Joba 13
1 A cungkuem he ka mik loh a hmuh coeng. Te te Ka hna yaak tih a yakming coeng.
Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
2 Nangmih kah mingnah bangla kai khaw ka ming tih nangmih kai he nangmih lakah ka toem moenih.
Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
3 Tedae kai tah Tlungthang taengah ka thui tih Pathen taengah ka ngaih bangla ka tluung lah sue.
Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
4 Tedae nangmih ah laithae kap tih nangmih boeih te mueirhol siboei ni.
Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
5 U long nim n'ngam sak lah sue? Na ngam uh lah vetih nangmih ham cueihnah la om mako.
Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
6 Kai kah toelthamnah hnatun dae lamtah ka hmuilai dongkah tuituknah he hnatung uh.
Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
7 Pathen yueng la dumlai na thui uh vetih amah yueng la vuelvaeknah na thui uh aya?
Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
8 A maelhmai na then sak uh vetih Pathen yueng la na ho uh aya?
Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
9 Nangmih te n'khe vetih hlanghing taengkah omsaa bangla a taengah na omsaa uh koinih then aya?
Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
10 Yinhnuk ah maelhmai na dan uh koinih a tluung ham khaw nangmih te ni n'tluung eh.
Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
11 A boeimang loh nangmih te n'let sak tih amah kah birhihnah loh nangmih soah tla het mahpawt nim?
Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
12 Nangmih poekkoepnah he hmaiphu dongkah banghui, nangmih kah amkhawn khaw amlai amkhawn banghui ni.
Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
13 Kai taengah hilphah uh lamtah ka cal mai akhaw kamah taengah mebang khaw thoeng mai saeh.
Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
14 Balae tih ka saa te ka no dongla ka khueh vetih ka hinglu he ka kut neh ka pom eh.
Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
15 Kai n'rhaem mai cakhaw amah taengah ka ngaiuep mahpawt nim? Ka longpuei he a mikhmuh ah ka thui pueng ni.
Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
16 He khaw kai hamla khangnah la om pai. Lailak tah a mikhmuh la kun mahpawh.
Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
17 Nangmih hna dongkah ka olthui neh ka olhoe he hnatun khaw hnatun mai dae.
Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
18 Ka tang ni tila ka ming dongah laitloeknah ka tawn coeng he.
Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
19 Kai aka ho te unim? Ka ngam mai laeh vetih ka pal mai mako.
Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
20 Kai taengah panit bueng saii boeh, na mikhmuh lamloh ka ying pawt ve.
Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
21 Na kut te kai dong lamloh lakhla sak lamtah na mueirhih neh kai n'let sak boeh.
Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
22 Te phoeiah n'khue lamtah ka doo bitni. Ka thui saeh lamtah kai he n'thuung saeh.
Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
23 Ka taengkah thaesainah neh tholhnah he meyet nim? Ka boekoeknah neh ka boirhaem lai kai n'tueng lah.
Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
24 Balae tih na maelhmai na thuh, kai he na taengkah thunkha bangla nan moeh mai.
Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
25 Hawnlae a yawn nim na na sairhing vetih divawt rhae te na hloem eh?
Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
26 Kai taengah khahing te nan daek tih ka camoe thaesainah te kai nan pang sak.
Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
27 Ka kho he hloong dongah nan buen tih ka caehlong boeih na ngaithuen. Ka kho dongkah khotang ham kha na vuel coeng.
I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
28 Te khaw keet bangla hmawn tih himbai bangla bungbo loh a caak.
Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
