1 Johan 3
1 Pathen kah a ca rhoek la khue ham pa loh mamih taengah m'paek lungnah te so uh. Te dongah ni mamih n'om uh. Te dongah he Diklai loh Boeipa a ming pawt dongah mamih khaw m'ming pawh.
Patrzcie, jaką miłość dał nam Ojciec, abyśmy dziatkami Bożemi nazwani byli. Dlategoć świat nie zna nas, iż onego nie zna.
2 Thintlo rhoek, Pathen kah a ca rhoek la n'om uh coeng. Tedae metla n'om uh ham khaw phoe hlan. Amah a om vanbangla m'hmuh uh ham dongah a phoe vaengah amah phek la n'om uh ni tila m'ming uh.
Najmilsi! teraz dziatkami Bożemi jesteśmy, ale się jeszcze nie objawiło, czem będziemy; lecz wiemy, iż gdy się on objawi, podobni mu będziemy; albowiem ujrzymy go tak, jako jest.
3 Te dongah amah soah hekah ngaiuepnah aka khueh boeih tah anih bangla amah ciim uh tih a cuem la om.
A ktokolwiek ma tę nadzieję w nim, oczyszcza się, jako i on czysty jest.
4 Tholhnah aka saii loh olaeknah khaw boeih a saii tih, tholhnah tah olaeknah la poeh.
Każdy, co czyni grzech, ten i zakon przestępuje; albowiem grzech jest przestępstwo zakonu.
5 Te dongah amah a phoe te na ming daengah ni tholhnah te amah loh ham phueih eh. Tedae amah ah tholhnah a om moenih.
A wiecie, iż się on objawił, aby grzechy nasze zgładził, a grzechu w nim nie masz.
6 Amah dongah aka naeh boeih tah tholh pawh. Aka tholh boeih loh amah te hmu pawt tih amah te ming pawh.
Wszelki tedy, kto w nim mieszka, nie grzeszy; ale ktokolwiek grzeszy, nie widział go, ani go poznał.
7 Oingaih rhoek, nangmih te n'rhaithi boel saeh. Duengnah aka saii tah a dueng la om. Boeipa amah bangla a dueng la om.
Dziateczki! niechaj was nikt nie zwodzi; kto czyni sprawiedliwość, sprawiedliwy jest, jako i on sprawiedliwy jest;
8 Tholhnah aka saii tah rhaithae kah hlang ni. Rhaithae tah a tongcuek lamloh tholh coeng. Te dongah rhaithae kah bibi te phae ham Pathen Capa ha phoe.
Kto czyni grzech, z dyjabła jest; gdyż od początku dyjabeł grzeszy. Na to się objawił Syn Boży, aby zepsował uczynki dyjabelskie.
9 Pathen kah ca sak boeih tah tholhnah a saii moenih. Boeipa kah a tiingan loh anih ah naeh tih tholh thai pawh. Pathen kah a ca sak la om coeng.
Wszelki, co się narodził z Boga, grzechu nie czyni, iż nasienie jego w nim zostaje, i nie może grzeszyć, iż z Boga narodzony jest.
10 Hekah nen he Pathen kah a ca la aka om neh rhaithae kah a ca rhoek tah mingpha coeng. Duengnah aka saii pawt boeih tah Pathen kah a hut la om pawh. Te long te a manuca a lungnah moenih.
Po tem poznać dziatki Boże i dzieci dyjabelskie. Wszelki, który nie czyni sprawiedliwości, nie jest z Boga, i który nie miłuje brata swego.
11 Te dongah, khat neh khat lungnah uh thae sih tila olthang aka om he tah a tongcuek lamkah na yaak uh coeng.
Albowiem to jest poselstwo, któreście słyszeli od początku, abyśmy jedni drugich miłowali.
12 Rhaithae kah la om tih a manuca aka ngawn Kain bang boel saeh. Te vaengah balae tih anih te a ngawn? A khoboe tah rhaithae la om pai. Tedae a manuca kah khoboe tah dueng ta.
