< Tingtoeng 83 >
1 Asaph kah Tingtoeng Laa Pathen aw, nang taengah dingsueknah tal nim. Pathen aw omlip boel lamtah mong boeh.
Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
2 Na thunkha rhoek loh hue a sak tih na lunguet rhoek loh lu a dangrhoek uh soeh ke.
Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
3 Na pilnam te baecenol neh muet uh tih na khoem rhoek taengah uento uh thae.
Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.
4 Anmih vik loh, “Halo uh lamtah namtom bangla amih ke thup sih. Te daengah ni Israel ming a thoelh uh voel pawt eh?,” a ti uh.
Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
5 Nang kah a voel ah lungbuei thikat la toidal uh thae tih moi aka bop rhoek tah,
Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:
6 Edom dap rhoek neh Moab Ishmael, Hagri,
La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
7 Gebal, Ammon, Philistia Amalek, neh Tyre kah khosa hmaih rhoek,
Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;
8 Amih te Assyria loh a koei pataeng tih Lot koca ham bantha la coeng uh. (Selah)
Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)
9 Amih te Kishon soklong kah Midian, Sisera neh Jabin bangla saii lah.
Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,
10 Endor ah mitmoeng uh tih diklai ah aek la poeh uh.
Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.
11 Amih kah hlangcong rhoek te Oreb neh Zeeb, Zebah bangla, a boeimang boeih te Zalmunna bangla khueh lah.
Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,
12 Amih loh, “Pathen kah toitlim te mamih ham huul uh sih,” a ti uh.
Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!
13 Ka Pathen aw amih te humhae bangla, khohli hmai kah divawt bangla khueh lah.
Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.
14 Hmai loh duup a dom tih hmaisai loh tlang a hlawp bangla han coeng sak.
Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
15 Amih te na hlipuei neh hloem van lamtah amih te na cangpalam neh let sak lah.
Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
16 Amih maelhmai te yah bai lamtah BOEIPA nang ming te toem uh saeh.
Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.
17 Amih te yahpok uh saeh lamtah let uh saeh. A yoeyah la a hmai tal uh saeh lamtah milh uh saeh.
Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.
18 Te dongah diklai pum ah nang tah na ming Yahweh tih, namah bueng te Sangkoek tila ming uh saeh.
Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.