< Galati 2 >
1 Te phoeikah kum hlaili ah Jerusalem la Barnabas neh koep ka cet rhoi tih Titu khaw ka khuen rhoi.
DESPUES, pasados catorce años, fuí otra vez á Jerusalem juntamente con Bernabé, tomando tambien conmigo á Tito.
2 Tedae pumphoenah neh ka caeh vaengah namtom taengkah ka hoe olthangthen nen ni amih ka pawnhlai. Amah van ah te rhoek a ming a om dongah a yong khaw a tlongtlai la a ka yong pawt khaming.
Empero fuí por revelacion, y comuniquéles el Evangelio que predico entre los Gentiles; mas particularmente á los que parecian ser algo, por no correr en vano, ó haber corrido.
3 Tedae kai taengkah Greek hoel la aka om Titu pataeng te yahvinrhet ham tanolh pawh.
Mas ni aun Tito, que estaba conmigo, siendo Griego, fué compelido á circuncidarse:
4 Tedae laithae manuca he a det uh dongah ni. Amih tah Khrih Jesuh ah ng'khueh mamih kah poenghalnah te dawn tih mamih he sal bi sak hamla yingyet uh.
Y [eso] por causa de los falsos hermanos, que se entraban secretamente para espiar nuestra libertad que tenemos en Cristo Jesus, para ponernos en servidumbre;
5 Amih taengah khonoek pakhat ham pataeng boengainah ka khueh pa uh moenih. Te daengah ni olthangthen kah oltak loh nangmih taengah a om eh.
A los cuales ni aun por una hora cedimos sujetándonos, para que la verdad del Evangelio permaneciese con vosotros.
6 Tedae aka poek rhoek te khat khat dongah metla a om akhaw hnukbuet ah a om te kai ham tah olpuei moenih. Pathen loh hlang kah maelhmai khaw a doe moenih. Ka taengah he mingom long khaw a thaem moenih.
Empero de aquellos que parecian ser algo, (cuales hayan sido algun tiempo, no tengo que ver; Dios no acepta apariencia de hombre; ) á mí ciertamente los que parecian [ser] algo, nada me dieron.
7 Tedae kuplat la aka hmu loh yahvinrhetnah dongah pumdul kah olthangthen te Peter bangla ka tangnah.
Antes por el contrario, como vieron que el Evangelio de la incircuncision me era encargado, como á Pedro el de la circuncision,
8 Peter loh yahvinrhetnah kah caeltueih te a tueng sak tih kai khaw namtom rhoek ham ka tueng sak.
(Porque el que hizo por Pedro para el apostolado de la circuncision, hizo tambien por mí para con los Gentiles.)
9 Tedae kai taengah m'paek lungvatnah aka ming, James neh Kephas neh Johan, rhungsut la aka om ham mingom rhoek loh, rhoinaengnah bantang kut tah kamah neh Barnabas taengah a thoh uh. Te dongah namtom ham ka om uh tih amih te yahvinrhetnah taengah om van.
Y como vieron la gracia que me era dada, Jacobo, y Cephas, y Juan, que parecian ser las columnas, nos dieron las diestras de compañía á mí y á Bernabé, para que nosotros [predicásemos] á los Gentiles, y ellos á la circuncision.
10 khodaeng bueng he poek ham om mai. Te te saii ham te khaw bahoeng ka haam.
Solamente [nos pidieron] que nos acordásemos de los pobres; lo mismo que fuí tambien solícito en hacer.
11 Tedae Kephas he Antiok la ha pawk vaengah, coel hamla a om dongah a hmai ah ka mah.
Empero viniendo Pedro á Antioquia, le resistí en la cara, porque era de condenar.
12 James taengkah hlangvang te ha pawk hlan atah namtom taengah a caak. Tedae ha pawk uh vaengah tah yahvinrhetnah rhoek te a rhih. Te dongah tonga tih amah te hoep uh.
Porque ántes que viniesen unos [de parte] de Jacobo, comia con los Gentiles; mas despues que vinieron, se retraia y apartaba teniendo miedo de los que eran de la circuncision.
13 Te vaengah a tloe Judah rhoek long khaw anih te a thailat puei. Te dongah Barnabas long pataeng amih kah thailatnah te a rhoihbaih.
Y á su disimulacion consentian tambien los otros Judíos; de tal manera que aun Bernabé fué tambien llevado [de ellos] en su simulacion.
14 Tedae olthangthen kah oltak bangla a caeh a thuem pawt te ka hmuh. Te dongah Kephas te hlang boeih hmaiah, “Nang Judah loh namtom bangla na om tih Judah bangla hing pawt atah, balae tih namtom te Judah bangla na tanolh,” ka ti nah.
Mas cuando ví que no andaban derechamente conforme á la verdad del Evangelio, dije á Pedro delante de todos: Si tú, siendo Judío, vives como los Gentiles y no como Judío, ¿por qué constriñes á los Gentiles á judaizar?
15 Mamih kah coengnah he Judah tih hlangtholh tah namtom kah tloe moenih.
Nosotros Judíos naturales, y no pecadores de los Gentiles,
16 Jesuh Khrih kah tangnah lamlong pawt atah olkhueng dongkah khoboe loh hlang a tang sak pawt te khaw ming uh. Mamih loh Khrih Jesuh ni n'tangnah. Te daengah ni olkhueng kah khoboe nen pawt tih Khrih kah tangnah lamloh n'tang uh eh. Te dongah olkhueng kah khoboe loh pumsa boeih he tang sak mahpawh.
Sabiendo que el hombre no es justificado por las obras de la ley, sino por la fé de Jesu-Cristo, nosotros tambien hemos creido en Jesu-Cristo, para que fuésemos justificados por la fé de Cristo, y no por las obras de la ley; por cuanto por las obras de la
17 Tedae Khrih ah tang ham aka tlap rhoek loh amamih khaw hlangtholh rhoek la m'hmuh uh atah Khrih he tholh kah tueihyoeih van maco. Tlamte om mahpawh.
Y si buscando nosotros ser justificados en Cristo, tambien nosotros somos hallados pecadores, ¿[es] por eso Cristo ministro de pecado? En ninguna manera.
18 Ka phae tangtae rhoek te koep ka sak atah kamah he boekoekkung la ka tueng coeng.
Porque si las cosas que destruí, las mismas vuelvo á edificar, transgresor me hago.
19 Kai tah olkhueng lamloh olkhueng taengah ka duek daengah Pathen taengah ka hing eh.
Porque yo por la ley soy muerto á la ley, para vivir á Dios.
20 Khrih neh kai n'tai coeng dae ka hing pueng. Tedae kai voel pawt tih ka khuikah Khrih ni aka hing. Te dongah pumsa kah ka hing he kai ham amah aka voei uh tih kai aka lungnah Pathen Capa kah tangnah rhangnen ni ka hing.
Con Cristo estoy juntamente crucificado, y vivo; no ya yo, mas vive Cristo en mí; y lo que ahora vivo en la carne, [lo] vivo en la fé del Hijo de Dios, el cual me amó, y se entrego á sí mismo por mí.
21 Pathen kah lungvatnah te ka hnawt pawh. Duengnah he olkhueng lamlong koinih Khrih tah a yoeyap la duek coeng.
No desecho la gracia de Dios. Porque si por la ley fuese la justicia, entónces por demás murió Cristo.