2 Samuel 14
1 Manghai kah a lungbuei tah Absalom taengla a om te Zeruiah capa Joab loh a ming.
洗鲁雅的儿子约押，知道王心里想念押沙龙，
2 Te dongah Joab loh Tekoa la ol a tah tih te lamkah huta aka cueih te a khuen. Te phoeiah anih te, “Nguekcoi mai lamtah nguekcoinah himbai bai mai laeh. Situi hluk boeh, aka duek ham khohnin yung ah aka nguekcoi huta bangla om laeh.
就打发人往提哥亚去，从那里叫了一个聪明的妇人来，对她说：“请你假装居丧的，穿上孝衣，不要用膏抹身，要装作为死者许久悲哀的妇人；
3 Te phoeiah manghai taengla cet lamtah amah taengah hekah ol bangla thui pah,” a ti nah tih Joab loh anih ka dongah ol a khueh pah.
进去见王，对王如此如此说。”于是约押将当说的话教导了妇人。
4 Tekoa nu loh manghai te a voek vaengah a maelhmai diklai la a buluk thil tih a bawk pueng. Te phoeiah ni, “Manghai nang loh ng'khang,” a ti nah.
提哥亚妇人到王面前，伏地叩拜，说：“王啊，求你拯救！”
5 Te dongah amah te manghai loh, “Nang te ba dae lae,” a ti nah. Te vaengah, “Kai tah nuhmai nu tih ka va khaw duek coeng.
王问她说：“你有什么事呢？”回答说：“婢女实在是寡妇，我丈夫死了。
6 Na salnu taengkah capa panit he amamih rhoi te lohma ah hnuei uh rhoi. Amih rhoi laklo ah sim uh pawh. Te dongah pakhat loh pakhat te a ngawn tih duek.
我有两个儿子，一日在田间争斗，没有人解劝，这个就打死那个。
7 Te dongah a huiko boeih loh na salnu he m'pai thil tih, 'A manuca aka ngawn te han tloeng lamtah anih loh a ngawn a manuca kah hinglu ah anih te ka ngawn uh pawn eh. A pang tueng khaw ka phae uh ni,’ a ti uh. Te dongah ka hmai-alh aka sueng te thih koinih ka va ming neh a meet he diklai hman ah khueh rhoe khueh mahpawh he,” a ti nah.
现在全家的人都起来攻击婢女，说：‘你将那打死兄弟的交出来，我们好治死他，偿他打死兄弟的命，灭绝那承受家业的。’这样，他们要将我剩下的炭火灭尽，不与我丈夫留名留后在世上。”
8 Te dongah manghai loh huta te, “Na im la mael laeh, nang ham te kamah loh ka uen bitni,” a ti nah.
王对妇人说：“你回家去吧！我必为你下令。”
9 Tedae Tekoa nu loh manghai taengah, “Ka boei manghai kathaesainah he kamah so neh a pa imkhui ah om saeh lamtah manghai neh a ngolkhoel ta ommongsitoe la om saeh,” a ti nah.
提哥亚妇人又对王说：“我主我王，愿这罪归我和我父家，与王和王的位无干。”
10 Te phoeiah manghai loh, “Nang taengah aka thui te kamah taengla hang khuen, nang koep m'ben ham te khoep boel saeh,” a ti nah.
王说：“凡难为你的，你就带他到我这里来，他必不再搅扰你。”
11 Te phoeiah, “BOEIPA na Pathen loh manghai te n'thoelh pawn saeh. Thii phu aka suk te a rhaep, rhaep la thup nawn saeh. Te daengah ni ka capa te a diil sak uh pawt eh,” a ti nah. Te vaengah manghai loh, “BOEIPA kah hingnah rhangneh na capa kah a sam pakhat pataeng diklai la rhul mahpawh,” a ti nah.
妇人说：“愿王记念耶和华—你的 神，不许报血仇的人施行灭绝，恐怕他们灭绝我的儿子。”王说：“我指着永生的耶和华起誓：你的儿子连一根头发也不致落在地上。”
12 Te phoeiah huta loh, “Na salnu long he ka boeipa manghai taengah ol kan thui dae eh,” a ti nah hatah, “Thui saw,” a ti nah.
