Tingtoeng 9
1 Laayaeh neh aka mawt ham David kah tingtoenglung BOEIPA te ka lungbuei boeih neh ka uem vetih, namah kah khobaerhambae te boeih ka doek ni
Til songmeisteren, etter Mut-labben; ein salme av David. Eg vil lova Herren av alt mitt hjarta, eg vil fortelja um alle dine under.
2 Namah dongah ka kohoe vetih sundaep ni, Na ming Khohni te ka tingtoeng ni.
Eg vil gleda og fagna meg i deg, eg vil lovsyngja ditt namn, du Høgste!
3 Ka thunkha rhoek loh ha loe uh vaengah a hnuk la paloe uh tih na hmai ah milh uh.
av di mine fiendar vik attende, dei snåvar og gjeng til grunnar for ditt andlit.
4 Ka hamsum nan khueh dongah ka dumlai khaw ngolkhoel dongah na ngol thil tih duengnah neh lai nan tloek.
For du hev ført fram min rett og mi sak, du hev sett deg på domstolen som rettferdig domar.
5 Namtom rhoek khaw na tluung tih halang te na milh sak. A ming te kumhal duela na phae yoeyah.
Du hev aga heidningarne, øydt ut dei ugudlege, stroke ut deira namn æveleg og alltid.
6 Thunkha te a yoeyah la imrhong cung uh. Khopuei rhoek khaw na phuk tih amih kah poekkoepnah khaw bing coeng.
Fienden er all lagd i øyde til æveleg tid, byarne hev du støytt ned til grunns, deira minne, det hev døytt ut.
7 Tedae BOEIPA tah kumhal duela ngol ham amah kah laitloeknah ngolkhoel te a rhoekbah coeng.
Men Herren sit som konge til æveleg tid, han hev sett upp sin stol til doms,
8 Te dongah lunglai he duengnah neh lai a tloek vetih, namtu rhoek ham vanatnah neh neh lai a tloek ni.
og han dømer jordriket med rettferd, segjer dom yver folkeslag med rettvisa.
9 Te phoeiah BOEIPA tah hlanghnaep pahnap aka yook ham mueirhih tue vaengkah imsang la om.
Og Herren er ei borg for den nedtyngde, ei borg i dei tider han er i trengd.
10 Nang aka tlap tah BOEIPA loh na hnoo pawt dongah nang ming aka ming tah namah dongah pangtung ni.
Og dei som kjenner ditt namn, set si lit til deg; for du forlet ikkje deim som søkjer deg, Herre!
11 Zion ah aka ngol BOEIPA te tingtoeng uh lamtah a bibi te pilnam rhoek taengah puen pauh.
Syng lovsong til Herren som bur på Sion! forkynn millom folki hans store gjerningar!
12 Amih taengah thii phu aka suk loh mangdaeng kodo kah pangngawlnah te a poek tih hnilh pawh.
For han som hemner blod, kjem deim i hug, han gløymer ikkje ropet frå dei arme.
13 Aw BOEIPA kai n'rhen lah. Ka lunguet taengkah phacipphabaem he ham hmu lamtah dueknah vongka lamkah kai he m'pomsang lah.
Ver meg nådig, Herre! Sjå kva eg må lida av deim som meg hatar, du som lyfter meg upp frå daudens portar,
14 Te daengah ni Zion nu kah vongka ah nang koehnah boeih a doek uh vetih, namah kah khangnah dongah ka omngaih eh
so eg kann forkynna all din pris, i portarne åt Sions dotter fagna meg i di frelsa.
15 Namtom rhoek loh amamih kah vaam a saii uh khuila amamih buek uh tih a lawk a thing uh dongah a kah a kho man.
Heidningarne er sokne i den grav som dei grov; deira fot er fanga i det garnet dei løynde.
16 Halang te amah kut kah bisailoh a hlaeh daengah ni, BOEIPA loh a tiktamnah a saii te a ming. Phungding ol (Selah)
Herren hev gjort seg kjend, han hev halde dom; han fangar den ugudlege i det verk hans eigne hender gjorde. (Higgajon, Sela)
Dei ugudlege skal fara burt til helheimen, alle heidningar som gløymer Gud. (Sheol h7585)
18 Tedae khodaeng te yoeyah la hnilh pawt vetih mangdaeng kodo kah ngaiuepnah khaw a yoeyah la pat mahpawh
For den fatige vert ikkje gløymd for alltid, dei arme folks von ikkje spillt i all æva.
19 Aw BOEIPA thoo lah, hlanghing loh n'tanglue thil boel saeh. Namtom he namah hmuh ah laitloek pah lah.
Statt upp, Herre, lat ikkje menneskje få magt, lat heidningarne verta dømde for di åsyn!
20 Aw BOEIPA amih te mueipuelnah na khueh daengah ni amih te hlanghing la namtom loh a ming sak uh eh. (Selah)
Set rædsla i deim, Herre! Lat heidningarne kjenna at dei er menneskje! (Sela)
