< Caeltueih 4 >

1 Pilnam ham a thui uh vaengah khosoih rhoek, bawkim kah imtawt boei neh Sadducee rhoek loh amih te a paan uh.
En terwijl zij tot het volk spraken, kwamen daarover tot hen de priesters, en de hoofdman des tempels, en de Sadduceen;
2 Pilnam a thuituen tih duek lamloh thohkoepnah te Jesuh rhangneh a doek dongah a yakdam uh.
Zeer ontevreden zijnde, omdat zij het volk leerden, en verkondigden in Jezus de opstanding uit de doden.
3 Te dongah amih rhoi te kut a hlah thil uh tih a vuen duela thongim ah a khueh uh. Te vaengah hlaemhmah la om coeng.
En zij sloegen de handen aan hen, en zetten ze in bewaring tot den anderen dag; want het was nu avond.
4 Tedae ol aka hnatun rhoek a yet ngai long tah a tangnah uh dongah hlang he hlangmi la thawng nga tluk lo uh.
En velen van degenen, die het woord gehoord hadden, geloofden; en het getal der mannen werd omtrent vijf duizend.
5 A vuen a pha vaengah a boei rhoek, patong rhoek neh cadaek rhoek te Jerusalem ah tingtun uh.
En het geschiedde des anderen daags, dat hun oversten en ouderlingen en Schriftgeleerden te Jeruzalem vergaderden;
6 Te vaengah khosoihham Annas neh Kaiaphas, Johan, Alexander neh namtom khuikah khosoihpuei khaw boeih om uh.
En Annas, de hogepriester, en Kajafas, en Johannes, en Alexander, en zovele er van het hogepriesterlijk geslacht waren.
7 Amih rhoi te a laklung ah a pai sak uh tih, “Mebang thaomnah, u ming nen lae he he na saii rhoi, “tila a cae uh.
En als zij hen in het midden gesteld hadden, vraagden zij: Door wat kracht, of door wat naam hebt gijlieden dit gedaan?
8 Peter tah mueihla cim neh a bae dongah amih te, “Pilnam kah boei rhoek neh patong rhoek,
Toen zeide Petrus, vervuld zijnde met den Heiligen Geest, tot hen: Gij oversten des volks, en gij ouderlingen van Israel!
9 Tattloel hlang pakhat sokah bibi then kongah tihnin ah boelh la ka om rhoi atah, ba nen lae anih a hoeih.
Alzo wij heden rechterlijk onderzocht worden over de weldaad aan een krank mens geschied, waardoor hij gezond geworden is;
10 Nazareth Jesuh Khrih ming nen ni tila nangmih boeih neh Israel pilnam boeih loh hmat la om saeh. Anih te na tai uh dae a Pathen loh duek khui lamkah a thoh coeng. Anih rhangnen ni he hlangtlo loh nangmih hmaiah sading la a pai.
Zo zij u allen kennelijk, en het ganse volk Israel, dat door den Naam van Jezus Christus, den Nazarener, Dien gij gekruist hebt, Welken God van de doden heeft opgewekt, door Hem, zeg ik, staat deze hier voor u gezond.
11 Amah tah nangmih imsa rhoek loh a hnaelcoe lungto la om dae imkil kah tlungyun la poeh coeng.
Deze is de Steen, Die van u, de bouwlieden, veracht is, Welke tot een hoofd des hoeks geworden is.
12 Te dongah khangnah long he a tloe mebang dongah khaw a om moenih. Mamih aka khang ham a kuek tih vaan hmuikah hlang lakliah a paek he ming tloe a om moenih,” a ti nah.
En de zaligheid is in geen Anderen; want er is ook onder den hemel geen andere Naam, Die onder de mensen gegeven is, door Welken wij moeten zalig worden.
13 Te vaengah Peter neh Johan kah a sayalh te a hmuh uh tih caa aka ming mueh hlang neh hlangthawt ni tite a hmuhming uh. Te phoeiah amih rhoi te Jesuh taengah om rhoi ti khaw a ming uh tih a ngai hmanguh.
