< Hebru 10 >

1 Olkhueng tah aka lo ham hno then kah mueihlip la om tih anih te hno taktak kah muei moenih. Kum takuem ah hmueih te amah la a nawn uh dae a soep la phat paan sak thai pawh.
Umbram enim habens lex futurorum bonorum, non ipsam imaginem rerum: per singulos annos eisdem ipsis hostiis, quas offerunt indesinenter, numquam potest accedentes perfectos facere:
2 Te koinih hmueih a nawn te bawt tlaih mahpawh. Te dongah vaikhat thothueng neh a cim sak te tholhnah dongah mingcimnah khueh voel mahpawh.
alioquin cessassent offerri: ideo quod nullam haberent ultra conscientiam peccati, cultores semel mundati:
3 Tedae kum takuem tholh poekkoepnah amih ah aka om te,
sed in ipsis commemoratio peccatorum per singulos annos fit.
4 vaito neh maae thii loh tholh a khoe tloel dongah ni.
impossibile enim est sanguine taurorum et hircorum auferri peccata.
5 Te dongah Diklai la aka kun loh, “Hmueih neh nawnnah na ngaih moenih. Tedae namah pum te kai ham na hmoel.
Ideo ingrediens mundum dicit: Hostiam, et oblationem noluisti: corpus autem aptasti mihi:
6 Tholh dongah hmaihlutnah khaw na lungtlun uh pawh.
holocautomata pro peccato non tibi placuerunt.
7 Te vaengah, 'Ka pawk coeng ne, Pathen na kongaih saii hamla kai kawng te cayol awn dongah a daek,’ ka ti nah.
Tunc dixi: Ecce venio: in capite libri scriptum est de me: Ut faciam, Deus, voluntatem tuam.
8 A sokah hmueih khaw nawnnah hmaihlutnah khaw tholh kongah na ngaih pawt tih na lungtlun pawh tila ka thui. Te te olkhueng bangla a nawn rhoek ni,” a ti.
Superius dicens: Quia hostias, et oblationes, et holocautomata pro peccato noluisti, nec placita sunt tibi, quæ secundum legem offeruntur,
9 Te phoeiah, “Namah kongaih saii ham ka pawk coeng he,” a ti. Lamhma te a thup daengah ni a pabae te a thoh pai eh.
tunc dixi: Ecce venio, ut faciam, Deus, voluntatem tuam: aufert primum, ut sequens statuat.
10 A kongaih loh Jesuh Khrih kah pum te a nawn bangtlang dongah a ciim la n'om uh.
In qua voluntate sanctificati sumus per oblationem corporis Iesu Christi semel.
11 Te phoeiah khosoih boeih loh hnin takuem pai tih tho a thueng vaengah amah la hmueih a nawn taitu dae te long te tholh a khoe thai moenih.
Et omnis quidem sacerdos præsto est quotidie ministrans, et easdem sæpe offerens hostias, quæ numquam possunt auferre peccata:
12 Tedae amah loh tholhnah yueng vaikhat la hmueih a nawn tih Pathen kah bantang ah kumhal la ngol coeng.
hic autem unam pro peccatis offerens hostiam, in sempiternum sedet in dextera Dei,
13 Te lamkah a tloihsoi ah a rhal te a kho kah khotloeng la a khueh duela a rhing.
de cetero expectans donec ponantur inimici eius scabellum pedum eius.
14 Vaikhat la nawnnah lamloh te rhoek te kumhal due rhuemtuet la a ciim sak.
Una enim oblatione, consummavit in sempiternum sanctificatos.
15 Te dongah Mueihla Cim long khaw mamih taengah a phong.
Contestatur autem nos et Spiritus sanctus. Postquam enim dixit:
16 Te phoeiah, “He paipi tah te khohnin phoeiah ni amih taengah ka hal eh?,” a ti. Boeipa loh, “Ka olkhueng he amih thinko ah ka paek coeng tih amih kopoek ah ka daek ni.
Hoc autem testamentum, quod testabor ad illos post dies illos, dicit Dominus, Dando leges meas in cordibus eorum, et in mentibus eorum superscribam eas:
17 Te phoeiah amih kah tholh neh olaeknah te ka poek khuep voel mahpawh,” a ti.
et peccatorum, et iniquitatum eorum iam non recordabor amplius.
18 Amih kah khodawkngainah tah melae? Tholh ham hmueih a om pawt ah.
Ubi autem horum remissio: iam non est oblatio pro peccato.
