Joba 20
1 Te phoeiah Naamathi Zophar loh a doo tih,
Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
2 “Te dongah ka pomnah kai n'thuung tih kamah khuiah ka tawn uh coeng dongah ni.
[Idcirco cogitationes meæ variæ succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
3 Ka thuituennah he mingthae la ka yaak dongah ka yakmingnah dongah mueihla loh kai n'doo.
Doctrinam qua me arguis audiam, et spiritus intelligentiæ meæ respondebit mihi.
4 Suen lamloh diklai dongah hlang a khueh parhi te na ming a?
Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram,
5 Halang kah omngaih laa tah yoei tih lailak kah kohoenah khaw mikhaptok hil mai ni.
quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritæ ad instar puncti.
6 A thinlennah te vaan duela cet tih a lu loh khomai duela puet cakhaw,
Si ascenderit usque ad cælum superbia ejus, et caput ejus nubes tetigerit,
7 a aek bangla a yoeyah la milh vetih anih aka hmu rhoek loh, “Anih ta?” a ti uh ni.
quasi sterquilinium in fine perdetur, et qui eum viderant, dicent: Ubi est?
8 Mang bangla a ding phoeiah tah anih te hmu uh pawh. Khoyin kah olphong bangla khum hmata.
Velut somnium avolans non invenietur: transiet sicut visio nocturna.
9 A mik loh a hmuh khaw rhaep mahpawh. Anih te amah hmuen ah mae voel mahpawh.
Oculus qui eum viderat non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
10 A ca rhoek loh tattloel rhoek te a moeithen uh tih a kut loh a thahuem te a mael uh.
Filii ejus atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
11 A rhuh tah a cacawn rhoek bangla hah uh dae a cacawn rhoek khaw amah neh laipi dongah ni a yalh eh.
Ossa ejus implebuntur vitiis adolescentiæ ejus, et cum eo in pulvere dormient.
12 A ka dongah tui mai cakhaw boethae te a lai hmui ah a thuh.
Cum enim dulce fuerit in ore ejus malum, abscondet illud sub lingua sua.
13 Te te a hnaih tih a toeng pawt dongah a ka khui la a ma-uem.
Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
14 A bung khuikah a buh te a khui ah minta sue la poeh ni.
Panis ejus in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
15 Khuehtawn a dolh vaengah a bung khui lamloh lok vetih anih te Pathen loh a talh ni.
Divitias quas devoravit evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
16 Minta sue loh a khut vetih rhulthae lai loh amah a ngawn ni.
Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperæ.
17 Soklong, tuiva neh khorha kah khoitui neh suknaeng te hmuh mahpawh.
(Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis et butyri.)
18 Thatloh phu te a thuung akhaw a hnothung kah thadueng bangla a dolh pawt dongah yoka pawh.
Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur: juxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
19 tattloel te a neet phoeiah amah loh a sak mueh im te a hnoo sak tih a rawth pah.
Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non ædificavit eam.
20 A bungko lamkah thayoeituipan te ming pawt tih a nai nen khaw loeih pawh.
Nec est satiatus venter ejus: et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit.
21 A caak ham caknoi om pawh. Te dongah a thennah poem hae mahpawh.
Non remansit de cibo ejus, et propterea nihil permanebit de bonis ejus.
22 A khuehtawn neh a hah vaengah anih te a daengdaeh vetih thakthaekung kah kut boeih te anih soah thoeng ni.
Cum satiatus fuerit, arctabitur: æstuabit, et omnis dolor irruet super eum.
23 Anih bung hah sak ham a taengah amah kah thintoek thinsa a tueih pah vetih a buhcak te anih soah a tlan sak.
Utinam impleatur venter ejus, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
24 Thicung lungpok haica lamloh yong dae anih te rhohum lii loh a kah.
Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum æreum.
25 A yueh vaengah a pumpu lamloh a pawlh pah. Te vaengah a hmuet khui lamkah mueirhih te amah soah rhaek la a caeh pah ni.
Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent et venient super eum horribiles.
26 Hmaisuep cungkuem te khoem hamla a tung. A hmuh mueh hmai loh anih te a hlawp vetih a dap kah rhaengnaeng khaw a talh pah ni.
Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis ejus; devorabit eum ignis qui non succenditur: affligetur relictus in tabernaculo suo.
27 Anih kathaesainah te vaan loh a hliphen uh vetih diklai loh amah taengah a tai pah ni.
Revelabunt cæli iniquitatem ejus, et terra consurget adversus eum.
28 A thintoeknah hnin ah tah a im kah cangpai khaw a poelyoe pah vetih a hawk pah ni.
Apertum erit germen domus illius: detrahetur in die furoris Dei.
29 Halang hlang loh tebang khoyo te Pathen taeng lamkah a dang tih Pathen loh a ol rho la a khueh pah,” a ti.
Hæc est pars hominis impii a Deo, et hæreditas verborum ejus a Domino.]
