< Olphong 6 >

1 Tuca loh kutnoek parhih khuikah pakhat a ong vaengah ka hmuh. Te vaengah mulhing pali khuikah pakhat loh rhaek ol bangla ka yaak tih, “Ha lo lah,” a ti.
Hanchu Belrite han mohôr sari ngei lâia inkhat changna hah a mo-ong lâi ku mua, male iring parân minli ngei lâia inkhat han a rôl khuonri ang dôrin, “Hong roh!” a ti ki rieta.
2 Te vaengah marhang bok lawt ka hmuh. A soah aka ngol loh lii a pom. Rhuisam khaw anih te a paek coeng. Te dongah aka noeng longtah cet coeng tih noeng hamla om coeng.
Ko hong ena male mahan sakor ngoi ku mua. Achunga chuongpu han thalsâili a chôia, male ama hah rênglukhum pêkin aoma. Amenepu'n mene rang angin a jôkpai zoi.
3 Kutnoek pabae te a ong vaengah mulhing pabae kah, “Ha lo lah,” a ti te ka yaak.
Hanchu Belrite han mohôr inikna a mo-onga; male iring parân inikna han, “Hong roh!” ti ki rieta.
4 Te vaengah marhang ling pakhat ha pawk tih a soah aka ngol te diklai lamkah rhoepnah te lat tih khat neh khat ngawn sak ham a paek. Te dongah anih te cunghang len a paek.
Sakor dang asen inkhat ahong jôka. Achunga chuongpu kôm han miriemngei inkhat le inkhat an inthat inlôma pilchunga râl ahong suok theina rangin ranak an pêka. Ama hah khandai lienpa khom an pêk sa ani.
5 Kutnoek pathum te a ong vaengah a pathum nah mulhing loh, “Ha lo lah,” a ti te ka yaak. Te vaengah marhang muem pakhat lawt ka hmuh. A soah aka ngol loh a kut ah coi a pom.
Hanchu Belrite han mohôr inthumna a mo-onga; male iring parân inthumna ngei han, “Hong roh!” an ti ki rieta. Ko hong enin chu mahan sakor hâng aoma. Achunga chuongpu han pharla a kuta achôia.
6 Te phoeiah mulhing pali lakli ah ol pakhat bangla ka yaak tih, “Cang sum at denari pakhat la, cangtun sum thum ah denari pakhat la, situi neh misurtui te khaw pat sak boeh,” a ti.
Iring parân minli ngei lâi renga rôl rahang angin, “Sukloibu tabong khat sûnkhat rathaman, male barley tabong thum sûnkhat rathaman. Aniatachu olive thingkungngei le theibilngei chu siet no roh!” ti ki riet.
7 Kutnoek pali te a ong vaengah a pali nah mulhing kah, “Ha lo lah,” a ti ol te ka yaak.
Hanchu Belrite han mohôr minlina a mo-onga; male iring parân minlina renga, “Hong roh!” ti rôl ki rieta.
8 Te vaengah marhang a pol lawt ka hmuh. A sokah aka ngol tah a ming te dueknah la om tih Saelkhui loh anih te a vai. Amih te diklai pali ah pakhat sokah, thunglang neh, khokha neh, dueknah neh, diklai satlung neh ngawn hamla saithainah a paek. (Hadēs g86)
Ke enin chu, mahan sakor arông adôngzat ku mua. Achunga chuongpu riming hah Thina ania, male Mithi khuon anûk ajûi sa ani. Anni ngei hah pilchung hi phalminlin semin phalkhat chunga râlin, mâitâmin, ri-ngei le ram sângeiin that rangin rachamneina pêkin an om ani. (Hadēs g86)
9 Kutnoek panga te a ong vaengah Pathen kah olka neh te olka ham laipainah aka khueh rhoek kongah a ngawn uh kah hinglu rhoek te hmueihtuk hmuiah ka hmuh.
Hanchu Belrite han mohôr rangngana a mo-onga. Pathien chong an misîr sika le Pathien rietpuipu an nina tienga taksônoma an om sika thata omngei ratha ha mâichâm nuoia ku mu ngei ani.
10 Te vaengah ol ue la pang uh, “Me hil nim, hlangcim neh oltak Boeipa, diklai hman khosa rhoek taengkah kaimih thii te laitloek tih na thuung mahpawt nim,” a ti uh.
Anni ngei han rôl inringtakin, “Râtinchung Pumapa, ânthieng le adik! Idôr sôt mo pilchung mingei chunga roijêk loiin le mi thatngei dûk tho loiin no om rang?” tiin an inieka.
11 Te vaengah amih te hnikul a bok rhip a paek tih a sal puei rhoek khaw, a manuca rhoek khaw, amih vanbangla ngawn ham aka om rhoek te khaw a cup uh duela rhaih ah duem uh dae tila amih te a thui pah.
Anni ngei hah puon ngoi an pêk ngei paka, tîrlâmngei le iempungei adang thata an lei om angdêna om rang ngei hah, an mijôn akip mâka chu la ngâktet rangin an rila.
12 Kutnoek parhuk te a ong vaengah ka sawt hatah lingluei muep hinghuen tih khomik te tlamhni mulsui bangla a mukhut la vik poeh. Hla te khaw thii bangla boeih om.
Male Belrite han mohôr urukna a mo-onga. Mahan ningnu râttak ahonga, male nisa hah thoilapuon ahâng angin ahong hângjêta, male thâ khom thisen angin ahong sen zoi ani.
13 Vaan kah aisi rhoek tah diklai la tla. Thaibu haengkang a voeih bangla khohli loh mat a hinghuen.
Phâivuopuiin theichang kung anoknôia amara aselngei amathâkril anghan, invânlâia ârsingei ha pilchunga an tâk suo zoi.
14 Vaan tah cayol a yol bangla khum. Tlang neh sanglak boeih loh a hmuen te a phawt uh.
Invân hah lekhazuot angin ânzuota ânmangpai zoi, male muolngei le tuihuolngei murdi hah an omna renga thînpaiin an om zoi.
15 Te vaengah diklai kah manghai rhoek long khaw, hlanglen rhoek long khaw, rhalboeipa rhoek long khaw, kuirhang rhoek long khaw, thaom rhoek long khaw, sal neh aka loeih rhoek boeih loh amamih te lungko khui neh tlang kah lungpang khuiah thuh uh.
Hanchu pilchunga rêngngei, roijêkpungei, râlmi ulienngei, mineingei le ranak dônngei, le midangngei murdi, suok le zalenngei murdi muolchungngeia rôlkuogeia, le lungnuoingeia an inthupa.
16 Te phoeiah tlang neh lungpang te, kaimih soah ha tla lamtah ngolkhoel soah aka ngol kah maelhmai lamkah neh tuca kah kosi lamloh kaimih n'thuh dae.
Muolngei le lungpuingei kôm han, “Mi del ungla, rêngsukmuna ânsung ngâipu mitngei renga le Belrite taksina renga mi thup roi!
17 A kosi khohnin puei ha pawk dongah ulae aka pai thai eh?,” a ti uh.
An taksina nikhuo chiomtak ahong tung zoi, male tumo adoi rangin ânding thei ranga?” tiin an koisama.

< Olphong 6 >