Nie jako Kain, który był z tego złośnika i zabił brata swego. A dlaczegoż go zabił? Iż uczynki jego złe były, a brata jego sprawiedliwe.
13 Te phoeiah, manuca rhoek, Diklai loh nangmih m'hmuhuet atah, na ngaihmang uh boeh.
Nie dziwujcie się, bracia moi! jeźli was świat nienawidzi.
14 Mamih loh Manuca te n'lungnah uh dongah dueknah lamloh hingnah khuila n'thoeih uh te m'ming uh. Aka lungnah pawt tah dueknah dongah ni a naeh pueng.
My wiemy, żeśmy przeniesieni z śmierci do żywota, iż miłujemy braci; kto nie miłuje brata, zostaje w śmierci.
15 A manuca aka hmuhuet boeih tah hlang aka ngawn la om. Hlang aka ngawn boeih tah a khuiah dungyan hingnah naeh pawt tih khueh pawh tila na ming uh. (aiōnios g166)
Każdy, co nienawidzi brata swego, mężobójcą jest; a wiecie, iż żaden mężobójca nie ma żywota wiecznego w sobie zostawającego. (aiōnios g166)
16 Amah loh mamih ham a hinglu te a voeih dongah, te nen te, lungnah m'ming uh. Mamih khaw manuca rhoek yueng la hinglu voeih ham a kuek.
Przez tośmy poznali miłość Bożą, iż on duszę swoję za nas położył; i myśmy powinni kłaść duszę za braci.
17 Khat khat loh Diklai kah khosaknah he a khueh coeng. Tedae a manuca kah a ngoe te a hmuh lalah anih lamkah a kotak te bing koinih Pathen kah lungnah loh a khuiah metlam a naeh eh?
A kto by miał majętność świata tego i widziałby brata swego potrzebującego, a zawarłby wnętrzności swoje przed nim, jakoż w nim zostaje miłość Boża?
18 Oingaih rhoek, ol ka bueng nen pawt tih khoboe neh oltak neh lungnah sih.
Dziateczki moje! nie miłujmy słowem ani językiem, ale uczynkiem i prawdą.
19 He nen ni, oltak kah la n'om uh te khaw m'ming uh vetih, mamih kah thinko te coel cakhaw amah hmaiah mamih kah thinko te m'pangtung bitni.
A przez to poznajemy, iż z prawdy jesteśmy i przed nim uspokojemy serca nasze.
20 Pathen tah mamih kah thinko lakah a tanglue la om tih cungkuem a ming.
Bo jeźliby nas potępiało serce nasze, daleko większy jest Bóg niż serce nasze i wie wszystko.
21 Thintlo rhoek, mamih kah thinko loh a coel pawt atah Pathen taengah sayalhnah n'khueh uh.
Najmilsi! jeźliby serce nasze nas nie potępiało, ufanie mamy ku Bogu;
22 Te dongah m'bih uh boeih te amah lamkah n'dang uh. A olpaek te n'kuem uh tih a hmaiah a kolo te n'saii uh.
I o cokolwiek byśmy prosili, bierzemy od niego; bo przykazania jego chowamy i to, co się podoba przed obliczem jego, czynimy.
23 A olpaek tah om ngawn he. Te dongah mamih taengah m'paek olpaek vanbangla, a capa Jesuh Khrih ming n'tangnah uh tih khat neh khat lungnah sih.
A toć jest przykazanie jego, abyśmy wierzyli imieniowi Syna jego, Jezusa Chrystusa, i miłowali jedni drugich, jako nam przykazał.
24 Te dongah, a olpaek aka kuem tah Amah dongah naeh tih anih dongah Boeipa naeh van. He nen ni mamih ah a naeh te m'ming uh. Te te mueihla nen ni mamih taengah m'paek.
Bo kto chowa przykazania jego, w nim mieszka, a on też w nim; a przez to znamy, iż mieszka w nas, to jest z Ducha, którego nam dał.
