Olrhaepnah 26
1 BOEIPA na Pathen loh nang taengah rho la m'paek khohmuen te na kun thil tih na pang phoeikah kho na sak vaengah he tlam he om saeh.
Når du er komen til det landet som Herren, din Gud, gjev deg til odel og eiga, og hev lagt det under deg og fest bu der,
2 BOEIPA na Pathen loh nang m'paek na khohmuen lamkah diklai thaihtae boeih khuiah thaihcuek te lo lamtah khuen. Te vaengah vaihang dongah khueh lamtah a ming phuk thil ham BOEIPA na Pathen loh a coelh hmuen la cet.
då skal du taka noko av fyrstegrøda av alt som du avlar på der i landet, og leggja i ei korg, og fara til den staden Herren, din Gud, hev valt seg til bustad.
3 Te phoeiah amah khohnin vaengkah khosoih la aka om te paan lamtah, “Mamih taengah paek hamla BOEIPA loh a pa rhoek taengah a toemngam sut khohmuen te ka kun thil coeng dongah tihnin ah BOEIPA na Pathen taengla ka puen coeng,” ti nah.
Der skal du ganga fram for den presten som då er, og segja til honom: «Eg vitnar i dag framfor Herren, din Gud, at eg er komen til det landet han lova federne våre å gjeva oss.»
4 Te vaengah na kut dongkah vaihang te khosoih loh doe saeh lamtah BOEIPA na Pathen kah hmueihtuk hmai ah tloeng saeh.
Og presten skal taka imot korgi, og setja henne ned framfor altaret åt Herren, din Gud.
5 Te phoeiah doo lamtah BOEIPA na Pathen kah mikhmuh ah, “A pa Arammi te milh tih Egypt la a suntlak vaengah hlang sii la bakuep sut. Tedae pilnu boeiping neh namtu len la pahoi om coeng.
So skal du taka soleis til ords for Herrens åsyn: «Ættefar min var ein heimlaus aramæar; han for ned til Egyptarland, og heldt til der med ein liten flokk, der vart han til eit stort og sterkt og fjølment folk.
6 Tedae Egypt he kaimih soah thae uh. Kaimih he m'phaep uh tih kaimih soah thohtatnah neh mangkhak la n'nan uh.
Men egyptarane for ille med oss, og plåga oss, og lagde tungt arbeid på oss.
7 Te dongah a pa rhoek kah BOEIPA Pathen taengla ka pang uh. Kaimih ol te BOEIPA loh a yaak tih kaimih pum dongkah phacipphabaem, thakthaenah neh hnaemtaeknah te a hmuh.
Då ropa me til Herren, vår fedregud, og Herren høyrde oss og såg møda og naudi og plåga vår.
8 Te dongah BOEIPA loh tlungluen kut neh kaimih he Egypt lamkah ng'khuen. A ban te khaw rhimomnah neh mat a phuel tih miknoek neh kopoekrhai te a saii.
Og Herren henta oss ut or Egyptarland med sterk hand og strak arm, og med store og øgjelege under og teikn,
9 Te phoeiah hekah hmuen la ng'khuen tih suktui neh khoitui aka long khohmuen he mamih m'paek.
og han førde oss hit, og gav oss dette landet, eit land som fløymer med mjølk og honning.
10 Tahae atah BOEIPA namah loh kai nan paek khohmuen thaihtae thaihcuek kang khuen coeng he,” ti nah lamtah BOEIPA na Pathen mikhmuh ah tloeng pah. Te phoeiah BOEIPA na Pathen kah a mikhmuh ah bakop pah.
Og sjå no kjem eg med fyrstegrøda av den jordi du hev gjeve meg, Herre!» So skal du leggja det ned for Herrens åsyn, og kasta deg på kne for Herren, din Gud;
11 BOEIPA na Pathen loh nang m'paek a then cungkuem dongah namah imkhui neh namah khaw, namah khui kah Levi neh yinlai long khaw na kohoe sakuh.
og du skal gleda deg i alt det gode Herren, din Gud, hev gjeve deg og huset ditt, både du og levitarne og dei framande som bur millom dykk.
