< Olphong 15 >

1 Te phoeiah vaan ah a tloe miknoek aka len tih aka khuet te ka hmuh. Pathen kah thinsanah tah amih taengah cung coeng tih lucik hnukkhueng a parhih te puencawn parhih loh han khuen.
Nú sá ég aðra mikilfenglega sýn á himnum og átti hún að sýna ókomna atburði. Sjö englum var falið að leiða síðustu sjö plágurnar yfir jörðina og þá loks yrði reiði Guðs fullnægt.
2 Te phoeiah hmai neh a thoek te cilrhik tuili bangla ka hmuh. Satlung neh a muei te khaw, a ming toeknah te khaw aka noeng tah cilrhik tuili ah pai uh tih Pathen kah rhotoeng a pom uh.
Framundan mér var eitthvað sem líktist glerhafi og var eins og eldur léki um það. Á hafinu stóðu allir þeir, sem unnið höfðu sigur á dýrinu, á líkneski þess og merki þess. Allt þetta fólk hélt á hörpum Guðs
3 Te vaengah Pathen kah sal Moses laa neh Tuca laa te a sak uh tih, “Tloengkhoelh Pathen Boeipa nang kah bibi tah len tih khuet coeng. Namtom rhoek kah Manghai, na longpuei tah dueng tih thuem.
og það söng ljóð Móse, þjóns Guðs, og söng lambsins: Mikil og stórkostleg eru verk þín, Drottinn Guð hinn alvaldi. Vegir þínir eru réttlátir og sannir, þú ert konungur aldanna! Drottinn! Hver er sá sem ekki tignar og óttast nafn þitt? Þú einn ert heilagur! Allar þjóðir munu koma og tilbiðja þig því öllum eru augljós réttlætisverk þín.
4 Aka rhih loengloeng pawt te unim? Boeipa aw na ming khaw thangpom mueh la unim aka om pawt pai eh. Te dongah nang bueng na cim, Na rhilam a tueng dongah namtom boeih ha pawk uh vetih na hmaiah bakuep uh ni,” a ti uh.
5 He phoeiah khaw ka hmuh. Te vaengah bawkim te a ong tih vaan ah laipai kah dap khaw om.
Þá leit ég upp og sá að herbergið, sem kallast hið allra helgasta í musterinu, var opið!
6 Te vaengah bawkim lamkah lucik rhoek parhih aka pom puencawn parhih loh ham paan. Hlamik a cim thik a bai uh phoeiah a rhang ah sui lamko a vah uh.
Englarnir sjö, sem falið hafði verið að leiða fram plágurnar sjö, komu nú út úr musterinu. Þeir voru klæddir skjannahvítum fötum og höfðu gullbelti um brjóst sér.
7 Te vaengah mulhing pali ah pakhat loh kumhal kah kumhal la aka hing Pathen kah thinsanah neh aka bae sui bunang parhih te puencawn parhih taengah a paek. (aiōn g165)
Verurnar fjórar réttu þeim hverjum um sig eina gullskál. Skálarnar voru fullar af reiði Guðs, hans sem lifir um aldir alda. (aiōn g165)
8 Bawkim te khaw Pathen kah thangpomnah neh a thaomnah hmaikhu khuk bae. Te dongah puencawn parhih kah lucik parhih a khah hlandue tah bawkim la ukhaw kun thai pawh.
Reykurinn af dýrð Guðs og mætti hans fyllti musterið, en þangað inn fékk enginn að fara, fyrr en englarnir sjö höfðu lokið við að hella úr reiðiskálunum sjö.

< Olphong 15 >