< Joba 13 >

1 A cungkuem he ka mik loh a hmuh coeng. Te te Ka hna yaak tih a yakming coeng.
He aquí que todas estas cosas han visto mis ojos, y oído y entendido para sí mis oídos.
2 Nangmih kah mingnah bangla kai khaw ka ming tih nangmih kai he nangmih lakah ka toem moenih.
Como vosotros lo sabéis, lo sé yo: no soy menos que vosotros.
3 Tedae kai tah Tlungthang taengah ka thui tih Pathen taengah ka ngaih bangla ka tluung lah sue.
Mas yo hablaría con el Todopoderoso, y querría disputar con Dios.
4 Tedae nangmih ah laithae kap tih nangmih boeih te mueirhol siboei ni.
Que ciertamente vosotros sois componedores de mentira, todos vosotros sois médicos de nada.
5 U long nim n'ngam sak lah sue? Na ngam uh lah vetih nangmih ham cueihnah la om mako.
Ojalá callando callarais del todo, porque os fuera en lugar de sabiduría.
6 Kai kah toelthamnah hnatun dae lamtah ka hmuilai dongkah tuituknah he hnatung uh.
Oíd pues ahora mi disputa, y estád atentos a los argumentos de mis labios.
7 Pathen yueng la dumlai na thui uh vetih amah yueng la vuelvaeknah na thui uh aya?
¿Habéis de hablar iniquidad por Dios? ¿habéis de hablar por él engaño?
8 A maelhmai na then sak uh vetih Pathen yueng la na ho uh aya?
¿Habéis vosotros de hacerle honra? ¿habéis de pleitear vosotros por Dios?
9 Nangmih te n'khe vetih hlanghing taengkah omsaa bangla a taengah na omsaa uh koinih then aya?
¿Sería bueno que él os escudriñase? ¿Burlaros heis con él, como quien se burla con algún hombre?
10 Yinhnuk ah maelhmai na dan uh koinih a tluung ham khaw nangmih te ni n'tluung eh.
El arguyendo os argüirá duramente, si en lo secreto le hicieseis tal honra.
11 A boeimang loh nangmih te n'let sak tih amah kah birhihnah loh nangmih soah tla het mahpawt nim?
Ciertamente su alteza os había de espantar, y su pavor había de caer sobre vosotros.
12 Nangmih poekkoepnah he hmaiphu dongkah banghui, nangmih kah amkhawn khaw amlai amkhawn banghui ni.
Vuestras memorias serán comparadas a la ceniza, y vuestros cuerpos como cuerpos de lodo.
13 Kai taengah hilphah uh lamtah ka cal mai akhaw kamah taengah mebang khaw thoeng mai saeh.
Escuchádme, y hablaré yo, y véngame después lo que viniere.
14 Balae tih ka saa te ka no dongla ka khueh vetih ka hinglu he ka kut neh ka pom eh.
¿Por qué quitaré yo mi carne con mis dientes, y pondré mi alma en mi palma?
15 Kai n'rhaem mai cakhaw amah taengah ka ngaiuep mahpawt nim? Ka longpuei he a mikhmuh ah ka thui pueng ni.
Aun cuando me matare, en él esperaré: empero mis caminos defenderé delante de él.
16 He khaw kai hamla khangnah la om pai. Lailak tah a mikhmuh la kun mahpawh.
Y él también me será salud, porque no entrará en su presencia el impío.
17 Nangmih hna dongkah ka olthui neh ka olhoe he hnatun khaw hnatun mai dae.
Oíd con atención mi razón, y mi denunciación con vuestros oídos.
18 Ka tang ni tila ka ming dongah laitloeknah ka tawn coeng he.
He aquí ahora, que si yo me apercibiere a juicio, yo sé que seré justificado.
19 Kai aka ho te unim? Ka ngam mai laeh vetih ka pal mai mako.
¿Quién es el que pleiteará conmigo? porque si ahora callase, me moriría.
20 Kai taengah panit bueng saii boeh, na mikhmuh lamloh ka ying pawt ve.
A lo menos dos cosas no hagas conmigo, y entonces no me esconderé de tu rostro.
21 Na kut te kai dong lamloh lakhla sak lamtah na mueirhih neh kai n'let sak boeh.
Aparta de mí tu mano, y no me asombre tu terror:
22 Te phoeiah n'khue lamtah ka doo bitni. Ka thui saeh lamtah kai he n'thuung saeh.
Y llama, y yo responderé: o yo hablaré, y respóndeme tú:
23 Ka taengkah thaesainah neh tholhnah he meyet nim? Ka boekoeknah neh ka boirhaem lai kai n'tueng lah.
¿Cuántas iniquidades y pecados tengo yo? Házme entender mi prevaricación y mi pecado.
24 Balae tih na maelhmai na thuh, kai he na taengkah thunkha bangla nan moeh mai.
¿Por qué escondes tu rostro, y me cuentas por tu enemigo?
25 Hawnlae a yawn nim na na sairhing vetih divawt rhae te na hloem eh?
¿A la hoja arrebatada del aire has de quebrantar? ¿y a una arista seca has de perseguir?
26 Kai taengah khahing te nan daek tih ka camoe thaesainah te kai nan pang sak.
¿Por qué escribes contra mí amarguras, y me haces cargo de los pecados de mi mocedad;
27 Ka kho he hloong dongah nan buen tih ka caehlong boeih na ngaithuen. Ka kho dongkah khotang ham kha na vuel coeng.
Y pones mis pies en el cepo, y guardas todos mis caminos, imprimiéndolo a las raíces de mis pies?
28 Te khaw keet bangla hmawn tih himbai bangla bungbo loh a caak.
Siendo el hombre como carcoma que se envejece: y como vestido que se come de polilla.

< Joba 13 >