< 2 Timothy 4 >

1 Pathen neh Khrih Jesuh hmaiah kang uen. A phoenah, a ram neh aka duek aka hing laitloek ham cai.
Ja tedy oświadczam się przed Bogiem i Panem Jezusem Chrystusem, który ma sądzić żywych i umarłych w sławnem przyjściu swojem i królestwie swojem;
2 Ol te hoe pah. Na bihoep tamto akhaw pai thil laeh. Thinsennah thuituennah cungkuem neh toeltham lamtah, sim lamtah, hloep laeh.
Każ słowo Boże, nalegaj w czas albo nie w czas, strofuj, grom i napominaj ze wszelką cierpliwością i nauką.
3 Aka cuem thuituennah neh a yaknaem uh pawt vaengah ni a tue a pai eh. Tedae a hoehhamnah bangla amamih kah hnavue aka thak saya rhoek te a kuk uh ni.
Albowiem przyjdzie czas, gdy zdrowej nauki nie ścierpią, ale według swoich pożądliwości zgromadzą sobie sami nauczycieli, mając świerzbiące uszy,
4 Te phoeiah oltak lamkah a hna te a khong uh vetih cil taengla mael uh ni.
A odwrócą uszy od prawdy, a ku baśniom je obrócą.
5 Tedae nang tah a cungkuem ah cue uh lamtah olthangthen bibi te patang doeah saii. Na bibi te khaw ming lah.
Ale ty bądź czułym we wszystkiem, cierp złe, wykonywaj uczynek kaznodziei, usługiwania twego zupełnie dowódź.
6 Ka phum uh coeng tih ka voeinah tue khaw ha pai coeng.
Albowiem ja już bywam ofiarowany, a czas rozwiązania mego nadchodzi.
7 Aka then thingthuelnah te ka thingthuel coeng. Hma te ka khah coeng. Tangnah te ka kuem coeng.
Dobrym bój bojował, biegem wykonał, wiaręm zachował;
8 Tahae lamkah kai ham duengnah rhuisam te a khueh coeng. Te te aka dueng laitloekkung boeipa loh tekah khohnin ah kai n'thuung ni. Te phoeiah kai bueng pawt tih a phoenah aka lungnah rhoek boeih te khaw a paek ni.
Zatem odłożona mi jest korona sprawiedliwości, którą mi odda w on dzień Pan, sędzia sprawiedliwy, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali sławne przyjście jego.
9 Kai taengah koe aka pawk la na haam mako.
Staraj się, abyś do mnie przyszedł rychło.
10 Demas loh kai n'phap tih ta kumhal kah he a lungnah. Te dongah Thessalonika la, Kresens te Galati la, Titu te Dalmatia la vik cet. (aiōn g165)
Albowiem Demas mię opuścił, umiłowawszy ten świat, i poszedł do Tesaloniki, Krescens do Galacyi, Tytus do Dalmacyi; (aiōn g165)
11 Ka taengah Luka bueng ni aka om. Marku te lo lamtah namah neh ha puei uh. Kai ham tah bibi dongah congpang koila om.
Sam tylko Łukasz ze mną jest. Marka wziąwszy, przywiedź ze sobą; bo mi jest bardzo pożyteczny ku posłudze.
12 Tedae Tukhiko te Ephisa la ka tueih coeng.
A Tychykam posłał do Efezu.
13 Na lo vaengah Troas kah Karpuh taengah himbai neh cayol olpuei la maehpho ka khueh te hang khuen.
Opończę, którąm zostawił w Troadzie u Karpusa, gdy przyjdziesz, przynieś z sobą i księgi, zwłaszcza membrany.
14 Rhohum aka bi Alexander loh kai soah thae muep a tueng sak. Boeipa loh anih te amah khoboe bangla a thuung bitni.
Aleksander kotlarz wiele mi złego wyrządził; niech mu Pan odda według uczynków jego.
15 Mamih kah olka te bahoeng a kamkaih dongah nang khaw anih te ngaithuen.
Którego i ty się strzeż; albowiem się bardzo sprzeciwił słowom naszym.
16 Kai kah olthungnah lamhma vaengah kai taengla ha pawk uh pawh. Hlang boeih loh kai n'phap cakhaw amih te ngaiyaknah boel sih.
W pierwszej obronie mojej żaden przy mnie nie stał, ale mię wszyscy opuścili; niech im to nie będzie przyczytane.
17 Tedae Boeipa loh kai m'pai puei tih kai n'thaphoh. Te daengah ni kai lamkah olhoe te a soep sak vetih namtom loh boeih a yaak eh. Te tlam ni sathueng ka lamloh n'hlawt.
Ale Pan przy mnie stał i umocnił mię, aby przez mię zupełnie utwierdzone było kazanie, a iżby je słyszeli wszyscy poganie, i byłem wyrwany z paszczęki lwiej.
18 Boeipa loh khoboe thae boeih lamkah kai n'hlawt vetih vaan kah amah ram khuila n'daem sak ni. Amah te kumhal ah kumhal duela thangpomnah om saeh. Amen. (aiōn g165)
A wyrwie mię Pan z każdego uczynku złego i zachowa do królestwa swego niebieskiego; któremu chwała na wieki wieków. Amen. (aiōn g165)
19 Priska neh Aquila, Onesiphor imkhuikho te toidal ne.
Pozdrów Pryszkę i Akwilę, i dom Onezyforowy.
20 Erastu te Kawrin ah om tih Trophimu te a tloh dongah Miletu ah ka khueh.
Erastus został w Koryncie, a Trofimam zostawił w Milecie chorego.
21 Sikca hlanah pawk hamla na haam mako. Ubuluh, Puden, Linu, Kalaudia neh manuca rhoek boeih loh nang kutn'tuuk uh.
Staraj się, abyś przyszedł przed zimą. Pozdrawia cię Eubulus i Pudens, i Linus, i Klaudyja, i bracia wszyscy.
22 Boeipa loh na mueihla te om puei saeh. Lungvatnah tah nangmih taengah om saeh.
Pan Jezus Chrystus niech będzie z duchem twoim. Łaska Boża niech będzie z wami. Amen.

< 2 Timothy 4 >