12 A kum thum khuikah na cangvuei cangthaih parha pakhat boeih na paek te na khah coeng phoeiah kum khat kah parha pakhat te tah Levi, yinlai, cadah neh nuhmai taengah pae lamtah na vongka khuiah kodam la ca uh saeh.
Når du i det tridje året, tiendåret, hev reidt ut heile tiendi av avlingi di, og gjeve levitarne og dei framande og dei farlause og enkjorne som bur millom dykk, so dei hev fenge sitt nøgje,
13 Te vaengah BOEIPA na Pathen mikhmuh ah, “Na olpaek aka om boeih vanbangla Im lamkah buhcim te ka rhoe tih Levi neh yinlai khaw, cadah neh nuhmai taengah ka paek coeng. Na olpaek kai nan uen te ka poe pawt tih ka hnilh moenih.
då skal du tala so framfor Herren, din Gud: «No hev eg bore det heilage ut or huset, og gjeve det til levitarne og dei framande, dei farlause og enkjorne, heiltupp soleis som du hev sagt meg fyre; eg hev ikkje brote noko av bodi dine, og ikkje gløymt noko av deim.
14 Te lamkah te boethae la ka ca pawt tih te lamloh rhalawt la n'dom moenih. Te dongah te lamkah te a duek la ka paek moenih. Ka Pathen BOEIPA ol te ka ngai dongah kai nan uen te a cungkuem la ka saii.
Ikkje hev eg ete noko av tiendi medan eg hadde sorg, og ikkje bore burt noko, medan eg var urein, og ikkje sendt noko til eit gravøl. Eg hev vore lydug mot Herren, min Gud, og i alle måtar gjort soleis som du sagde med meg.
15 Vaan na hmuencim khuirhung lamloh dan lamtah na pilnam Israel neh a pa rhoek taengkah na toemngam bangla kaimih taengah nan paek khohmuen suktui neh khoitui aka long khohmuen he yoethen pae lah,” ti nah.
Sjå ned frå den heilage bustaden din i himmelen, og signa Israel, folket ditt, og det landet du hev gjeve oss, soleis som du lova federne våre, det landet som fløymer med mjølk og honning.»
16 He rhoek kah oltlueh neh laitloeknah he tahae khohnin ah na vai ham ni BOEIPA na Pathen loh nang ng'uen. Te dongah ngaithuen lamtah na thinko boeih, na hinglu boeih nen khaw vai.
«I dag segjer Herren deg det at du skal halda desse bodi og loverne. So legg deim då på minne, og liv etter deim med heile ditt hjarta og heile din hug.
17 Tihnin ah BOEIPA loh nang taengah Pathen la a om ham neh a longpuei ah pongpa ham khaw, a oltlueh, a olpaek neh a laitloeknah ngaithuen ham neh a ol hnatun ham khaw na thui ni.
Av Herren hev du i dag teke imot den lovnaden at han vil vera din Gud; so vil du ganga på hans vegar, og halda fyresegnerne og bodi og loverne hans og vera honom lydug.
18 Nang taengkah a thui vanbangla tihnin ah amah kah pilnam lungthen la om sak ham neh a olpaek rhoek te boeih ngaithuen sak ham,
Og Herren hev i dag teke imot den lovnaden av deg at du vil vera hans eige folk, soleis som han hev sagt deg; og halda alle bodi hans,
19 Koehnah, ming then neh boeimang dongah khaw a saii namtom rhoek boeih soah a sang la khueh ham khaw, a thui bangla BOEIPA na Pathen kah pilnam cim la om sak ham BOEIPA loh nang n'ti nah coeng.
og då vil han gjera deg til det høgste av alle folk han hev skapt, til æra og gjetord og pryd, og du skal vera eit heilagt folk, vigt til Herren, din Gud, soleis som han hev sagt.»
