Joba 15
1 Te phoeiah Temani Eliphaz loh a doo.
Elifaz van Teman nam het woord en sprak:
2 Te vaengah, “Aka cueih loh khohli mingnah neh a doo vetih a bung ah kanghawn a hah sak aya?
Antwoordt een wijze met bluf, En blaast hij zich op met oostenwind;
3 A taengah hmaiben pawt tih a hoeikhang pawh olthui te ol neh a tluung aya?
Verdedigt hij zich met beuzelpraat En met holle frasen?
4 Nang aisat, hinyahnah na muei sak tih Pathen mikhmuh kah thuepnah khaw na bim.
Gij breekt zowaar de godsvrucht af, En verstoort de overpeinzing voor het aanschijn van God.
5 Na ka loh namah kathaesainah a cang tih thaai ol na coelh.
Daar uw schuldig geweten uw mond onderricht, En gij de taal van bedriegers kiest,
6 Na ka loh nang m'boe sak tih kai long moenih. Na hmuilai long ni namah te n'doo.
Is het uw eigen mond, die u vonnist: niet ik, Zijn het uw eigen lippen, die tegen u getuigen.
7 Hlang lamhma la n'sak tih som a om hlan lamloh n'yom coeng a?
Zijt gij als eerste der mensen geboren, Nog vóór de heuvelen ter wereld gebracht;
8 Pathen kah baecenol te na yaak tih namah hamla cueihnah na buem a?
Luistert ge toe in de raad van God, En hebt ge beslag op de Wijsheid gelegd?
9 Ka ming uh pawt te metlam na ming tih kaimih taengah amah a om pawt khaw na yakming?
Wat weet gij, wat wij niet weten, Wat begrijpt gij, wat wij niet verstaan?
10 Sampok khaw, mamih taengkah patong khaw na pa lakah a khohnin khuet coeng ta.
Ook onder ons zijn bejaarden en grijsaards, Ouder van dagen nog dan uw vader!
11 Pathen loh hloephloeinah neh na taengah dikdik a cal ol nang hamla vawt a?
Zijn soms voor ú de vertroostingen Gods te gering, Het woord, met zachtheid tot u gesproken?
12 Balae tih na lungbuei na a khuen? Balae tih na mik loh a mikmuelh?
Hoe sleept uw hartstocht u mee, En hoe rollen uw ogen:
13 Na thintoek te Pathen taengla na hooi tih na ka lamloh ol na tha.
Dat ge uw wrevel tegen God durft keren, En zulke woorden aan uw mond laat ontglippen!
14 Huta kah a sak te mebang hlanghing nim aka cim tih aka tang te?
Wat is een mens, dat hij rein zou zijn, Rechtschapen, die uit een vrouw is geboren?
15 A hlangcim khuikah a hlangcim koek pataeng tangnah pawt tih vaan pataeng amah mikhmuh ah a cil moenih.
Zie, zelfs op zijn Heiligen kan Hij niet bouwen, En de hemel is niet rein in zijn oog;
16 Tui bangla dumlai aka mam hlang, a tueilaeh neh a rhonging aisat a.
Hoeveel minder de mens, afschuwelijk, bedorven, Die de ongerechtigheid als water drinkt!
17 Nang taengah kan thui eh kai ol he hnatun dae. Ka hmuh te kan tae eh.
Ik zal het u tonen, luister naar mij; Wat ik gezien heb, u gaan vertellen.
18 Te te hlangcueih rhoek loh a thui uh tih a napa rhoek taeng lamloh a phah uh moenih.
Het is hetzelfde, wat de wijzen verkonden, En wat hun vaderen hun niet hadden verborgen,
19 Amih te amamih bueng ham khohmuen a paek vaengah amih lakli ah kholong a nuen sak moenih.
Aan wie alleen het land was geschonken, En bij wie nog geen vreemde was binnengedrongen
20 Halang tah hnin takuem amah kilkul tih hlanghaeng ham a kum tarhing la khoem uh.
De goddeloze verkeert heel zijn leven in angst, De tyran al de jaren, die voor hem zijn bedongen;
21 Ngaimongnah khuiah pataeng anih aka rhoelrhak ham a hna ah birhihnah ol a pawk pah.
Schrikgeluiden treffen zijn oren, In volle vrede stormt de plunderaar op hem af.
22 Hmaisuep lamloh mael ham tangnah pawt tih rhaltawt long khaw amah cunghang te dongah tawt uh.
Hij hoopt niet eens, aan de duisternis te ontsnappen, En is bestemd voor het zwaard;
23 Buh hamla amah poeng tih a kut ah hmaisuep khohnin bangla a tawn te metlam a ming eh?
Hij wordt als een aas voor de gieren geworpen, En weet, dat sombere dagen hem wachten.
24 Anih te rhal loh a let sak tih caem dongah a coekcoe la aka om manghai bangla khobing loh anih te a khulae.
Benauwdheid en angst grijpt hem aan, Als een koning ten aanval gereed:
25 Pathen taengah a kut a thueng tih Tlungthang taengah phuel uh.
Want hij heeft zijn hand tegen God opgeheven, Den Almachtige durven trotseren;
26 A rhawn kah uen a thah la a taengah a photling a yong puei.
Is met trotse nek op Hem afgestormd, Met zijn zwaar beslagen rondas!
27 A maelhmai te a tha neh a khuk tih a uen duela bungkawt laep.
Omdat hij zijn gelaat met vet heeft bedekt, En een vetlaag gelegd op zijn lenden:
28 Tedae khopuei khosa khaw a im ding te lungkuk la a phaek uh tih a khuiah khosa uh pawh.
Daarom vestigt hij zich in verwoeste steden, In onbewoonbare huizen, die tot puin zijn vervallen;
29 Boei pawt vetih a thadueng khaw pai mahpawh. Amih kah khohrhang loh diklai ah pungtai mahpawh.
Hij blijft niet rijk, En zijn vermogen houdt geen stand;
30 Hmaisuep lamloh nong thai mahpawh. A dawn te hmairhong loh a hae vetih a ka dongkah yilh loh a khoe ni.
Zijn schaduw breidt zich niet uit op de grond, En hij ontsnapt de duisternis niet; Het vuur zal zijn loten verschroeien, De wind zijn bloesem verwaaien!
31 A poeyoek dongah tangnah boel saeh lamtah a poeyoek dongah khohmang boel saeh. A hnothung khaw a poeyoek lamni a om eh.
Laat hem niet op zijn gestalte vertrouwen, Hij komt bedrogen uit, ze is enkel schijn.
32 A khohnin loh cup pawt vetih a rhophoe khaw hing mahpawh.
Zijn ranken verdorren vóór de tijd, En zijn twijgen groenen niet meer;
33 Misur a thaihkang bangla hul vetih olive rhaipai bangla rhul ni.
Hij is als de wijnstok, die zijn druiven laat vallen, En als de olijf, die zijn bloesem verliest!
34 Lailak kah hlangboel tah pumhong la om vetih kapbaih kah dap tah hmai loh a hlawp ni.
Ja, de bent der goddelozen is onvruchtbaar, En het vuur verteert de tenten der omkoperij;
35 thakthaenah la vawn tih boethae a sak. A bungko khaw hlangthai palat cuen,” a ti nah.
Ze gaan zwanger van ellende, en baren onheil, Hun schoot draagt ontgoocheling!
