Isaiah 15

1 Moab Ar a rhoelrhak hlaem kah Moab olrhuh. Hlaempang pakhat ah a rhoelrhak tih hmata coeng. Kirmoab tah hmata coeng.

Onus Moab. Quia nocte vastata est Ar Moab, conticuit: quia nocte vastatus est murus, Moab conticuit.

2 Nebo so neh Moab Medeba soah a rhahnah la Dibon hmuensang im te a paan tih rhung. A lu khaw boeih lungawng tih a hmuimul boeih tlong.

Ascendit domus, et Dibon ad excelsa in planctum super Nabo, et super Medaba, Moab ululavit: in cunctis capitibus eius calvitium, et omnis barba radetur.

3 A kawtpoeng ah tlamhni a bai uh tih, a imphu kah te toltung la hek suntla uh tih rhung rhap uh coeng.

In triviis eius accincti sunt sacco: super tecta eius, et in plateis eius omnis ululatus descendit in fletum.

4 Heshbon neh Elealeh pang tih a ol te Jahaz duela a yaak. Te dongah Moab kah aka pumcum rhoek tah a hinglu a yuhui pah tih a khuiah pae coeng.

Clamabit Hesebon, et Eleale, usque Iasa audita est vox eorum. super hoc expediti Moab ululabunt, anima eius ululabit sibi.

5 Ka lungbuei he Moab ham neh anih kah Zoar duela yingyetnah vaito ham khaw pang coeng. Luhith kham te a rhah doeah luei tih a kungkueng kah Horonaim longpuei khaw pocinah pang ol loh a haenghang.

Cor meum ad Moab clamabit, vectes eius usque ad Segor vitulam conternantem: per ascensum enim Luith flens ascendet, et in via Oronaim clamorem contritionis levabunt.

6 Nimrim tui khaw rhaerhap la om tih sulrham khaw rhae coeng, toian khaw khum coeng, baelhing khaw om voel pawh.

Aquae enim Nemrim desertae erunt, quia aruit herba, defecit germen, viror omnis interiit.

7 Te dongah koeva a dang neh a cawhnah te soklong tuirhi kung la a phueih uh.

Secundum magnitudinem operis et visitatio eorum: ad torrentem salicum ducent eos.

8 Moab khorhi te a pang loh a vael. A rhungol te Eglaim duela, Beraelim ah khaw anih rhungol lo.

Quoniam circuivit clamor terminum Moab: usque ad Gallim ululatus eius, et usque ad Puteum Elim clamor eius.

9 Dimon tui khaw thii baetawt. Tedae Dimon te Moab rhalyong neh ka koei thil vetih khohmuen kah a meet ham sathueng ka khuen pah ni.

Quia aquae Dibon repletae sunt sanguine: ponam enim super Dibon additamenta: his, qui fugerint de Moab leonem, et reliquiis terrae.