Joba 27
1 Job loh amah kah a huel ham te a koei tih,
Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
2 “Pathen kah hingnah loh kai kah laitloeknah a khoe tih Tlungthang lo ka hinglu a phaep.
Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:
3 Ka khuikah ka hiil boeih neh ka hnarhong khuikah he Pathen mueihla ni.
Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,
4 Ka hmuilai loh dumlai thui boel saeh lamtah ka lai loh palyal la caitawk boel saeh.
Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.
5 Nangmih te kan tang sak atah kai ham savisava. Ka pal duela ka muelhtuetnah he kamah lamloh ka khoe mahpawh.
Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.
6 Ka duengnah te ka kop vetih ka hlah mahpawh. Kamah tue lamlong tah ka thinko he veet voel mahpawh.
Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.
7 Ka thunkha te a halang bangla, kai aka tlai thil khaw a boethae bangla om saeh.
Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.
8 Lailak kah ngaiuepnah tah menim? A mueluem tih Pathen loh a hinglu a bong pah.
Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.
9 A soah citcai loh a pai vaengah a pangngawlnah te Pathen loh a hnatun nim?
Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?
10 Tlungthang dongah pang a dok vetih, a tue boeih ah Pathen a khue bitni.
Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?
11 Pathen kah kut te nangmih kan thuinuet phoe vetih, Tlungthang taengkah te ka phah mahpawh.
Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.
12 Nangmih boeih khaw na hmuh vaengah balae tih a honghi neh na hoemdawk he.
Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?
13 Halang hlang loh Pathen taeng lamkah khoyo neh hlanghaeng loh Tlungthang taeng lamkah rho a dang he,
Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.
14 a ca te cunghang hamla a ping pah tih a cadil cahma khaw buh cung uh mahpawh.
Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.
15 A rhaengnaeng, a rhaengnaeng te dueknah loh a up vetih a nuhmai rhoek loh rhah uh mahpawh.
Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;
16 Cak te laipi bangla hmoeng vetih hnicu te dikpo bangla soe ni.
Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:
17 Tawn cakhaw aka dueng loh a bai vetih cak te ommongsitoe loh a tael ni.
Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.
18 A im te ning bangla a sak tih dungtlungim bangla rhalrhing a khueh.
Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.
19 Hlanglen la yalh dae khoem uh mahpawh. A mik a dai dae amah om voel pawh.
Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.
20 Anih te tui bangla mueirhih loh a phatawt khoyin ah cangpalam loh a pom.
Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.
21 Anih te kanghawn loh a khuen tih khum. Te vaengah anih te amah hmuen lamloh a yawn.
Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.
22 Anih te a voeih tih lungma a ti pawt dongah a kut lamloh yong la yong coeng.
Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.
23 A taengah a kut a paeng uh tih anih te amah hmuen lamloh kut a ving thil.
Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.