Zij nu, ziende de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes, en vernemende, dat zij ongeleerde en slechte mensen waren, verwonderden zich, en kenden hen, dat zij met Jezus geweest waren.
14 Aka hoeih tih amih rhoi taengah aka pai hlang te khaw a hmuh uh dongah oelh ham khaw om voel pawh.
En ziende den mens bij hen staan, die genezen was, hadden zij niets daartegen te zeggen.
15 Te dongah amih rhoi te khoboei im kah poengla caeh ham ol a paek uh.
En hun geboden hebbende uit te gaan buiten den raad, overlegden zij met elkander,
16 Khat neh khat a nuemnai uh tih, “Hekah hlang rhoi he metlam n'saii uh eh. Amih rhoi pum dongah miknoek loh a poekhloep la tueng coeng tih Jerusalem kah khosa rhoek boeih ham khaw rhep a mingpha coeng dongah hnawt ham a coeng moenih.
Zeggende: Wat zullen wij dezen mensen doen? Want dat er een bekend teken door hen geschied is, is openbaar aan allen, die te Jeruzalem wonen, en wij kunnen het niet loochenen.
17 Tedae pilnam taengla yilh a caeh voel pawt ham, a ming neh hlang pakhat taengah khaw thui pawt ham mah amih he hihham uh sih,” a ti uh.
Maar opdat het niet meer en meer onder het volk verspreid worde, laat ons hen scherpelijk dreigen, dat zij niet meer tot enig mens in dezen Naam spreken.
18 Te dongah amih rhoi te a khue uh tih Jesuh ming dongah thuituen pawt ham neh thui loengloeng pawt ham a uen uh.
En als zij hen geroepen hadden, zeiden zij hun aan, dat zij ganselijk niet zouden spreken, noch leren, in den Naam van Jezus.
19 Tedae amih te Peter neh Johan loh a doo tih, “Pathen ol lakah nangmih ol hnatun lat ham Pathen hmaiah a thuem atah namamih loh laitloek uh nawn.
Maar Petrus en Johannes, antwoordende, zeiden tot hen: Oordeelt gij, of het recht is voor God, ulieden meer te horen dan God.
20 Ka hmuh neh ka yaak uh te ka thui pawt koinih a coeng moenih,” a ti nah.
Want wij kunnen niet laten te spreken, hetgeen wij gezien en gehoord hebben.
21 Amih te metla a cawh ham khaw a hmuh uh pawt dongah a hihham uh tih a tueih uh. Tekah aka thoeng hno kongah pilnam pum loh Pathen te a thangpom uh.
Maar zij dreigden hen nog meer, en lieten ze gaan, niets vindende, hoe zij hen straffen zouden, om des volks wil; want zij verheerlijkten allen God over hetgeen er geschied was.
22 Hoeihnah miknoek loh a thoeng thil hlang te tah a kum sawmli hlai a lo coeng dongah ni.
Want de mens was meer dan veertig jaren oud, aan welken dit teken der genezing geschied was.
23 A loeih phoeiah amah rhoek taengla pawk rhoi tih khosoihham rhoek neh patong rhoek loh a thui boeih te amih taengah puen rhoi.
En zij, losgelaten zijnde, kwamen tot de hunnen, en verkondigden al wat de overpriesters en de ouderlingen tot hen gezegd hadden.
24 A yaak uh vaengah Pathen taengah ol huek a huel uh tih, “Boeikung, namah loh vaan neh diklai, tuitunli neh a khuikah boeih na saii.
En als dezen dat hoorden, hieven zij eendrachtelijk hun stem op tot God, en zeiden: Heere! Gij zijt de God, Die gemaakt hebt den hemel, en de aarde, en de zee, en alle dingen, die in dezelve zijn.
25 A pa rhoek kah Pathen loh na tueihyoeih David kah a ka dongah Mueihla Cim neh, 'Balae tih namtom rhoek loh a sundaep uh tih pilnam loh a tlongtlaih la a mangtuk uh.
