Joba 13
1 A cungkuem he ka mik loh a hmuh coeng. Te te Ka hna yaak tih a yakming coeng.
Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.
2 Nangmih kah mingnah bangla kai khaw ka ming tih nangmih kai he nangmih lakah ka toem moenih.
Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.
3 Tedae kai tah Tlungthang taengah ka thui tih Pathen taengah ka ngaih bangla ka tluung lah sue.
Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.
4 Tedae nangmih ah laithae kap tih nangmih boeih te mueirhol siboei ni.
Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.
5 U long nim n'ngam sak lah sue? Na ngam uh lah vetih nangmih ham cueihnah la om mako.
Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.
6 Kai kah toelthamnah hnatun dae lamtah ka hmuilai dongkah tuituknah he hnatung uh.
Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.
7 Pathen yueng la dumlai na thui uh vetih amah yueng la vuelvaeknah na thui uh aya?
Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?
8 A maelhmai na then sak uh vetih Pathen yueng la na ho uh aya?
Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?
9 Nangmih te n'khe vetih hlanghing taengkah omsaa bangla a taengah na omsaa uh koinih then aya?
Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?
10 Yinhnuk ah maelhmai na dan uh koinih a tluung ham khaw nangmih te ni n'tluung eh.
Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.
11 A boeimang loh nangmih te n'let sak tih amah kah birhihnah loh nangmih soah tla het mahpawt nim?
Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?
12 Nangmih poekkoepnah he hmaiphu dongkah banghui, nangmih kah amkhawn khaw amlai amkhawn banghui ni.
Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.
13 Kai taengah hilphah uh lamtah ka cal mai akhaw kamah taengah mebang khaw thoeng mai saeh.
Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.
14 Balae tih ka saa te ka no dongla ka khueh vetih ka hinglu he ka kut neh ka pom eh.
Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?
15 Kai n'rhaem mai cakhaw amah taengah ka ngaiuep mahpawt nim? Ka longpuei he a mikhmuh ah ka thui pueng ni.
Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.
16 He khaw kai hamla khangnah la om pai. Lailak tah a mikhmuh la kun mahpawh.
Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.
17 Nangmih hna dongkah ka olthui neh ka olhoe he hnatun khaw hnatun mai dae.
Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.
18 Ka tang ni tila ka ming dongah laitloeknah ka tawn coeng he.
Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.
19 Kai aka ho te unim? Ka ngam mai laeh vetih ka pal mai mako.
Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.
20 Kai taengah panit bueng saii boeh, na mikhmuh lamloh ka ying pawt ve.
Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:
21 Na kut te kai dong lamloh lakhla sak lamtah na mueirhih neh kai n'let sak boeh.
Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.
22 Te phoeiah n'khue lamtah ka doo bitni. Ka thui saeh lamtah kai he n'thuung saeh.
Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.
23 Ka taengkah thaesainah neh tholhnah he meyet nim? Ka boekoeknah neh ka boirhaem lai kai n'tueng lah.
Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.
24 Balae tih na maelhmai na thuh, kai he na taengkah thunkha bangla nan moeh mai.
Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?
25 Hawnlae a yawn nim na na sairhing vetih divawt rhae te na hloem eh?
Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?
26 Kai taengah khahing te nan daek tih ka camoe thaesainah te kai nan pang sak.
Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.
27 Ka kho he hloong dongah nan buen tih ka caehlong boeih na ngaithuen. Ka kho dongkah khotang ham kha na vuel coeng.
Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;
28 Te khaw keet bangla hmawn tih himbai bangla bungbo loh a caak.
Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.