妇人说：“求我主我王容婢女再说一句话。”王说：“你说吧！”
13 Te dongah huta loh, “Balae tih tahae kah bangla, Pathen kah pilnam he na moeh thil. A heh uh te manghai loh na khue pawt vaengah, a rhaem banghui la hekah ol he manghai loh a thui.
妇人说：“王为何也起意要害 神的民呢？王不使那逃亡的人回来，王的这话就是自证己错了！
14 Diklai dongah tui a luh tih a coi thai voel pawt bangla n'duek rhoe n'duek uh pawn ni. Pathen loh a hinglu bawt pah pawt cakhaw a kopoek te a moeh pah ta. Te dongah a heh tangtae khaw amah taeng lamloh loh a bung moenih.
我们都是必死的，如同水泼在地上，不能收回。 神并不夺取人的性命，乃设法使逃亡的人不致成为赶出、回不来的。
15 Te dongah he ol he ka boei manghai taengah thui ham ni ka pawk coeng. Pilnam loh kai ng'hih cakhaw a ti banglam ni na salnu loh manghai taengah ka thui eh. A salnu kah olka te manghai loh a rhoirhi mai khaming.
我来将这话告诉我主我王，是因百姓使我惧怕。婢女想，不如将这话告诉王，或者王成就婢女所求的。
16 Pathen kah rho dong lamloh kamah neh ka capa rhenten aka mitmoeng sak ham khaw, hlang kut lamloh a sal nu a huul ham khaw manghai loh ya pai saeh.
人要将我和我儿子从 神的地业上一同除灭，王必应允救我脱离他的手。
17 Na salnu long tah ka boei manghai kah ol he Pathen puencawn bangla duemnah la om saeh a ti dae ta. Ka boei manghai loh a thae a then khaw a yaak dongah BOEIPA na Pathen tah namah taengah om nawn saeh,” a ti nah.
婢女又想，我主我王的话必安慰我；因为我主我王能辨别是非，如同 神的使者一样。惟愿耶和华—你的 神与你同在！”
18 Te phoeiah manghai loh huta te a doo tih, “Namah kan dawt bangla kai taengah ol phah boel mai,” a ti nah. Te vaengah huta long khaw, “Ka boei manghai nang thui laeh,” a ti nah.
王对妇人说：“我要问你一句话，你一点不要瞒我。”妇人说：“愿我主我王说。”
19 Te vaengah manghai loh, “Nang taengkah olka boeih dongah he Joab kah kutngo om nama?,” a ti nah. Te dongah huta loh a doo tih, “Ka boei manghai kah na hinglu kah hingnah vanbangla ka boei manghai loh a thui te pakhat khaw banvoei bantang la a hlihloeh moenih. Na sal Joab loh kai ng'uen tih he rhoek kah olka boeih he na salnu kah a ka dongah a khueh.
王说：“你这些话莫非是约押的主意吗？”妇人说：“我敢在我主我王面前起誓：王的话正对，不偏左右，是王的仆人约押吩咐我的，这些话是他教导我的。
20 Olka te a hmuethma hoilae ham ni hekah olka he na sal Joab loh a saii. Tedae ka boeipa tah Pathen puencawn kah cueihnah bangla a cueih dongah, diklai hman kah khaw boeih a ming,” a ti nah.
王的仆人约押如此行，为要挽回这事。我主的智慧却如 神使者的智慧，能知世上一切事。”
21 Te daengah manghai loh Joab te, “Ol he ka tloek bitni ne, cet lamtah Absalom camoe te lo laeh,” a ti nah.
王对约押说：“我应允你这事。你可以去，把那少年人押沙龙带回来。”
22 Te dongah Joab loh a maelhmai te diklai la a buluk tih a bawk phoeiah manghai te a uem. Te phoeiah Joab loh, “Tihnin ah tah ka boei manghai na mikhmuh ah mikdaithen ka dang te na sal loh ka ming. Na sal kah a sal patoeng ol he manghai loh a rhoi coeng,” a ti.
