< Ephisa 5 >

1 Te dongah thintlo a ca rhoek vanbangla Pathen kah mueiloh la om uh.
Bądźcież tedy naśladowcami Bożymi, jako dzieci miłe;
2 Khrih loh mamih n'lungnah dongah mamih yueng la nawnnah neh Pathen taengah hmueih botui kah a bova la amah a tloeng uh bangla lungnah dongah pongpa uh.
A chodźcie w miłości, jako i Chrystus umiłował nas i wydał samego siebie na ofiarę i na zabicie Bogu ku wdzięcznej wonności.
3 Hlangcim rhoek neh a tingtawk vanbangla nangmih taengah Cukhalnah neh rhongingnah boeih khaw, halhkanah khaw phoei boel saeh.
A wszeteczeństwo i wszelka nieczystość albo łakomstwo niechaj nie będzie ani mianowane między wami, jako przystoi na świętych.
4 Yahrhai neh anglat ol khaw saipaat ol te khaw a koihhilh moenih. Tedae uemonah tah lat khuehuh.
Także sprośność i błazeńskie mowy, i żarty, które nie przystoją, ale raczej dziękowanie.
5 He aka ming long tah hlanghalh, hlang thae neh halhka te khaw boeih na hmat uh. Amah mueibawk neh aka om loh Khrih neh Pathen kah ram ah rho a khueh moenih.
Bo to wiecie, iż żaden wszetecznik, albo nieczysty, albo łakomca, (który jest bałwochwalcą), nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusowem i Bożem.
6 Nangmih te a hong ol neh m'hmilhmak boel saeh. He rhoek kongah Pathen kah kosi loh althanah kah a ca rhoek te a thoeng thil coeng.
Niechaj was nikt nie zwodzi próżnemi mowami; albowiem dla tych rzeczy przychodzi gniew Boży na synów upornych;
7 Te dongah amih taengah aka cut la om uh boeh.
Nie bądźcież tedy uczestnikami ich.
8 Hnukbuet ah yinnah neh na om uh. Tedae Boeipa dongkah vangnah dongah vangnah kah ca rhoek bangla pongpa laeh.
Albowiemeście byli niekiedy ciemnością; aleście teraz światłością w Panu; chodźcież jako dziatki światłości,
9 Vangnah kah a thaih tah a cungkuem dongah boethennah, duengnah neh oltak la poeh.
(Bo owoc Ducha zależy we wszelakiej dobrotliwości i w sprawiedliwości i w prawdzie.)
10 Boeipa kah kolo la aka om te khaw soepsoei uh.
Obierając to, co by się podobało Panu;
11 Yinnah khuikah a tlongtlai bibi dongah thum uh boeh. Tedae lat ah toeltham pa uh pataeng.
A nie spółkujcie z uczynkami niepożytecznemi ciemności, ale je raczej strofujcie.
12 Amih loh a huephael ah a saii te thui ham pataeng rhaidaeng la om.
Albowiem co się potajemnie od nich dzieje, sromota i mówić.
13 Tedae vangnah loh a toeltham boeih tah phoe coeng.
Lecz to wszystko, gdy bywa od światłości strofowane, bywa objawione; albowiem to wszystko, co bywa objawione, jest światłością;
14 Aka phoe boeih tah vangnah ni. Te dongah, “Aka ip te haeng lamtah aka duek rhoek taeng lamloh thoo laeh. Te daengah ni Khrih loh nangmih n'tue eh?,” a ti pai.
Dlatego mówi Pismo: Ocuć się, który śpisz i powstań od umarłych, a oświeci cię Chrystus.
15 Te dongah na pongpa uh te khaw khaeh khaeh dawn uh. Hlangang banglam pawt tih hlangcueih la omuh.
Patrzajcie tedy, jakobyście ostrożnie chodzili, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy.
16 Khohnin tah a thae la a om dongah a tue te tlan uh.
Czas odkupując; bo dni złe są.
17 Te dongah hlang ang la om uh boeh. Tedae Boeipa kah kongaih te tah hmuhming uh.
Przetoż nie bądźcie nierozumnymi, ale zrozumiewającymi, która jest wola Pańska.
