< Tingtoeng 82 >

1 Asaph kah Tingtoenglung Pathen tah Pathen kah hlangboel khuiah pai tih pathen rhoek lakli ah lai a tloek.
Ein salme av Asaf. Gud stend i Guds samling; midt imillom gudar held han dom:
2 Me hil nim dumlai na tang sak uh vetih halang rhoek kah maelhmai na dan uh ve? (Selah)
«Kor lenge vil de døma rangt og halda med dei ugudlege? (Sela)
3 Tattloel neh cadah te laitloek pah lamtah mangdaeng neh aka vawtthoek te tang sak.
Døm den ringe og farlause! Lat armingen og den fatige få sin rett!
4 Tattloel neh khodaeng te hlawt lamtah halang rhoek kut khui lamkah huul lah.
Berga den ringe og fatige, frels han frå handi åt dei ugudlege!
5 Tamyin khuiah pongpa uh tih diklai kah a yung boeih a tuen khaw ming uh pawt tih yakming uh pawh.
Dei veit inkje og skynar inkje, dei ferdast i myrker; alle grunnvollar til jordi ruggar.
6 Nangmih tah pathen rhoek neh Khohni ca rhoek ni. Nangmih boeih taengah kamah loh ka thui coeng.
Eg hev sagt: «De er gudar, søner til den Høgste er de alle.»
7 Tedae hlang bangla na duek uh vetih mangpa pakhat bangla na cungku uh ni.
Men sanneleg, som menneskje skal de døy, og som ein av hovdingarne skal de falla.»
8 Namtom rhoek boeih te namah loh na pang coeng dongah Pathen aw thoo lamtah diklai he laitloek thil laeh.
Statt upp, Gud, haldt dom yver jordi! For du eig alle heidningar.

< Tingtoeng 82 >