< Tingtoeng 91 >

1 Khohni kah a huephael ah kho aka sa tah Tlungthang hlip ah rhaehrhong van ni.
Den som sit i gøymsla hjå den Høgste, den som bur i skuggen hjå den Allmegtige,
2 BOEIPA te, “Ka hlipyingnah neh ka rhalvong,” ka ti eh. Ka Pathen amah dongah ka pangtung eh.
han segjer til Herren: «Mi livd og mi borg, min Gud som eg set mi lit til.»
3 Sayuep kah pael neh talnah duektahaw khui lamkah nang te amah loh n'huul ni.
For han frelser deg frå snara til fuglefangaren, frå tynande sott.
4 A phaemul neh nang n'dah vaengah a phae hmuikah oltak photlinglen neh caempho khuiah na ying ni.
Med sine fjører løyner han deg, og under hans vengjer finn du livd; skjold og vern er hans truskap.
5 Khoyin kah birhihnah khaw, khothaih kah aka thui thaltang te khaw,
Du skal ikkje ræddast for skræmsl um natti, for pil som flyg um dagen,
6 Khohmuep ah aka pongpa duektahaw khaw, khothun ah aka rhoelrhak sak lucik khaw rhih boeh.
for pest som fer fram i myrker, for sott som tyner um middagen.
7 Na kaep ah thawngkhat, na bantang ah thawngrha cungku mai cakhaw nang taengla ha thoeih mahpawh.
Um tusund fell attmed sida di, og ti tusund attmed di høgre hand, so skal det ikkje nå til deg.
8 Na mik neh dawk na paelki vaengah halang rhoek kah a phainah te na hmu ni.
Du skal berre skoda det med augo dine, og sjå korleis dei ugudlege fær si løn.
9 Namah loh, “BOEIPA tah ka hlipyingnah koinih, “na ti tih Khohni te na khuirhung la na khueh coeng.
«For du, Herre, er mi livd, » segjer du. Den Høgste hev du gjort til din bustad.
10 Yoethae te nang taengla cuhu pawt vetih tlohtat loh na dap taengla ha moe mahpawh.
Inkje vondt skal timast deg, og ingi plåga skal koma nær til ditt tjeld.
11 Na longpuei boeih ah nang aka dawn ham a puencawn rhoek te a uen ni.
For han skal bjoda sine englar um deg, at dei skal vara deg på alle dine vegar.
12 A kut neh nang n'dom uh bitni, lungto dongah na kho na khuek ve.
Dei skal bera deg på hender, so du ikkje skal støyta foten din på nokon stein.
13 Sathuengc a neh minta soah na cangdoek vetih, sathuengca neh tuihnam khaw na taelh ni.
På løva og eiterorm skal du treda, du skal trakka ned ungløvor og drakar.
14 Kai taengah a ven uh dongah, anih te ka hlawt van ni. Ka ming a ming dongah, anih te ka hoeptlang ni.
«Av di han heng fast ved meg, vil eg fria honom ut; eg vil frelsa honom, av di han kjenner mitt namn.
15 Kai n'khue vaengah anih te a taengah ka doo ni. Kai loh citcai khuiah khaw anih te ka pumcum sak vetih, amah ka thangpom ni.
Han skal kalla på meg, og eg skal svara honom, eg er med honom i naud, eg vil fria honom ut og føra honom til æra.
16 Anih khohnin sen neh ka kodam sak vetih, kamah kah khangnah te ka hmuh sak ni.
Med eit langt liv vil eg metta honom og lata honom sjå mi frelsa.»

< Tingtoeng 91 >