Jeremiah 30

1 He ol he BOEIPA taeng lamloh Jeremiah taengla ha pawk tih a thui.

Det ordet som kom til Jeremia frå Herren; han sagde:

2 Israel Pathen BOEIPA loh he ni a thui. “Nang taengah kan thui ol boeih te namah ham cabu dongah daek laeh.

So segjer Herren, Israels Gud: Skriv deg upp i ei bok alle dei ordi eg hev tala til deg!

3 BOEIPA kah olphong khohnin ha pawk coeng ke. BOEIPA loh, “Ka pilnam thongtla Israel neh Judah te ka mael puei ni. A napa rhoek taengah ka paek diklai la amih te ka mael puei vetih ka pang sak ni.

For sjå, dagar skal koma, segjer Herren, då eg endar utlægdi åt folket mitt, Israel og Juda, og let deim koma heim att til det landet som eg gav federne deira, so dei kann taka det til eign.

4 He ol he BOEIPA loh Israel kawng neh Judah kawng ni a thui.

Og dette er dei ordi som Herren hev tala um Israel og um Juda:

5 Thuennah ol neh birhihnah n'yaak uh vaengah ngaimongnah pawt khaw BOEIPA loh a thui tangkhuet pai.

So segjer Herren: Eit rædslerop hev me høyrt; otte og ingen fred.

6 tongpa he a ca a thaang atah dawt uh lamtah so uh laeh. Balae tih hlang boeih kah a pumpu dongah caom bangla a kut ka hmuh tih a maelhmai boklep la boeih a om uh?

Spør og sjå etter um ein karmann føder barn! Kvi ser eg då alle mann med henderne på lenderne liksom kvinna i barnsnaud, og kvi er alle andliti vortne nåbleike?

7 Anunae, te khohnin tanglue aih, te bang te a om noek moenih. Jakob ham citcai tue om cakhaw a khui lamloh daem ni.

Å! Stor er den dagen, han hev ikkje sin like. Ja, ei trengsletid er det for Jakob, men han skal verta frelst derifrå.

8 Te khohnin ah caempuei BOEIPA kah olphong om bitni. Na rhawn dong lamkah a hnamkun te ka bawt vetih na kuelrhui te ka pat sak ni. Anih te kholong loh thohtat sak voel mahpawh.

Og det skal henda den dagen, segjer Herren, allhers drott, at eg vil brjota oket hans av halsen din, og bandi dine vil eg riva sund. Ja, framande skal ikkje trælka honom lenger.

9 A Pathen BOEIPA taengah tho a thueng uh vetih, a manghai David te amih ham ka thoh pah ni.

Men dei skal tena Herren, sin Gud, og David, sin konge, som eg vil reisa upp åt deim.

10 Ka sal Jakob nang te rhih ngawn boeh. He tah BOEIPA kah olphong ni. Israel aw rhihyawp boeh, kai loh nang te khohla lamkah neh na tiingan te a tamna khohmuen lamloh ka khang ngawn coeng ne. Jakob ha mael vaengah mong vetih, rhalthal vetih, lakueng mahpawh.

So ottast ikkje, du min tenar Jakob, segjer Herren, og ræddast ikkje, Israel! For sjå, eg frelser deg frå det burtlengste land og avkjømet ditt frå det landet som dei var burtførde til. Og Jakob skal snu heim att og vera i ro og trygd, og ingen skal skræma honom.

11 Nang khang ham nang taengah ka om. He tah BOEIPA kah olphong ni. Namtom boeih kah a khawknah te ka khueh coeng. Te ah te nang kan taek kan yak cakhaw nang te a khawknah la kan saii mahpawh. Tedae tiktamnah neh nang kan thuituen vetih nang te kam hmil rhoe kam hmil mahpawh.

For eg er med deg, segjer Herren, til å frelsa deg. For eg vil gjera ende på alle dei folki som eg hev spreidt deg imillom, det er berre deg eg ikkje vil gjera ende på, men eg vil aga deg med måte, men reint utan refsing kann eg ikkje lata deg vera.

12 BOEIPA loh he ni a thui. Na pocinah te rhawp coeng tih na hmasoe khaw nue coeng.

For so segjer Herren: Ubøtande er skaden din, ulækjande såret ditt.

13 Na dumlai dongah lai aka tloek khaw tal tih, na hma dongah a saibawnnah si khaw nang hamla tal coeng.

Ingen tek saki di på seg og kreistar verken ut; det bid ikkje helsebot, ikkje plåster for deg.

