Joba 21
1 Te phoeiah Job loh a doo tih tih,
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Ka ol hnatun, hnatun lamtah te te nangmih kah hloephloeinah om saeh.
Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
3 Ka thui vaengah kai ol he ueh mai lamtah ka thui hnukah nan tamdaeng akhaw.
Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
4 Kai khaw ka kohuetnah he hlang hut a? Balae tih ka mueihla loh a ngen pawt mai eh?
Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
5 Kai taengla a mael vaengah hal tih a kut neh a ka te a puei.
Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
6 Ka poek bal vaengah ka let tih ka pumsa he tuennah loh a tuuk.
Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
7 Halang rhoek tah haimo la a hing uh akhaw balae tih tatthai la a len uh.
Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
8 A mikhmuh kah a tiingan rhoek neh a mikhmuh kah a cadil cahma khaw amih taengah a cikngae sak.
Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
9 Amih im khaw birhihnah lamloh ngaimongnah la om tih Pathen kah conghol loh amih soah cuk thil pawh.
Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
10 A vaito a pil vaengah a vaito a pom khaw tuei pawt tih thangyah tlaih pawh.
Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
11 A casenca rhoek te boiva bangla a hlah uh tih a camoe rhoek loh soipet uh.
Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
12 Kamrhing neh rhotoeng te a phueih uh tih phavi ol neh a kohoe uh.
Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
13 Amamih vaengkah tue then khuiah muei uh tih hmawn uh. Mikhaptok ah saelkhui la ael uh. (Sheol h7585)
Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują. (Sheol h7585)
14 Tedae Pathen taengah, “Kaimih taeng lamloh nong laeh. Na longpuei ming ham ka ngaih uh moenih.
Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
15 Anih taengah thothueng ham khaw unim tlungthang? A taengah n'cuuk uh ham khaw balae a hoeikhang eh?” a ti uh.
Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
16 Amih kah thennah khaw amamih kut ah om pawt lah ko ke. Halang rhoek kah cilsuep te kai lamloh lakhla saeh.
Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
17 Halang rhoek kah hmaithoi tah metlam khaw thi tih amamih kah rhainah amamih soah a thoeng pah. A thintoek neh a rhilong a suem pah.
Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
18 Khohli hmai ah cangkong bangla om uh tih cangkik bangla cangpalam loh a khuen.
Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
19 Pathen loh a ca rhoek ham a khoem coeng. A boethae te amah taengah thuung saeh lamtah ming saeh.
Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
20 A sitlohthamlam te a mik, a mik ah tueng saeh lamtah tlungthang kah kosi te mam sak saeh.
Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
21 A hnukah a imkhui ham a kongaih te balae? A hla kah a tarhing khaw bawt coeng.
Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
22 Pathen te mingnah a tukkil a? Amah he pomsang tih lai a tloek.
Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
23 A cungkuem dongah bidipbisok tih thayoeituipan la amah kah thincaknah rhuhrhong neh aka duek he,
Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
24 A rhangsuk khaw suktui buem tih a rhuh hliing khaw sulpuem.
Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
25 Hinglu khahing la duek tih hnothen aka ca pawt he khaw,
Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
26 laipi khuiah rhenten yalh tih a rhit loh a soah a yol.
Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
27 Nangmih kah kopoek ka ming phoeiah tangkhuepnah neh kai soah nan hul ni te.
Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
28 “Hlangcong im te menim? Halang tolhmuen kah dap te menim?” na ti uh.
Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
29 Longpuei aka poeng rhoek te na dawt uh pawt tih amih kah miknoek khaw na hmat uh pawt nim?
Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
30 Rhainah khohnin lamloh boethae te a tuem tih thinpom khohnin lamloh a khuen te ta.
Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
31 A khoboe te a mikhmuh ah aka phoe pah te unim? A saii bangla a taengah aka thuung te unim?
Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
32 Anih khaw phuel la a khuen vaengah laivuei ni a hak thil.
Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
33 Anih ham soklong kah dikmuh khaw tui. Anih hnuk te hlang boeih loh a thoelh tih anih hmai kah hlangmi tae lek pawh.
Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
34 Te dongah balae tih a honghi la kai he nan hloep uh? Nangmih kah taikhaih khaw boekoeknah la cul coeng,” a ti.
Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
