< Isaiah 11 >
1 Jesse kah a ngo dong lamkah a pa te duei vetih a yung lamkah a pae te pungtai ni.
Dan zal een twijg aan de stronk van Jesse ontspruiten, Een scheut uit zijn wortel ontkiemen.
2 BOEIPA kah Mueihla, cueihnah neh yakmingnah mueihla, cilsuep neh thayung thamal mueihla, mingnah neh BOEIPA hinyahnah mueihla loh anih te a cuuk thil ni.
De geest van Jahweh zal op Hem rusten: De geest van wijsheid en verstand, De geest van raad en sterkte, De geest van kennis en godsvrucht,
3 Anih te BOEIPA hinyahnah dongah hmae tih a mik dongkah a hmuethma neh laitloek mahpawh, a hna yaaknah nen khaw oltloek mahpawh.
En de vrees voor Jahweh Zal hem vervullen. Niet naar uiterlijke schijn zal Hij richten, Geen vonnis vellen op horen-zeggen alleen;
4 tattloel rhoek te duengnah neh lai a tloek pah vetih khohmuen kah kodo rhoek ham te tlangtlae la ol a tloek pah ni. A ka dongkah mancai neh diklai a taam vetih a hmuilai kah a mueihla neh halang te a duek sak ni.
Den zwakke zal Hij recht verschaffen, Eerlijk uitspraak doen voor de armen in het land. Maar den tyran zal Hij striemen met de gesel van zijn mond, Den boosdoener doden met de adem van zijn lippen.
5 A cinghen ah duengnah hailaem, a pumpu ah uepomnah hailaem om ni.
Gerechtigheid is de gordel om zijn heupen, Waarachtigheid de band om zijn lenden.
6 Uithang neh tuca, kaihlaeng neh maae ca hmaih bakuep ni. Saelca neh sathueng khaw, a puetsuet khaw tun kol rhoi ni. Te vaengah amih te tanoe camoe loh a hmaithawn ni.
Dan huist de wolf bij het lam, Vlijt de panter zich naast de geit; Samen grazen kalf en leeuw, Een kind kan ze weiden.
7 Vaito neh vom khaw hmaih luem vetih a ca rhoek khaw tun kol uh ni. Sathueng long khaw saelhung bangla cangkong ni a caak pawn eh.
Koe en berin wonen samen, haar jongen liggen bijeen, En de leeuw vreet hooi als het rund;
8 Cahni khaw minta khui rhai ah hnang vetih rhulthae khui la sukkan paek loh a kut a puei ni.
De zuigeling speelt bij het hol van de adder, Het kind steekt zijn hand in het nest van de slang!
9 Kai kah tlang cim tom ah thaehuet uh mahpawh, poci uh mahpawh. BOEIPA kah a lungming he tuitunli due aka khuk tui bangla diklai hman ah baetawt ni.
Dan doet niemand meer zonde of kwaad Op heel mijn heilige berg; Want het land is vervuld van de kennis van Jahweh, Zoals de bodem der zee is bedekt door het water.
10 Tekah khohnin a pha vaengah amah taengah pilnam kah rholik la aka pai Jesse kah a yung te namtom rhoek loh a tlap uh vetih a thangpomnah te duemnah la om ni.
Op die dag zal de wortel van Jesse, Als een banier voor de naties verheven, Door de volkeren worden gezocht, En zijn rustplaats zal glorievol zijn!
11 Te khohnin a pha vaengah Assyria, Egypt, Parthros, Kusah, Elam, Shinar, Khamath neh tuipuei sanglak lamkah a caknoi tih aka sueng a pilnam te lai hamla Boeipa loh a kut koekthoek a thueng bal ni.
Op die dag heft de Heer nogmaals zijn hand, Om het overschot van zijn volk te bevrijden: Wat is overgebleven in Assjoer, Egypte, Patros en Koesj, Elam, Sjinar, Chamat en de kusten der zee.
12 Namtom rhoek ham rholik a ling pah vetih a heh tangtae Isreal a coi vetih Judah khui lamkah a taekyak tangtae te diklai a kil pali lamloh a coi ni.
Hij steekt zijn banier onder de volken omhoog, Brengt de ballingen van Israël bijeen, Verzamelt de verstrooiden van Juda Van de vier uiteinden der aarde!
13 Ephraim kah thatlainah te nong vetih, Judah kah a puencak te khaw paa ni. Ephraim loh Judah taengah thatlai voel mahpawh. Judah loh Ephraim te puencak thil voel mahpawh.
Dan zal Efraïms naijver wijken, Zullen Juda’s vijanden worden vernield; Efraïm benijdt Juda niet langer, Juda bestrijdt Efraïm niet meer.
14 Philisti tlanghlaep ah khotlak la camawt uh vetih khothoeng ca rhoek te rhenten a poelyoe uh ni. Edom neh Moab khaw a kut dongah a rhanah uh la, Ammon ca rhoek te amih taengom la poeh ni.
Maar samen vliegen ze op Filistea’s heuvels aan zee, En plunderen de zonen van het oosten; Hun hand ligt op Edom en Moab, De zonen van Ammon gehoorzamen hen!
15 BOEIPA loh Egypt tuipuei kah a ol te a bil pah vetih tuiva te a kut a thueng thil ni. A khohli hlihueng neh soklong te parhih la a phih sak vetih khokhom neh a cawt ni.
Jahweh verdroogt de tong der Egyptische zee, Zwaait woedend zijn hand over de Eufraat: In zeven beekjes slaat Hij hem stuk, Men trekt er geschoeid overheen.
16 Egypt kho lamkah a caeh hnin vaengah Israel ham a om pah van bangla Assyria lamkah a caknoi a pilnam aka sueng ham longpuei a om pah ni.
Zo komt er een pad voor het overschot van zijn volk, Voor die in Assjoer bleven behouden: Zoals Israël voorheen had gekregen, Toen het optrok uit het land van Egypte!