Hosea 6
1 Halo uh lamtah BOEIPA taengla mael uh sih. Amah loh baeh cakhaw mamih he n'hoeih sak vetih n'ngawn cakhaw mamih kah a hma te a poi ni.
W utrapieniu swojem rano mię szukać będą, mówiąc: Pójdźcie, a nawróćmy się do Pana; bo on porwał, a uzdrowi nas; uderzył, i zawiąże rany nasze;
2 Hnin nit phoeikah a thum hnin ah mamih n'hing sak vetih a mikhmuh ah hing sak hamla mamih n'thoh ni.
Ożywi nas po dwóch dniach, a dnia trzeciego wzbudzi nas, i żyć będziemy przed obliczem jego.
3 Te dongah ming uh sih lamtah BOEIPA te ming hamla hloem uh sih. A thoengnah te mincang bangla cikngae vetih diklai tlankhol a bo bangla mamih ham khonal la ha thoeng ni.
Tedy poznawszy Pana starać się będziemy, abyśmy go więcej poznali; bo wyjście jego jako ranna zorza zgotowane jest, a przyjdzie nam jako deszcz na wiosnę i w jesieni na zimę.
4 Ephraim nang taengah balae ka saii eh? Judah nang taengah balae ka saii eh? Nangmih sitlohnah he mincang cingmai bangla, thoh hang neh aka khum buemtui bangla om.
Cóż mam czynić z tobą, o Efraimie? cóż mam czynić z tobą, o Judo? gdyż miłosierdzie wasze jest jako obłok poranny a jako rosa rano przemijająca.
5 Te dongah amih te tonghma neh ka dae tih ka ka dongkah ol neh ka ngawn. Nangmih kah laitloeknah hmaivang tah thoeng coeng.
Dlatego ociosywałem ich przez proroków, zabijałem ich słowy ust moich, aby światłość sądów twoich weszła.
6 Sitlohnah he ka ngaih tih hmueih moenih. Pathen mingnah he, hmueihhlutnah lakah ka ngaih.
Bo miłosierdzia chcę, a nie ofiary, a znajomości Bożej więcej, niż całopalenia.
7 Tedae amih loh Adam bangla paipi a poe uh tih ka taengah hnap hnukpoh uh.
Ale oni przestąpili przymierze moje, jako ludzkie, a temci wystąpili przeciwko mnie.
8 Gilead he boethae aka saii rhoek kah khorha la om tih, thii kah a ngo om.
Galaad jest miastem czyniących nieprawość, pełne stóp krwawych.
9 Caem loh hlang a rhingda bangla khosoih rhoek kah hloih loh longpuei kah te Shekhem duela a ngawn uh tih khonuen rhamtat la a saii uh.
A jako zbójcy czynią, którzy na kogo czyhają na drodze, kędy chodzą do Sychem, tak czyni rota kapłanów; bo umyślnie niecnotę płodzą.
10 Israel imkhui ah rhih-om, rhih-om ka hmuh tih Ephraim kah pumyoihnah loh Israel te pahoi a poeih.
W domu Izraelskim widzę sprosność; tam się wszeteczeństwem Efraimowem splugawił Izrael;
11 Judah khaw ka pilnam thongtla te ka mael puei vaengah nang kah cangah tue a khueh coeng.
I w tobie, o Judo! Efraim żniwo położył, gdym Ja zaś przywrócił pojmany lud mój.
