< Tingtoeng 91 >

1 Khohni kah a huephael ah kho aka sa tah Tlungthang hlip ah rhaehrhong van ni.
至上者のもとなる隠れたるところにすまふその人は全能者の蔭にやどらん
2 BOEIPA te, “Ka hlipyingnah neh ka rhalvong,” ka ti eh. Ka Pathen amah dongah ka pangtung eh.
われヱホバのことを宣て ヱホバはわが避所わが城わがよりたのむ神なりといはん
3 Sayuep kah pael neh talnah duektahaw khui lamkah nang te amah loh n'huul ni.
そは神なんぢを狩人のわなと毒をながす疫癘よりたすけいだしたまふべければなり
4 A phaemul neh nang n'dah vaengah a phae hmuikah oltak photlinglen neh caempho khuiah na ying ni.
かれその翮をもてなんぢを庇ひたまはん なんぢその翼の下にかくれん その眞實は盾なり干なり
5 Khoyin kah birhihnah khaw, khothaih kah aka thui thaltang te khaw,
夜はおどろくべきことあり晝はとびきたる矢あり
6 Khohmuep ah aka pongpa duektahaw khaw, khothun ah aka rhoelrhak sak lucik khaw rhih boeh.
幽暗にはあゆむ疫癘あり日午にはそこなふ勵しき疾あり されどなんぢ畏るることあらじ
7 Na kaep ah thawngkhat, na bantang ah thawngrha cungku mai cakhaw nang taengla ha thoeih mahpawh.
千人はなんぢの左にたふれ萬人はなんぢの右にたふる されどその災害はなんぢに近づくことなからん
8 Na mik neh dawk na paelki vaengah halang rhoek kah a phainah te na hmu ni.
なんぢの眼はただこの事をみるのみ なんぢ惡者のむくいを見ん
9 Namah loh, “BOEIPA tah ka hlipyingnah koinih, “na ti tih Khohni te na khuirhung la na khueh coeng.
なんぢ曩にいへりヱホバはわが避所なりと なんぢ至上者をその住居となしたれば
10 Yoethae te nang taengla cuhu pawt vetih tlohtat loh na dap taengla ha moe mahpawh.
災害なんぢにいたらず苦難なんぢの幕屋に近づかじ
11 Na longpuei boeih ah nang aka dawn ham a puencawn rhoek te a uen ni.
そは至上者なんぢのためにその使者輩におほせて 汝があゆむもろもろの道になんぢを守らせ給へばなり
12 A kut neh nang n'dom uh bitni, lungto dongah na kho na khuek ve.
彼ら手にてなんぢの足の石にふれざらんために汝をささへん
13 Sathuengc a neh minta soah na cangdoek vetih, sathuengca neh tuihnam khaw na taelh ni.
なんぢは獅と蝮とをふみ壯獅と蛇とを足の下にふみにじらん
14 Kai taengah a ven uh dongah, anih te ka hlawt van ni. Ka ming a ming dongah, anih te ka hoeptlang ni.
彼その愛をわれにそそげるがゆゑに我これを助けん かれわが名をしるがゆゑに我これを高處におかん
15 Kai n'khue vaengah anih te a taengah ka doo ni. Kai loh citcai khuiah khaw anih te ka pumcum sak vetih, amah ka thangpom ni.
かれ我をよはば我こたへん 我その苦難のときに偕にをりて之をたすけ之をあがめん
16 Anih khohnin sen neh ka kodam sak vetih, kamah kah khangnah te ka hmuh sak ni.
われ長寿をもてかれを足はしめ且わが救をしめさん

< Tingtoeng 91 >