< Joba 18 >
1 Shuhi Bildad loh a doo tih,
Sai Bildad mutumin Shuwa ya amsa,
2 “Olthui kah taikhaihnah te me hil nim na khueh ve. Yakming lamtah a hnukah thui sih.
“Yaushe za ka gama maganganun nan? Ka dawo da hankalinka sa’an nan za mu iya yin magana.
3 Balae tih rhamsa bangla nan poek, na mikhmuh ah ka angvawk a?
Don me muke kamar shanu a wurinka, ka ɗauke mu mutanen wofi?
4 A thintoek ah amah hinglu pataeng a baeh ta. Diklai loh a hnoo tih lungpang te a hmuen lamloh a thoeih akhaw nang hut a?
Kai da ka yayyage kanka don haushi, za a yashe duniya saboda kai ne? Ko kuma duwatsu za su matsa daga wurinsu?
5 Halang rhoek kah vangnah ngawn tah thi tih a hmai te hmaihli bang lam pataeng aa pawh.
“An kashe fitilar mugu; harshen wutarsa ya daina ci.
6 Vangnah khaw a dap khuiah hmuep tih a hmaithoi khaw amah taengah a thih pah.
Wutar cikin tentinsa ta zama duhu; fitilar da take kusa da shi ta mutu.
7 A thahuem kah khokan pataeng caek tih a cilsuep loh amah a voeih.
Ƙarfin takawarsa ya ragu; dabararsa ta ja fāɗuwarsa.
8 A kho loh lawk khuila a tueih tih sahamlong khuila a pongpa sak.
Ƙafafunsa sun kai shi cikin raga, yana ta yawo a cikin ragar.
9 A khodil te pael loh a tuuk tih amah te kokthah dongah man.
Tarko ya kama ɗiɗɗigensa; tarko ya riƙe shi kam.
10 A rhuihet te diklai dongah a tung tih, a sutaeh te a hawn ah a khueh pah.
An ɓoye masa igiya da za tă zarge shi a ƙasa; an sa masa tarko a kan hanyar da zai bi.
11 Anih te mueirhih loh a kaepvai ah a let sak tih a kho ah taekyak uh.
Tsoro duk ya kewaye shi ta kowane gefe yana bin shi duk inda ya je.
12 A boethae ah bungpong la om tih a cungdonah hamla rhainah khaw a sikim pah.
Masifa tana jiransa; bala’i yana shirye yă fāɗa masa a lokacin da zai fāɗi.
13 Dueknah caming loh a vin saa a caak pah tih a rhuhrhong a hnom pah.
Ya cinye wani sashe na gaɓar jikinsa; ɗan fari na mutuwa ya cinye ƙafafunsa.
14 A pangtungnah a dap lamloh a poh tih mueirhih manghai taengla a luei sak.
An yage shi daga zaman lafiyar da yake yi a cikin tentinsa aka sa shi tsoro sosai.
15 Amah kah pawt long khaw anih kah dap ah kho a sak tih, a tolkhoeng te yam a phul thil.
Wuta ta cinye tentinsa; farar wuta ta rufe wurin da yake zama.
16 A yung khui ah koh tih a so duela a pae khaw ngat.
Jijiyoyinsa sun bushe a ƙasa rassansa sun mutu a sama.
17 Anih poekkoepnah te diklai lamloh paltham tih a ming te rhamvoel hmai ah om pawh.
An manta da shi a duniya; ba wanda yake ƙara tunawa da shi.
18 Anih te vangnah lamloh a hmuep la a thaek uh tih anih te lunglai lamloh a poeng sakuh.
An tura shi daga cikin haske zuwa cikin duhu, an kore shi daga duniya.
19 A taengah a ca tal tih a pilnam taengah a cadil om pawh. A lampahnah ah khaw rhaengnaeng om pawh.
Ba shi da’ya’ya ko zuriya cikin mutanensa, ba sauran wanda yake a raye a wurin da ya taɓa zama.
20 Amah tue vaengah pong tih a hnuk a hmai la hlithae loh a tuuk.
Mutanen Yamma suna mamakin abin da ya faru da shi; tsoro ya kama mutanen gabas.
21 He tah boethae kah dungtlungim tih Pathen aka ming pawt kah a hmuen khaw he tlam ni,” a ti nah.
Ba shakka haka wurin zaman mugun mutum yake, haka wurin zaman wanda bai san Allah ba yake.”