19 Te dongah, manuca rhoek, Jesuh thii rhang neh hmuencim ah kunnah ham sayalh la om coeng.
Habentes itaque fratres fiduciam in introitu sanctorum in sanguine Christi,
20 Tekah hniyan lamloh mamih ham aka hing longpuei thai a ong coeng. Te tah amah pum ni a thui.
quam initiavit nobis viam novam, et viventem per velamen, id est, carnem suam,
21 Te phoeiah Pathen im kah khosoih puei n'khueh uh coeng.
et sacerdotem magnum super domum Dei:
22 Tangnah kah ngaikhueknah dongah thinko oltak neh paan uh sih. A thae la mingcimnah thinko te haek uh sih lamtah pum te tui cil neh tuihlu uh sih.
accedamus cum vero corde in plenitudine fidei, aspersi corda a conscientia mala, et abluti corpus aqua munda,
23 Ol aka caeng kung te a uepom dongah aka cak ngaiuepnah dongkah olphoei mah pom uh sih.
teneamus spei nostræ confessionem indeclinabilem, (fidelis enim est qui repromisit),
24 Te phoeiah lungnah, bibi then dongah umyanah ham khat neh khat hmat uh thae sih.
et consideremus invicem in provocationem charitatis, et bonorum operum:
25 Mamih kah humtunnah he pakhat kah khosing bangla phap uh boel lamtah hloep uh thae. Heyet khaw khohnin a yoei te boeih na hmuh ngai coeng.
non deserentes collectionem nostram, sicut consuetudinis est quibusdam, sed consolantes, et tanto magis quanto videritis appropinquantem diem.
26 Oltak kah mingnah te n'dang phoeiah mamih he kalthalh la n'tholh he tholh hlah ham hmueih a om moenih.
Voluntarie enim peccantibus nobis post acceptam notitiam veritatis, iam non relinquitur pro peccatis hostia,
27 Tedae laitloeknah mueirhih neh aka kingkalh te dolh ham aka cai kosi hmai pakhat ni a lamtawnnah coeng.
terribilis autem quædam expectatio iudicii, et ignis æmulatio, quæ consumptura est adversarios.
28 Khat khat loh Moses kah olkhueng te a aal vaengah sitlohnah om kolla panit pathum kah laipai neh duek.
Irritam quis faciens legem Moysi, sine ulla miseratione duobus vel tribus testibus moritur:
29 Pathen capa aka suntlae rhoek loh tholhphu a thae la muep a yook ham te na poek uh nim. Te nen la a ciim dae, paipi dongah thii te rhalawt la a poek dongah lungvatnah Mueihla ni a hnael.
quanto magis putatis deteriora mereri supplicia qui filium Dei conculcaverit, et sanguinem testamenti pollutum duxerit, in quo sanctificatus est, et spiritui gratiæ contumeliam fecerit?
30 “Kutthungnah he kai kah, ka sah bitni,” a ti khaw m'ming. Te phoeiah Boeipa loh a pilnam te lai a tloek pueng ni.
Scimus enim qui dixit: Mihi vindicta, et ego retribuam. Et iterum: Quia iudicabit Dominus populum suum.
31 Aka hing Pathen kut ah cungku te mueirhih la om.
Horrendum est incidere in manus Dei viventis.
32 Te dongah hnukbuet kah a tue te thoelh uh. Te vaengkah loehlangnah muep aka hmuh loh patangnah te ueh uh.
Rememoramini autem pristinos dies, in quibus illuminati, magnum certamen sustinuistis passionum:
33 A ngen vaengah hnaelcoenah neh phacip phabaem neh a yan uh. A ngen vaengah tebang khosa rhoek kah pueipo la na om uh.
et in altero quidem opprobriis, et tribulationibus spectaculum facti: in altero autem socii taliter conversantium effecti.
34 Thongtla rhoek te khaw na rhen uh. Nangmih kah khuehtawn te halhkanah neh aka rhawt khaw omngaihnah neh na doe uh. Khuehtawn then neh aka kuei amah a om te na ming uh.
Nam et vinctis compassi estis, et rapinam bonorum vestrorum cum gaudio suscepistis, cognoscentes vos habere meliorem, et manentem substantiam.
35 Te dongah na sayalhnah te voei uh boeh. Te long te taphu a len a khueh.
Nolite itaque amittere confidentiam vestram, quæ magnam habet remunerationem.
36 Uehnah uh ham he a ngoe. Te daengah ni Pathen kah kongaih aka saii loh olkhueh te na dang uh eh.
Patientia enim vobis necessaria est: ut voluntatem Dei facientes, reportetis promissionem.
37 Kolkalh pueng ah aka pawk long tah boeih boeih ha pawk vetih koe mahpawh.
Adhuc enim modicum aliquantulum, qui venturus est, veniet, et non tardabit.
38 Tedae ka hlang dueng tah tangnah neh hing ni. Te vaengah tonga koinih anih soah ka hinglu loh a lungtlun mahpawh.
iustus autem meus ex fide vivit. quod si subtraxerit se, non placebit animæ meæ.
39 Mamih tah pocinah ham tonganah pawt tih hinglu dangnah ham tangnah n'khueh uh.
Nos autem non sumus subtractionis filii in perditionem, sed fidei in acquisitionem animæ.

< Hebru 10 >