Die door den mond van David Uw knecht, gezegd hebt: Waarom woeden de heidenen, en hebben de volken ijdele dingen bedacht?
26 Diklai manghai rhoek neh boei rhoek tah amamih te tingtun uh tih BOEIPA neh a Khrih te a pai thil uh,” a ti.
De koningen der aarde zijn te zamen opgestaan, en de oversten zijn bijeenvergaderd tegen den Heere, en tegen Zijn Gezalfde.
27 Te dongah ni na koelh tangtae Jesuh, na taengom cim te Herod neh Pontius Pilat, namtom neh Israel pilnam loh, oltak la khopuei khuiah a tingtun thil uh.
Want in der waarheid zijn vergaderd tegen Uw heilig Kind Jezus, Welken Gij gezalfd hebt, beiden Herodes en Pontius Pilatus, met de heidenen en de volken Israels;
28 Na kut loh a saii tih aka thoeng ham koi boeih te na mangtaengnah loh a nuen coeng.
Om te doen al wat Uw hand en Uw raad te voren bepaald had, dat geschieden zou.
29 Te dongah aw Boeipa, amih te hihhamnah he so lamtah na ol aka thui ham na sal rhoek te sayalh la boeih khueh laeh.
En nu dan, Heere, zie op hun dreigingen, en geef Uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid Uw woord te spreken;
30 Hoeihnah ham na kut na yueng li vaengah na tueihyoeih cim Jesuh ming dongah miknoek neh khobae rhambae khaw thoeng coeng,” a ti uh.
Daarin, dat Gij Uw hand uitstrekt tot genezing, en dat tekenen en wonderen geschieden door den Naam van Uw heilig Kind Jezus.
31 A thangthui uh dongah tun a om nah hmuen khaw hinghoek uh tih Cim Mueihla neh boeih baetawt uh. Te dongah sayalh la Pathen kah ol khaw a thui uh.
En als zij gebeden hadden, werd de plaats, in welke zij vergaderd waren, bewogen. En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en spraken het Woord Gods met vrijmoedigheid.
32 Te dongah aka tangnah rhoek khuikah rhaengpuei tah thinko hinglu pakhat la a khueh uh. A khuehtawn te amah bueng ham ni aka ti u pakhat khaw om pawh. Tedae a cungkuem te amih ham tun om coeng.
En de menigte van degenen, die geloofden, was een hart en een ziel; en niemand zeide, dat iets van hetgeen hij had, zijn eigen ware, maar alle dingen waren hun gemeen.
33 Boeipa Jesuh thohkoepnah te caeltueih rhoek loh a laipai neh thaomnah a len la a thuung uh vaengah amih boeih soah khaw lungvatnah muep om.
En de apostelen gaven met grote kracht getuigenis van de opstanding van den Heere Jezus; en er was grote genade over hen allen.
34 Im kung lo kung la aka om boeih loh a im a lo a yoih uh.
Want er was ook niemand onder hen, die gebrek had; want zovelen als er bezitters waren van landen of huizen, die verkochten zij, en brachten den prijs der verkochte goederen, en legden dien aan de voeten der apostelen.
35 a yoih phu te caeltueih rhoek kah kho kung la a khuen uh tih a tloeng uh. Te phoeiah hlang boeih loh a ngoe tarhing ah rhip a tael uh dongah amih khuikah aka om boeih loh daeng voel pawh.
En aan een iegelijk werd uitgedeeld, naar dat elk van node had.
36 Te vaengah caeltueih rhoek loh Barnabas Te tah thaphohnah capa ni a thuingaih la a khue, Kuporos kah Levi hoel Joseph loh,
En Joses, van de apostelen toegenaamd Barnabas (hetwelk is, overgezet zijnde, een zoon der vertroosting), een Leviet, van geboorte uit Cyprus,
37 a lo khueh te a yoih vaengah tangka a khuen tih caeltueih rhoek kah kho kung ah a tloeng.
Alzo hij een akker had, verkocht dien, en bracht het geld, en legde het aan de voeten der apostelen.

< Caeltueih 4 >