< Hosea 9 >
1 Israel te na Pathen taeng lamloh na cukhalh uh cangpai cangtilhmuen tom ah a paang na lungnah uh dongah ni pilnam bangla omngaihnah la na ko a hoe uh pawh.
Israël, verheug u maar niet, En jubel niet als de heidenen; Want ge hebt ontucht bedreven, ver van uw God, Op hoerenloon geaast op elke dorsvloer van koren.
2 Cangtilhmuen neh va-am loh amih te luem puei pawt vetih a khuiah misur thai loh a vaitah ni.
Dorsvloer en perskuip willen niets van hen weten, De most zal hen verloochenen;
3 BOEIPA kah khohmuen ah kho a sak uh pawt vaengah tah Ephraim te Egypt la mael vetih Assyria ah rhalawt hno a caak uh ni.
Ze zullen niet blijven in Jahweh’s land, Maar Efraïm moet terug naar Egypte.
4 BOEIPA taengah misurtui bueih uh pawt vetih a taengah a lungtui uh mahpawh. Amih kah hmueih te amamih taengah tamsa buh bangla om ni. A hinglu te BOEIPA im la a kun pawt dongah aka ca boeih khaw a buh neh poeih uh ni.
Ze zullen geen wijn voor Jahweh plengen, Hem geen welgevallige offers meer brengen; Hun brood zal het brood der treurenden zijn, Wie er van eet, wordt onrein. Want hun brood blijft alleen voor henzelf bestemd, Het huis van Jahweh komt het niet in!
5 Tingtunnah hnin neh BOEIPA kah khotue hnin ah balae na saii uh eh?
Wat zult ge dan op een hoogtij beginnen, Op een feestdag van Jahweh?
6 rhoelrhanah lamloh cet uh mai cakhaw ne, amih te Egypt loh a coi vetih Memphis loh amah la a up ni. Amih kah cak te dohui loh a nulnah uh vetih amamih khaw a dap khuiah ni mutlo hling loh a huet eh.
Waarachtig, als zij de verwoesting ontlopen, Zal Egypte hen verzamelen, Mof hen begraven; Distels zullen bezit van hun schatkamers nemen, Van hun tenten de doornen.
7 Cawhnah hnin a pha coeng, sahnah hnin a pha coeng. Tonghma ang neh mueihla hlang kah a pavai Israel loh ming saeh. Namah thaesainah loh cungkuem tih na muennah khaw yet.
Gekomen zijn de dagen van straf, Gekomen de dagen van vergelding! Israël roept: De profeet is een dwaas, De van geest vervoerde een gek! Bij uw grote schuld voegt ge nog de vervolging:
8 Ka Pathen neh Ephraim aka tawt tonghma khaw a longpuei boeih ah sayuep kah pael a om pah tih a Pathen im ah muennah om.
Efraïm loert aan de tent van den profeet, Spant een net op al zijn wegen, Vervolgt hem nog in het huis van zijn God.
9 Gibeah tue bangla muelh paci uh amih kah tholhnah a cawh pah vaengah amamih kathaesainah a poek bitni.
Ze zijn grondig bedorven, Als in de dagen van Giba: Gedenken zal Hij hun schuld, Hun zonden bestraffen!
10 Israel khaw khosoek kah misur bangla ka hmuh. Thaibu dongkah thaihloe a moe vaengkah bangla ka hmuh. Na pa rhoek khaw Baalpeor la a caeh uh dongah ni yahpohnah dongah a cue uh akhaw sarhingkoi te a lungnah bangla om uh.
Als druiven in de woestijn Heb Ik Israël gevonden; Als naar de eerste vrucht van een vroege vijg Omgezien naar uw vaderen. Maar zij liepen over naar Báal-Peor, Wijdden zich toe aan den schandgod, En werden even verfoeilijk Als hun innig-geliefde!
11 Ephraim loh amih kah thangpomnah te cacun khui lamloh, bungko lamloh, rhumpum lamloh vaa bangla a ding puei ni.
De glorie van Efraïm Vliegt weg als een vogel: Geen geboorte, geen schoot, Geen zwangerschap meer!
12 A ca rhoek te pantai uh mai bal cakhaw hlang te a pum la ka cakol sak ni. Amih taeng lamloh ka nong vaengah amih aih te anunae!
Waarachtig, al brengen ze kinderen groot, Ik maak ze kinderloos, zonder bevolking. Maar wee ook hunzelf, Als Ik Mij van hen terugtrek!
13 Ephraim te Tyre taengah tolkhoeng dongkah a phung bangla ka hmuh dae Ephraim he a ca rhoek aka ngawn pah taengah khuen ham om.
Zoals Ik herten haar jongen Tot jachtwild zie werpen, Zo zal Israël zijn zonen Ter slachting verwekken.
14 Aw BOEIPA amih te pae dae. Balae tih amih te cakol bung neh rhangsuk aka rhae te a paek khaw na paek eh?
Vergeld het hun, Jahweh! Wat zult Gij hun geven? Geef hun een onvruchtbare schoot, Verdroogde borsten.
15 Amih kah boethae loh Gilgal ah khaw cungkuem coeng. Amih kah khoboe thaenah dongah ni amih te hnap ka thiinah. Amih te ka im lamloh ka haek vetih amih lungnah ham ka khoep mahpawh. A mangpa boeih khaw a thinthah uh.
Al hun zonden liggen in Gilgal opgestapeld: Daar leerde Ik ze haten. Om de boosheid van hun werken verdrijf Ik ze uit mijn huis: Nooit meer heb Ik ze lief!
16 Ephraim te a ngawn tih a yung a koh dongah a thaih a cuen kolla om mahpawt nim? Amih bungko kah ngailaemnah te cun uh mai sitoe cakhaw ka duek sak ni.
Efraïm getroffen, zijn wortel verdroogd, Geen vrucht zal het dragen; En al zouden zij kinderen baren, Ik vermoord de kostelijke vrucht van hun schoot.
17 A ol te a hnatun uh pawt dongah amih te ka Pathen loh a hnawt vetih namtom taengah aka poeng la om uh ni.
God zal ze verwerpen, Omdat zij niet naar Hem wilden horen; Onder de volken zullen zij zwerven Al hun vorsten zullen vergaan!