14 Na lungnah boeih loh nang boeih n'hnilh uh tih nang te n'toem uh moenih. Thunkha kah hmasoe neh nang kang ngawn. Nang kathaesainah khaw khawk tih na tholhnah he a tahoeng coeng dongah thuituennah khaw muenying muenyang la om.

Alle elskarane dine hev gløymt deg, dei spør ikkje etter deg. For eg hev slege deg likeins som ein fiende slær, eg hev aga deg som den miskunnlause, for di at misgjerningi di er stor og synderne dine mange.

15 Nang kathaesainah khaw khawk tih na tholhnah loh a tahoeng dongah he balae tih na pocinah neh na nganboh neh aka rhawp te na pang? Te rhoek te nang ham ni ka saii.

Kvi eiar du deg yver skaden din, yver at plåga di er ulækjande? For di at misgjerningi di er stor og synderne dine mange, hev eg gjort deg dette.

16 Te dongah nang aka yoop boeih te a yoop vetih na rhal boeih tah tamna la boeih cet ni. Nang aka reth te maehbuem la om vetih nang aka poelyoe boeih te maeh la ka khueh ni.

Difor skal alle som et på deg, verta upp-etne, og alle som er trengjer deg, verta burtførde, alle saman, og dei som herjar deg, skal verta herja, og alle som ranar frå deg, vil eg gjeva til ran.

17 Tedae nang te hoeihnah dongah kam pongpa sak vetih na hmasoe lamloh nang kang hoeih sak ni. He tah BOEIPA kah olphong ni. Zion te a toem pawt dongah nang te a heh la n'khue uh.

For eg vil grøda såri dine og lækja deg etter slagi du hev fenge, segjer Herren, av di dei kallar deg «den burtdrivne», «Sion som ingen spør etter».

18 BOEIPA loh he ni a thui. Jakob dap kah thongtla te ka balkhong sak vetih a tolhmuen te ka haidam ni. A imrhong dongah khopuei a thoh vetih a tiktamnah ah impuei pai ni.

So segjer Herren: Sjå, eg endar utlægdi for Jakobs tjeld og miskunnar bustaderne hans, og byen skal atter verta bygd på haugen sin, og slottet skal standa på sin rette stad.

19 Uemonah neh luemnah ol te amih lamloh ha thoeng ni. Amih te ka ping sak vetih muei uh mahpawh. Amih te ka thangpom vetih muei uh mahpawh.

Og det skal ljoma av lovsangar og leikstemne-ljod frå deim. Og eg vil lata deim aukast og ikkje minka, og eg vil æra deim, og dei skal ikkje verta mismætte.

20 A ca rhoek he hlamat kah bangla om vetih a hlangboel loh ka mikhmuh ah cikngae ni. Te vaengah anih aka nen boeih te ka cawh ni.

Og sønerne hans skal vera som fordom, og lyden hans skal standa grunnfest framfor mi åsyn, og eg vil heimsøkja alle som trengjer honom.

21 Amah lamloh aka khuet te om vetih amah khui lamloh anih aka taemrhai te thoeng ni. Anih te ka yoek vetih kai taengla ha mop ni. Kai taengla mop ham a lungbuei te u long nim rhi a khang eh he? He tah BOEIPA kah olphong ni.

Og hans herlege skal vera utstokken frå honom sjølv, og drotten hans skal ganga fram or hans eigen flokk. Og eg vil lata honom nærra seg åt meg, so han fær koma til meg; for kven kunde elles vera so hjartug, at han kom meg nær? segjer Herren.

22 Kai taengah pilnam la na om uh vetih kai khaw nangmih taengah Pathen la ka om ni.

Og de skal vera mitt folk, og eg skal vera dykkar Gud.

23 BOEIPA kah hlipuei tah kosi hlipuei la ha pawk vetih halang lu aka soh te a kilkul thil ni he.

Sjå, ein storm frå Herren - vreide bryt fram - ein rjukande storm: ned på hovudet åt dei ugudlege kjem han i kvervlar.

24 A lungbuei kah thuepnah a saii hlan tih a thoh hlan atah BOEIPA kah thintoek thinsa te mael mahpawh. Te te hmailong khohnin ah na yakming uh bitni.

Herrens brennande vreide skal ikkje halda upp fyrr han hev gjort og sett i verk sitt hjartans tankar. I dagarne som kjem, skal de skyna det.