Olphong 15

1 Te phoeiah vaan ah a tloe miknoek aka len tih aka khuet te ka hmuh. Pathen kah thinsanah tah amih taengah cung coeng tih lucik hnukkhueng a parhih te puencawn parhih loh han khuen.

در آسمان علامت عجیب دیگری دیدم که از پیش آمد مهمی خبر می‌داد: هفت فرشته، هفت بلای آخر را نگاه داشته بودند که بر زمین بریزند، تا سرانجام خشم و غضب خدا فروکش کند.

2 Te phoeiah hmai neh a thoek te cilrhik tuili bangla ka hmuh. Satlung neh a muei te khaw, a ming toeknah te khaw aka noeng tah cilrhik tuili ah pai uh tih Pathen kah rhotoeng a pom uh.

سپس، در برابر خود چیزی شبیه دریای آتش و بلور دیدم که موج می‌زد. در کنار دریا کسانی ایستاده بودند که بر آن وحش و مجسمه‌اش و بر عدد نام او پیروز شده بودند. همهٔ آنان چنگهایی در دست داشتند که خدا به ایشان داده بود،

3 Te vaengah Pathen kah sal Moses laa neh Tuca laa te a sak uh tih, “Tloengkhoelh Pathen Boeipa nang kah bibi tah len tih khuet coeng. Namtom rhoek kah Manghai, na longpuei tah dueng tih thuem.

و سرود موسی خدمتگزار خدا و سرود برّه را می‌خواندند، و می‌گفتند: «بزرگ و باشکوه است کارهای تو، ای خدای بی‌همتا! حق و عدل است راههای تو، ای پادشاه قومها! ای خداوند، کیست که از تو نترسد؟ کیست که نام تو را حرمت ندارد؟ زیرا تنها تو پاکی. همهٔ قومها خواهند آمد و در پیشگاه تو پرستش خواهند کرد، زیرا کارهای خوب تو را می‌بینند.»

4 Aka rhih loengloeng pawt te unim? Boeipa aw na ming khaw thangpom mueh la unim aka om pawt pai eh. Te dongah nang bueng na cim, Na rhilam a tueng dongah namtom boeih ha pawk uh vetih na hmaiah bakuep uh ni,” a ti uh.

5 He phoeiah khaw ka hmuh. Te vaengah bawkim te a ong tih vaan ah laipai kah dap khaw om.

سپس، نگاه کردم و معبد، یعنی خیمۀ خدا را در آسمان دیدم که به روی همه کاملاً باز بود.

6 Te vaengah bawkim lamkah lucik rhoek parhih aka pom puencawn parhih loh ham paan. Hlamik a cim thik a bai uh phoeiah a rhang ah sui lamko a vah uh.

آن هفت فرشته که هفت بلا را نگاه داشته بودند تا بر زمین بریزند، از حضور خدا بیرون آمدند. ایشان لباس سفید بی‌لکه‌ای بر تن داشتند که از کتان پاک بود، و دور سینه‌شان نیز کمربندی طلایی بسته بودند.

7 Te vaengah mulhing pali ah pakhat loh kumhal kah kumhal la aka hing Pathen kah thinsanah neh aka bae sui bunang parhih te puencawn parhih taengah a paek. (aiōn g165)

یکی از آن چهار موجود زنده، به هر یک از فرشتگان جامی زرّین داد که پر از غضب خدای زندهٔ ابدی بود. (aiōn g165)

8 Bawkim te khaw Pathen kah thangpomnah neh a thaomnah hmaikhu khuk bae. Te dongah puencawn parhih kah lucik parhih a khah hlandue tah bawkim la ukhaw kun thai pawh.

معبد از دود قدرت و جلال خدا پر شد، به طوری که دیگر کسی نمی‌توانست داخل شود، تا این که آن هفت فرشته، هفت بلا را ریختند و تمام کردند.