2 Samuel 4
1 Hebron ah Abner a duek te Saul capa loh a yaak vaengah a kut la sut kha tih Israel rhoek khaw boeih let uh.
Då Saulssonen spurde at Abner var dåen i Hebron, miste han reint modet, og heile Israel vart forstøkt.
2 Saul capa he hlang panit caem mangpa la om rhoi. Pakhat ming tah Baanah tih a pabae ming tah Benjamin koca lamkah Beeroth Rimmon capa Rekhab ni. Te vaengah Beeroth khaw Benjamin la a tae thil coeng.
Saulssonen hadde hjå seg tvo herhovdingar for herjeferderne sine. Ba’ana heitte ein, og Rekab heitte hin, sønerne åt Rimmon frå Be’erot, av Benjamins-ætti; for Be’erot vart og rekna med til Benjamin;
3 Tedae Beeroth te Gatayim la yong tih a om coeng dongah tihnin due pahoi bakuep.
folket i Be’erot hadde rømt til Gittajim, og budde sidan der som utlendingar, alt til no.
4 Te vaengah Saul capa Jonathan kah a ca tongpa kho khaem tah kum nga lo ca coeng. Jezreel lamkah Saul neh Jonathan kah olthang a pawk vaengah anih aka poeh loh anih te a poeh tih a rhaelrham puei. Tedae a rhaelrham hamla a tamto dongah a paloe puei tih vik khaem. Anih ming tah Mephibosheth ni.
Jonatan Saulsson hadde ein son som var lamen på båe føterne. Fem år gamall var han då tidendi frå Jizre’el kom um Saul og Jonatan. Barnfostra tok og rømde med honom. Men i hurten og sturten datt han; og so vart han lamen. Mefiboset heitte han.
5 Beeroth Rimmon capa Rekhab neh Baanah te cet rhoi tih khothun kholing ah Ishbosheth im la pawk rhoi. Te vaengah Isboeseth te imphu kah thingkong dongah ana yalh.
No gjekk Rekab og Ba’ana, sønerne åt Rimmon frå Be’erot, av stad og kom høgstedags til huset åt Isboset medan han låg og kvilde middag.
6 Amih rhoi te cangrhang aka lo bangla im khui la kun rhoi tih a bung ah a thun rhoi. Te phoeiah Rekhab neh a mana Baanah te vawl vi uh rhoi.
Dei lest henta kveite, kom seg soleis inn i huset, og såra honom i livet. Og so kom dei seg undan både Rekab og Ba’ana, bror hans.
7 Im a pha rhoi vaengah Ishbosheth tah imhman thingkong dongkah baiphaih dongah yalh. Te dongah anih te a ngawn rhoi tih a duek sak phoeiah a lu te a rhaih pah rhoi. Anih lu te a khuen rhoi tih khoyin khing Arabah long ah cet rhoi.
Det var medan han låg i sengi i kammerset at dei kom inn i huset og gav honom banesår. Dei hogg av hovudet hans, og tok det med seg, gjekk yver heidi heile natti,
8 Ishbosheth lu te Hebron kah David taengla a pawk puei rhoi tih manghai te, “Na thunkha Saul capa Ishbosheth kah a lu he. Anih loh na hinglu a mae dae BOEIPA loh ka boeipa manghai taengah hang khueh coeng. Tawnlohnah tah tihnin ah Saul so neh a tiingan soah pai coeng he,” a ti rhoi.
førde hovudet hans Isboset til David i Hebron, og sagde med kongen: «Her er hovudet åt uvenen din, Isboset Saulsson, han som vilde taka livet ditt. Herren hev i dag gjeve deg, herre konge, hemn yver Saul og ætti hans.»
9 Tedae David loh Beeroth Rimmon capa Rekhab neh a mana Baanah te a doo tih, “BOEIPA kah hingnah dongah ka hinglu he citcai cungkuem lamkah aka lat,
David svara Rekab og Ba’ana, bror hans, sønerne åt Rimmon frå Be’erot: «So sant Herren liver som hev frelst meg ut frå all fåre:
10 Saul a duek tarha vaengah kai taengla ha puen tih a thui te amah mikhmuh neh aka phong bangla om. Tedae anih kah olthangthen ka thuung ham te amah ni ka tuuk tih Ziklag ah ka ngawn.
den som kom med tidendi: «Saul er dåen!» og meintest koma med fagnadbod til meg, honom let eg gripa og drepa i Siklag, han som eg skulde gjeve løn for fagnadbod.
11 Hlang dueng, a im kah thingkong dongkah mai aka ngawn hlang rhoi he halang rhoi coeng. A thii te na kut dong lamloh ka suk vetih diklai lamloh nangmih rhoi te kang khoe pawn mahpawt nim?,” a ti nah.
Men når nidingar myrder ein rettvis mann i heimen hans, i sengi - kor mykje meir må eg ikkje krevja blodet hans av dykkar hender, og rydja dykk burt frå jordi!»
12 David loh tueihyoeih rhoek te a uen tih amih rhoi te a ngawn uh. A kut a kho te a tlueh pa tih Hebron tuibuem ah a hoei uh. Tedae Ishbosheth kah a lu te tah a khuen uh tih Hebron kah Abner phuel ah a up uh.
David baud sveinarne sine drepa deim, og hogga av deim hender og føter og hengje deim upp attmed Hebrontjørni. Hovudet hans Isboset tok dei og gravlagde i Abners grav i Hebron.
