به عوضش داده نمی شود و نقره برای قیمتش سنجیده نمی گردد.

16 Ophir sui nen khaw, oitha lung vang nen khaw minhum nen khawting pawh.

۱۶ به زر خالص اوفیر آن را قیمت نتوان کرد، و نه به جزع گرانبها و یاقوت کبود.

17 Te te sui neh canglung neh tluk pawt tih a hnothung he suicilh hnopai bal moenih.

۱۷ با طلا و آبگینه آن را برابر نتوان کرد، و زیورهای طلای خالص بدل آن نمی شود.

18 Maerhuhlung neh disaehlung khaw thui lawk pawt tih cueihnah rhovoep tah lungvang lakah then.

۱۸ مرجان و بلور مذکورنمی شود و قیمت حکمت از لعل گرانتر است.

19 Te te Kusah vaya nen khaw tluk pawt tih sui cilh nen khaw ting pawh.

۱۹ زبرجد حبش با آن مساوی نمی شود و به زرخالص سنجیده نمی گردد.

20 Te dongah cueihnah he me lamkah nim ha pawk tih yakmingnah hmuen he menim?

۲۰ پس حکمت ازکجا می‌آید؟ و مکان فطانت کجا است؟

21 Mulhing boeih kah mik lamloh a thuh pah tih vaan kah vaa taeng lamloh a thuh.

۲۱ ازچشم تمامی زندگان پنهان است، و از مرغان هوامخفی می‌باشد.

22 Abaddon neh dueknah loh, “A olthang te kaimih hna neh ka yaak uh,” a ti.

۲۲ ابدون و موت می‌گویند که آوازه آن را به گوش خود شنیده‌ایم.

23 Pathen loh a longpuei a yakming tih a hmuen te khaw amah loh a ming.

۲۳ خدا راه آن را درک می‌کند و او مکانش را می‌داند.

24 Amah loh diklai khobawt hil a paelki tih vaan hmui khaw boeih a hmuh.

۲۴ زیراکه او تا کرانه های زمین می‌نگرد و آنچه را که زیرتمامی آسمان است می‌بیند.

25 Yilh kah a khiing a khueh pah tih tui khaw cungnueh neh a nueh.

۲۵ تا وزن از برای بادقرار دهد، و آبها را به میزان بپیماید.

26 Amah loh khotlan ham rhi a suem tih rhaek ol ham khaw longpuei a khueh.

۲۶ هنگامی که قانونی برای باران قرار داد، و راهی برای سهام رعد،

27 Cueihnah te a hmuh tih a tae. Cueihnah te a sikim sak tih a khe bal.

۲۷ آنگاه آن را دید و آن را بیان کرد. آن رامهیا ساخت و هم تفتیشش نمود.

28 Hlang taengah khaw, 'Ka Boeipa hinyahnah he cueihnah la om tih boethae lamloh nong he yakmingnah,’ a ti,” a ti nah.

۲۸ و به انسان گفت: اینک ترس خداوند حکمت است، و ازبدی اجتناب نمودن، فطانت می‌باشد.»