Hebru 10

1 Olkhueng tah aka lo ham hno then kah mueihlip la om tih anih te hno taktak kah muei moenih. Kum takuem ah hmueih te amah la a nawn uh dae a soep la phat paan sak thai pawh.

For sidan lovi berre hev ein skugge av dei tilkomande gode ting, men ikkje sjølve bilætet av tingi, so kann ho aldri ved dei same årlege offer som dei stødt ber fram, gjera deim fullkomne som kjem fram med deim.

2 Te koinih hmueih a nawn te bawt tlaih mahpawh. Te dongah vaikhat thothueng neh a cim sak te tholhnah dongah mingcimnah khueh voel mahpawh.

Elles hadde dei vel halde upp med å bera deim fram, då dei ofrande ikkje lenger vilde havt synder på samvitet når dei ein gong var reinsa.

3 Tedae kum takuem tholh poekkoepnah amih ah aka om te,

Men ved deim kjem årlegårs minning um synder.

4 vaito neh maae thii loh tholh a khoe tloel dongah ni.

For det er umogelegt at blod av uksar og bukkar kann taka burt synder.

5 Te dongah Diklai la aka kun loh, “Hmueih neh nawnnah na ngaih moenih. Tedae namah pum te kai ham na hmoel.

Difor segjer han, då han stig inn i verdi: «Offer og gåva vilde du ikkje hava, men ein likam laga du åt meg;

6 Tholh dongah hmaihlutnah khaw na lungtlun uh pawh.

brennoffer og syndoffer hadde du ikkje hug på.

7 Te vaengah, 'Ka pawk coeng ne, Pathen na kongaih saii hamla kai kawng te cayol awn dongah a daek,’ ka ti nah.

Då sagde eg: «Sjå, eg kjem - i bokrullen er det skrive um meg - og vil gjera, Gud, din vilje.»»

8 A sokah hmueih khaw nawnnah hmaihlutnah khaw tholh kongah na ngaih pawt tih na lungtlun pawh tila ka thui. Te te olkhueng bangla a nawn rhoek ni,” a ti.

Fyrst segjer han: «Offer og gåva og brennoffer og syndoffer vilde du ikkje hava, og du hadde ikkje hug på deim» - endå dei vert framborne etter lovi -;

9 Te phoeiah, “Namah kongaih saii ham ka pawk coeng he,” a ti. Lamhma te a thup daengah ni a pabae te a thoh pai eh.

so segjer han: «Sjå, eg kjem og vil gjera din vilje.» Han tek burt det fyrste, for at han kann setja inn det andre.

10 A kongaih loh Jesuh Khrih kah pum te a nawn bangtlang dongah a ciim la n'om uh.

Med denne vilje er me helga ved ofringi av Jesu Kristi likam ein gong for alle.

11 Te phoeiah khosoih boeih loh hnin takuem pai tih tho a thueng vaengah amah la hmueih a nawn taitu dae te long te tholh a khoe thai moenih.

Og kvar prest stend der og gjer dagstødt tenesta og ber fram mange gonger dei same offer, som aldri kann taka burt synder;

12 Tedae amah loh tholhnah yueng vaikhat la hmueih a nawn tih Pathen kah bantang ah kumhal la ngol coeng.

men han hev bore fram eit einaste offer for synder og hev so for alltid sett seg ved Guds høgre hand

13 Te lamkah a tloihsoi ah a rhal te a kho kah khotloeng la a khueh duela a rhing.

og ventar sidan berre på at hans fiendar skal verta lagde til skammel for føterne hans.

14 Vaikhat la nawnnah lamloh te rhoek te kumhal due rhuemtuet la a ciim sak.

For med eit einaste offer hev han for alltid gjort deim fullkomne som vert helga.

15 Te dongah Mueihla Cim long khaw mamih taengah a phong.

Men det vitnar og den Heilage Ande for oss; for etter han hev sagt:

16 Te phoeiah, “He paipi tah te khohnin phoeiah ni amih taengah ka hal eh?,” a ti. Boeipa loh, “Ka olkhueng he amih thinko ah ka paek coeng tih amih kopoek ah ka daek ni.

«Dette er den pakti som eg vil gjera med deim etter dei dagarne, » so segjer Herren: «Eg vil gjeva loverne mine i hjarto deira, og skriva deim inn i hugen deira,

17 Te phoeiah amih kah tholh neh olaeknah te ka poek khuep voel mahpawh,” a ti.

og synderne deira og misgjerderne deira vil eg ikkje lenger koma i hug.»

18 Amih kah khodawkngainah tah melae? Tholh ham hmueih a om pawt ah.

Men der det er forlating for deim, der trengst det ikkje lenger noko offer for synd.

19 Te dongah, manuca rhoek, Jesuh thii rhang neh hmuencim ah kunnah ham sayalh la om coeng.

So hev me då, brør, i Jesu blod frimod til å ganga inn i heilagdomen,

20 Tekah hniyan lamloh mamih ham aka hing longpuei thai a ong coeng. Te tah amah pum ni a thui.

som han hev vigt oss ein ny og livande veg til, gjenom forhenget, det er hans kjøt,

21 Te phoeiah Pathen im kah khosoih puei n'khueh uh coeng.

og me hev ein stor prest yver Guds hus.

