1 Khokhuen 13
1 David loh thawngkhat neh yakhat mangpa rhoek te khaw, rhaengsang boeih te khaw a uen.
Og David samrådde seg med dei øvste herførarane og underførarane, med alle hovdingarne.
2 Te vaengah David loh Israel hlangping boeih te, “Nangmih ham a then mak atah mamih kah Pathen BOEIPA taeng lamloh Israel khohmuen tom kah aka sueng mah manuca taengah pungtai uh sih lamtah tueih uh sih. Amih neh khosoih rhoek khaw, a khocaak khopuei khuikah Levi rhoek khaw mamih taengla tingtun saeh.
Og David sagde til heile Israels-lyden: «I fall de so finn fyre, og um dette er ifrå Herren, vår Gud, so lat oss senda bod til alle kantar åt dei andre brørne våre i alle Israels bygder, og dessutan åt prestarne og levitarne i dei byarne som dei hev bumark ikring, at dei skal koma saman hjå oss.
3 Saul tue vaengah te a toem uh pawt akhaw mamih Pathen kah thingkawng te mah taengla mael sak uh sih,” a ti nah.
Og lat oss flytja kista åt vår Gud hit til oss! For i Sauls dagar spurde me ikkje etter henne.»
4 Te vaengah hlangping boeih loh,” Ol he pilnam boeih kah mikhmuh ah a dueng coeng dongah saii ham om tangloeng,” a ti uh.
Og heile lyden svara at dei skulde gjera det; for alt folket lika denne rådi.
5 Te dongah Kiriathjearim lamkah Pathen thingkawng koh hamla David loh Israel pum te Egypt Shihor lamloh Lebokhamath duela a tingtun sak.
So samla då David heile Israel ifrå kvisli frammed Egyptarlandet og alt dit der vegen gjeng til Hamat, at dei skulde føra Guds kista frå Kirjat-Jearim.
6 Ming a phuk vanbangla cherubim loh kho a sak thil Pathen BOEIPA kah thingkawng te, te lamloh Judah kah Kiriathjearim la paan puei ham David neh Israel boeih tah Baalah la cet uh.
Og David for med heile Israel upp til Ba’ala, til Kirjat-Jearim, som høyrer til Juda, med den etlingi å føra upp kista åt Gud Herren, han som tronar yver kerubarne, og som ho hev fenge namnet sitt etter.
7 Te phoeiah ah Pathen kah thingkawng te Abinadab im lamloh leng a thai dongah a hol uh tih leng te Uzzah neh Ahio loh a khool.
Og dei sette Guds kista på ei ny vogn og førde henne burt frå huset hans Abinadab, og Uzza og Ahjo køyrde vogni.
8 David neh Israel boeih tah Pathen mikhmuh ah sarhi boeih neh, laa neh, rhotoeng neh, thangpa neh, kamrhing neh, tlaklak neh, olueng neh luem uh.
Og David og heile Israel leika for Gud av all si magt med song og med cithrar, harpor, trummor, cymblar og trompetar.
9 Khidon la a pawk uh vaengah tah vaito loh a soek dongah thingkawng te tuuk pah hamla Uzzah loh a kut a thueng.
Men då dei kom til treskjestaden hans Kidon, rette Uzza ut handi og vilde fata i kista; for uksarne snåva.
10 Tedae thingkawng soah a kut a thueng dongah BOEIPA kah thintoek te Uzzah taengah sai tih anih te a ngawn. Te dongah Pathen mikhmuh ah pahoi duek.
Då vart Herren brennande harm på Uzza, og han slo honom for di han hadde rett ut handi si åt kista, so han døydde der for Guds åsyn.
11 BOEIPA loh Uzzah puut te a va dongah David khaw sai. Te dongah te hmuen te tahae khohnin hil Perezuzzah la a khue.
Men David vart ille ved, av di Herren soleis hadde slege ned Uzza, og han kalla den staden Peres-Uzza, som det heiter den dag i dag.
12 Te khohnin ah tah Pathen te David loh a rhih coeng tih, “Pathen thingkawng he ka taengla metlam ka khuen eh?” a ti.
Og David fekk ei slik rædsla for Gud den dagen, at han sagde: «Kor kann eg våga føra Guds kista til meg?»
13 Te dongah David loh thingkawng te David khopuei la amah neh puei voel pawt tih Ghitti Obededom imkhui la a hooi.
Difor flutte ikkje David kista til seg i Davidsbyen, men sette henne inn i huset åt gatiten Obed-Edom.
14 Pathen kah thingkawng te Obededom cako neh a im ah hla thum om. Tedae BOEIPA loh Obededom imkhui neh a taengkah boeih te yoethen a paek.
Guds kista vart då verande ved huset hans Obed-Edom, der ho stod i sitt eige hus i tri månader; men Herren velsigna Obed-Edoms hus og alt det som høyrde honom til.