约押就面伏于地叩拜，祝谢于王，又说：“王既应允仆人所求的，仆人今日知道在我主我王眼前蒙恩了。”
23 Joab te thoo tih Geshuri la cet tih Absalom te Jerusalem la a mael puei.
于是约押起身往基述去，将押沙龙带回耶路撒冷。
24 Tedae manghai loh, “Amah im la mael saeh lamtah ka maelhmai he hmu boel saeh,” a ti nah. Te dongah Absalom te amah im la mael tih manghai kah maelhmai khaw hmu pawh.
王说：“使他回自己家里去，不要见我的面。”押沙龙就回自己家里去，没有见王的面。
25 Absalom bangla sakthen hlang he Israel boeih khuiah a om moenih. A khopha lamloh a luki duela thangthen hamla om. A pum dongah a lolhmaih pakhat khaw om pawh.
以色列全地之中，无人像押沙龙那样俊美，得人的称赞，从脚底到头顶毫无瑕疵。
26 A kum, kum ah apat a pha atah a lu te vok. Te khaw amah mat a nan vaengah ni a vok pueng. A lu dongkah sam te a vok tih a thuek vaengah manghai coilung ah shekel yahnih a lo pah.
他的头发甚重，每到年底剪发一次；所剪下来的，按王的平称一称，重二百舍客勒。
27 Absalom loh capa pathum neh canu pakhat a sak. A canu ming tah Tamar tih, a mueimae khaw sakthen nu la om.
押沙龙生了三个儿子，一个女儿。女儿名叫她玛，是个容貌俊美的女子。
28 Absalom tah Jerusalem ah khohnin la kum nit kho a sak dae manghai maelhmai hmuh pawh.
押沙龙住在耶路撒冷足有二年，没有见王的面。
29 Te dongah Absalom loh Joab te a tah tih manghai taengla a tueih. Tedae a taengla a pawk pah ham te a ngaih pah moenih. Te dongah a pabae la koep a tueih dae lo sak ham ngaih pah pawh.
押沙龙打发人去叫约押来，要托他去见王，约押却不肯来。第二次打发人去叫他，他仍不肯来。
30 Te vaengah a sal rhoek taengah, “So uh lah, Joab kah lo he kamah kut ah om, te lamkah cangtun te paan uh lamtah hmai neh hlup la hlup pa uh,” a ti nah. Te dongah Absalom kah sal rhoek loh lo te hmai neh a hlup uh.
所以押沙龙对仆人说：“你们看，约押有一块田，与我的田相近，其中有大麦，你们去放火烧了。”押沙龙的仆人就去放火烧了那田。
31 Te daengah Joab te too tih Absalom te a im la a paan. Te vaengah, “Balae tih na sal rhoek loh kai lo ke hmai neh a hlup uh,” a ti nah.
于是约押起来，到了押沙龙家里，问他说：“你的仆人为何放火烧了我的田呢？”
32 Absalom loh Joab te, “'Hela halo dae,’ ka ti tih la nang te kan tah. Te daengah man manghai te voek hamla nang te kan tueih ve. Geshuri lamkah ka pawk parhi te kai hamla balae a then, ka om palueng vetih manghai kah maelhmai ka hmuh laeh mako, tedae kai pum dongah thaesainah a om atah kai he ng'ngawn saeh,” a ti nah.
押沙龙回答约押说：“我打发人去请你来，好托你去见王，替我说：‘我为何从基述回来呢？不如仍在那里。’现在要许我见王的面；我若有罪，任凭王杀我就是了。”
33 Joab te manghai taengla cet tih a thui pah. Te daengah Absalom te a khue tih manghai taengla koep ha pawk. Te vaengah manghai kah mikhmuh ah a maelhmai diklai la a buluk tih a bawk. Manghai loh Absalom te a mok.
于是约押去见王，将这话奏告王，王便叫押沙龙来。押沙龙来见王，在王面前俯伏于地，王就与押沙龙亲嘴。