22 Tangnah kah ngaikhueknah dongah thinko oltak neh paan uh sih. A thae la mingcimnah thinko te haek uh sih lamtah pum te tui cil neh tuihlu uh sih.

Difor, lat oss stiga fram med eit sannferdelegt hjarta, med full vissa i trui, reinsa i hjarto frå eit vondt samvit og tvegne på likamen med reint vatn!

23 Ol aka caeng kung te a uepom dongah aka cak ngaiuepnah dongkah olphoei mah pom uh sih.

Lat oss halda uruggeleg fast på å vedkjennast voni, for han er trufast som gav lovnaden,

24 Te phoeiah lungnah, bibi then dongah umyanah ham khat neh khat hmat uh thae sih.

og lat oss agta på kvarandre, so me kveikjer kvarandre til kjærleik og gode gjerningar

25 Mamih kah humtunnah he pakhat kah khosing bangla phap uh boel lamtah hloep uh thae. Heyet khaw khohnin a yoei te boeih na hmuh ngai coeng.

og ikkje skil oss frå vår eigi samling som sume hev for skikk, men påminner kvarandre, og det so mykje meir som de ser kor det lid mot dagen.

26 Oltak kah mingnah te n'dang phoeiah mamih he kalthalh la n'tholh he tholh hlah ham hmueih a om moenih.

For syndar me med vilje når me hev lært å kjenna sanningi, då er det ikkje att meir noko offer for synder,

27 Tedae laitloeknah mueirhih neh aka kingkalh te dolh ham aka cai kosi hmai pakhat ni a lamtawnnah coeng.

men berre ei fælande gruv for dom og ein logande brennhug som skal eta upp dei motstridige.

28 Khat khat loh Moses kah olkhueng te a aal vaengah sitlohnah om kolla panit pathum kah laipai neh duek.

Når nokon hev brote Mose lov, so døyr han utan miskunn etter ord av tvo eller tri vitne;

29 Pathen capa aka suntlae rhoek loh tholhphu a thae la muep a yook ham te na poek uh nim. Te nen la a ciim dae, paipi dongah thii te rhalawt la a poek dongah lungvatnah Mueihla ni a hnael.

kor mykje verre refsing trur de då den skal verta kjend verd, som hev trødt Guds Son under føter og vanvyrdt paktblodet som han vart helga med, og svivyrdt nådens Ande!

30 “Kutthungnah he kai kah, ka sah bitni,” a ti khaw m'ming. Te phoeiah Boeipa loh a pilnam te lai a tloek pueng ni.

For me kjenner honom som hev sagt: «Hemnen høyrer meg til, eg skal gjeva attgjeld, segjer Herren.» Og atter: «Herren skal døma sitt folk.»

31 Aka hing Pathen kut ah cungku te mueirhih la om.

Det er gruelegt å falla i henderne på den livande Gud.

32 Te dongah hnukbuet kah a tue te thoelh uh. Te vaengkah loehlangnah muep aka hmuh loh patangnah te ueh uh.

Men kom i hug dei framfarne dagar, då de, etter de var upplyste, tolde mykjen strid i lidingar,

33 A ngen vaengah hnaelcoenah neh phacip phabaem neh a yan uh. A ngen vaengah tebang khosa rhoek kah pueipo la na om uh.

med di de snart sjølve ved hædingar og trengslor vart til ei bisn, snart var samlidande med deim som var so farne!

34 Thongtla rhoek te khaw na rhen uh. Nangmih kah khuehtawn te halhkanah neh aka rhawt khaw omngaihnah neh na doe uh. Khuehtawn then neh aka kuei amah a om te na ming uh.

For de hadde og samhug med fangarne, og de bar det med gleda at dykkar gods vart rana, då de visste at de sjølve hadde ein betre og varande eigedom.

35 Te dongah na sayalhnah te voei uh boeh. Te long te taphu a len a khueh.

Kasta difor ikkje burt dykkar frimod, som hev stor løn!

36 Uehnah uh ham he a ngoe. Te daengah ni Pathen kah kongaih aka saii loh olkhueh te na dang uh eh.

For de treng til tolmod, so de kann nå lovnaden når de hev gjort Guds vilje.

37 Kolkalh pueng ah aka pawk long tah boeih boeih ha pawk vetih koe mahpawh.

For endå er det berre so stutt ei stund, so kjem han som koma skal, og han skal ikkje drygja.

38 Tedae ka hlang dueng tah tangnah neh hing ni. Te vaengah tonga koinih anih soah ka hinglu loh a lungtlun mahpawh.

«Men den rettferdige, ved tru skal han liva; » og: «Um nokon dreg seg undan, so hev mi sjæl ikkje hugnad i honom.»

39 Mamih tah pocinah ham tonganah pawt tih hinglu dangnah ham tangnah n'khueh uh.

Men me er ikkje av deim som dreg seg undan til fortaping, men av deim som trur til frelsa for sjæli.