< Rom 14 >

1 Tangnah aka vawtthoek te doe uh lamtah poeknah neh boelhkhoehnah te khueh boeh.
Agora aceite alguém que é fraco na fé, mas não para disputas de opiniões.
2 Pakhat long ngawn tah boeih caak ham a tangnah. Tedae tattloel long tah toian a caak.
Um homem tem fé para comer todas as coisas, mas aquele que é fraco come apenas vegetais.
3 Aka ca loh aka ca pawt te hnaelcoe boeh. Aka ca pawt long khaw aka ca te kamkaih boeh. Anih te khaw Pathen loh a doe coeng.
Não deixe que aquele que come despreze aquele que não come. Não deixe que aquele que não come julgue aquele que come, pois Deus o aceitou.
4 Nang tah metlam na om aih tih hlanglang kah imkhut te na coel? Anih te a boei hut la pai tih yalh ta. Tedae Boeipa loh anih te a thoh thai dongah pai ngawn ni ta.
Quem é você que julga o servo do outro? A seu próprio senhor, ele se levanta ou cai. Sim, ele será feito para ficar de pé, pois Deus tem poder para fazê-lo ficar de pé.
5 Te dongah pakhat loh khohnin pakhat lakah khohnin pakhat te a poek. Tedae pakhat loh khohnin boeih he tanglue la a poek. Pakhat rhip loh amah lungbuei ah tangnah saeh.
Um homem estima um dia como sendo mais importante. Outro estima todos os dias da mesma forma. Que cada homem esteja plenamente seguro em sua própria mente.
6 Khohnin aka yaeh loh Boeipa ham a yaeh tih aka ca loh boeipa ham a caak dongah Pathen te a uem. Aka ca pawt long khaw Boeipa ham a caak pawt dongah Pathen te a uem.
Aquele que observa o dia, observa-o ao Senhor; e aquele que não observa o dia, ao Senhor, não o observa. Aquele que come, come ao Senhor, porque dá graças a Deus. Aquele que não come, ao Senhor não come, e dá graças a Deus.
7 Te dongah amah ham aka hing he mamih ah om pawt tih amah ham aka duek khaw om pawh.
Pois nenhum de nós vive para si mesmo, e nenhum morre para si mesmo.
8 N'hing uh atah Boeipa ham n'hing uh tih n'duek uh atah Boeipa ham n'duek uh. Te dongah hing akhaw duek akhaw Boeipa kah hut la n'om uh.
Pois, se vivemos, vivemos para o Senhor. Ou, se morrermos, morremos para o Senhor. Se, portanto, vivemos ou morremos, somos do Senhor.
9 Te ham te Khrih duek tih hing coeng. Te daengah ni aka duek neh aka hing kah boei la bok a om eh.
Pois para este fim Cristo morreu, ressuscitou e viveu novamente, para que possa ser Senhor tanto dos mortos como dos vivos.
10 Te koinih nang tah balae tih na manuca te na kamkaih. Nang tah balae tih na manuca te na hnaelcoe. Mamih boeih tah Pathen kah ngolkhoel ah m'pai uh ni.
Mas você, por que julga seu irmão? Ou você, novamente, por que despreza seu irmão? Pois todos nós estaremos diante do tribunal de Cristo.
11 A daek vanbangla Boeipa loh, “Kai tah ka hing. Te dongah Hlang boeih loh kai taengah khuklu cungkueng saeh lamtah olka boeih loh Pathen ming te phong saeh,” a ti.
Pois está escrito, “'Enquanto eu viver', diz o Senhor, 'para mim cada joelho se curvará'. Toda língua confessará a Deus'”.
12 Te dongah mamih khat rhip loh amah amah kah lannah te Pathen taengah a paek tangloeng ni.
Assim, cada um de nós dará conta de si mesmo a Deus.
13 Te dongah khat neh khat soah laitloek uh thae boel sih. Tedae manuca taengah caehkoek neh thangkui khueh pawt ham he mah laitloek uh.
Portanto, não nos julguemos mais, mas julguemos isto antes, que nenhum homem coloque um obstáculo no caminho de seu irmão, ou uma ocasião para cair.
14 Amah ah aka tanghnong he om pawh tila Boeipa Jesuh ah ka ngaitang tih ka ming dae khat khat loh mebang khaw tanghnong a ti atah anih ham tanghnong la om ni.
Eu sei e estou convencido no Senhor Jesus que nada é impuro de si mesmo; exceto que para aquele que considera tudo impuro, para ele é impuro.
15 Caak rhangneh na manuca te a khothet atah lungnah neh na caeh moenih. Anih ham aka duek Khrih te nang kah cakok neh na poci sak ham moenih.
No entanto, se por causa da comida seu irmão está de luto, você não anda mais apaixonado. Não destrua com sua comida aquele por quem Cristo morreu.
16 Te dongah nangmih ham aka then tah soehsal boeh.
Então não deixe que seu bem seja caluniado,
17 Pathen kah ram tah caak neh ook dongah pawt tih duengnah, rhoepnah, Mueihla Cim ah omngaihnah dongah ni a om.
pois o Reino de Deus não é comer e beber, mas retidão, paz e alegria no Espírito Santo.
18 Te dongah he nen he Khrih kah sal aka bi tah Pathen ham kolonah neh hlang ham ueppang koi la om.
Pois aquele que serve a Cristo nestas coisas é aceitável a Deus e aprovado pelos homens.
19 Te dongah rhoepnah koi neh khat neh khat ham hlinsainah koi te hnuktlak uh tangloeng sih.
Então, vamos seguir as coisas que fazem a paz, e as coisas pelas quais podemos construir uns aos outros.
20 Caak ham dawk neh Pathen kah bibi te phae boeh. A cungkuem he caih ngawn dae caak rhangneh hlang ham caehkoek la a om te thae.
Não derrubar a obra de Deus por causa da comida. Todas as coisas, de fato, são limpas, mas é mal para aquele homem que cria uma pedra de tropeço ao comer.
21 Maeh caak pawt khaw, misurtui a ok ham pawt rhangneh na manuca loh a tongtah pawt te then.
É bom não comer carne, beber vinho, nem fazer nada pelo qual seu irmão tropeça, fica ofendido, ou se torna fraco.
22 Nang namah loh tangnah na khueh te Pathen hmaiah khueh. Amah loh a soepsoei tangtae te lai aka tloek thil pawt tah a yoethen.
Você tem fé? Tenha-a para si mesmo diante de Deus. Feliz é aquele que não se julga naquilo que aprova.
23 Tedae a boelhkhoeh tih a caak atah tangnah lamkah pawt dongah boe coeng. Te dongah tangnah lamkah pawt boeih te tah tholhnah ni.
Mas aquele que duvida é condenado se come, porque não é de fé; e o que não é de fé é pecado.

< Rom 14 >