18 Te phoeiah a khuiah cungpoehnah aka om misurtui te rhui uh boeh. Tedae Mueihla neh baetawt uh.
A nie upijajcie się winem, w którem jest rozpusta; ale bądźcie napełnieni duchem,
19 Khat neh khat tingtoeng lung, bawknah laa, mueihla laa neh toidal uh. Boeipa te na thinko kah laa sak neh hlai uh.
Rozmawiając z sobą przez psalmy i hymny, i pieśni duchowne, śpiewając i grając w sercu swojem Panu,
20 A cungkuem dongah mamih kah Boeipa Jesuh Khrih ming neh apa Pathen te uem taitu uh.
Dzięki czyniąc zawsze za wszystko, w imieniu Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Bogu i Ojcu.
21 Khrih rhihnah dongah khat neh khat boengai uh.
Będąc poddani jedni drugim w bojaźni Bożej.
22 Huta rhoek aw, Boeipa taengkah bangla a va rhoek taengah boengai saeh.
Żony! bądźcie poddane mężom swoim, jako Panu;
23 Khrih tah hlangboel kah lu la om tih amah te pum kah khangkung la a om van bangla va he yuu kah a lu la om.
Albowiem mąż jest głową żony, jako i Chrystus głową kościoła; a on jest zbawicielem ciała.
24 Tedae hlangboel loh Khrih taengah boe a ngai bangla yuu rhoek te khaw a cungkuem ah va rhoek taengla boengai van saeh.
Jako tedy kościół poddany jest Chrystusowi, tak też żony mężom swoim we wszystkiem.
25 tongpa rhoek, Khrih loh hlangboel te a lungnah tih anih ham amah a voeih uh van bangla yuu rhoek te lungnah uh.
Mężowie! miłujcie żony wasze, jako i Chrystus umiłował kościół i wydał samego siebie za niego,
26 Te daengah ni ol neh tui dongkah silhnah dongah aka ciim uh te khaw a cimcaih eh.
Aby go poświęcił, oczyściwszy omyciem wody przez słowo;
27 Te daengah ni hlangboel te amah loh a taengah rhuepom la a pai sak eh. A tihnai neh mikmuelhnah neh te bang te pakhat khaw khueh boel saeh. Tedae a cim neh cuemthuek la om saeh.
Aby go sobie wystawił chwalebnym kościołem, nie mającym zmazy albo zmarszczku, albo czego takiego, ale iżby był święty i bez nagany.
28 Te dongah tongpa rhoek long khaw a yuu rhoek te amah kah pum bangla a lungnah ham a kuek. Amah aka lungnah loh a yuu te a lungnah.
Tak powinni mężowie miłować żony swoje, jako swoje własne ciała; kto miłuje żonę swoję, samego siebie miłuje.
29 Amah pumsa aka hmuhuet he a om noek moenih. Tedae Khrih loh hlangboel ham a saii van bangla amah pum te a cuncah tih a yuhyam.
Albowiem żaden nigdy ciała swego nie miał w nienawiści, ale je żywi i ogrzewa, jako i Pan kościół.
30 A pum dongkah a pumrho la n'om uh.
Gdyżeśmy członkami ciała jego, z ciała jego i z kości jego.
31 Te dongah tongpa loh a manu neh a napa te a imphael tak ni. Te vaengah a yuu taengah kap vetih panit te pumsa khat la om ni.
Dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę, i przyłączy się do żony swojej, i będą dwoje jednem ciałem.
32 He olhuep tah olpuei la om. Tedae kai loh Khrih neh hlangboel taengkah bangla ka thui.
Tajemnica to wielka jest; lecz ja mówię o Chrystusie i o kościele.
33 Tedae nangmih khaw khat rhip loh amah yuu te amah bangla lungnah van saeh. Huta long khaw a va te hinyah saeh.
A wszakże i każdy z was z osobna niechaj miłuje żonę swoję jako siebie samego, a żona niech się boi męża swego.

< Ephisa 5 >